شعبان ماه بسیار شریفى است و به حضرت سید انبیاء (صلّی الله علیه و آله) منسوب است و آن حضرت این ماه را روزه مى‌گرفت و به ماه رمضان وصل مى‌کرد و مى‌فرمودند: شعبان، ماه من است هر که یک روز از ماه مرا روزه...

ماه شعبان اعمالی دارد که برای سالک الی الله و آنان که دل در گرو معبود بسته اند بسیار با ارزش است تا در تحت لوای این اعمال به حقیقت عبودیت و بندگی خالق بی همتا که همان هدف و غایت از آفرینش تمامی موجودات...

دعا، شستشوی دل در چشمه یقین است و «نیایش»، عطرآگین ساختن جان به بوی خوش یاد حق و اما نماز، هم «دعا» ست و هم «ذکر خدا».

در فضیلت این ماه، همین بس که ماه پیامبر اکرم (ص) نامیده شده و هنگامی‌که آن حضرت هلال ماه را مشاهده می‌کرد، دستور می‌داد، کسی در سراسر مدینه ندا دهد که: ای مردم! این ماه، ماه من است، خدا رحمت کند کسی که...

در ادامه ی روایت در آوختگان به شاخه های درخت طوبی، پیامبر (ص) اعمال و رفتارهای نیکوی دیگری را ذکر می کنند:

چرا ماه شعبان، ماه پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله خوانده می‌شود؟