معمولاً وقتی نام خاصی از یک حلقه به حلقه‌ی دیگر منتقل می‌شود، نحوه‌ی تثبیت شدن مرجع آن برای ما چندان مهم نیست. اصلاً مهم نیست که گوینده‌های مختلف ممکن است مرجع یک نام را به روش‌های مختلفی تثبیت

این میز از مولکول تشکیل شده است. آیا امکان داشت از مولکول تشکیل نشده باشد؟ مطمئناً اینکه میز از مولکول‌ها (یا اتم‌ها) تشکیل شده، کشف علمی بزرگی بوده است، اما آیا چیزی می‌توانست همین شیء باشد و از مولکول...

برای معرفی ذهن، مقاله‌ی «محمول‌های روان‌شناختی» یکی از چندین مقاله‌ای است که پاتنم در آن این فرضیه را ارائه می‌کند که حالات ذهنی مانند درد- حالات مغزی و استعدادهای رفتاری نیستند، بلکه حالات

دغدغه‌های معمولی فیلسوف ذهن را می‌توان در سه پرسش بیان کرد: (1) چگونه می‌دانیم که افراد دیگر درد دارند؟ (2) آیا درد حالت مغزی است؟ (3) تحلیل مفهوم درد چیست؟

تشبیهی که اکنون مطرح شد- یعنی تشبیه جایگاه امر ذهنی در میان امور فیزیکی به جایگاه امر معنایی در جهان نحو- را بیش از این نباید توسعه داد. تارسکی اثبات کرد که یک زبان سازگار (طبق برخی پیش‌فرض‌های

رویدادهای ذهنی مانند ادراک‌ها، به خاطر آوردن‌ها، تصمیم‌گیری‌ها و اعمال در برابر افتادن در دام قانون‌مندی نظریه‌ی فیزیکی مقاومت می‌کنند.

نظریه‌پردازان این‌همانی روانی- فیزیکی غالباً معتقدند این‌همانی‌هایی که میان حالات ذهنی و عصبی انتظار دارند، اساساً شبیه انواع این‌همانی‌های نظری‌ای هستند که مورد اختلاف نیستند؛ برای مثال، این‌همانی آب...

فلسفه در حل مسئله‌ی رابطه‌ی ذهن و بدن چه سهمی می‌تواند داشته باشد؟ بیست سال قبل بسیاری از فیلسوفان انگلیسی زبان پاسخ می‌دادند: «هیچ چیز بیش از تحلیل مفاهیم تنوع ذهنی». آنها فکر می‌کردند اگر ما درصدد

فرض کنید که من در این لحظه، از یک پس تصویر گرد با لبه‌های نامشخص و مایل به زرد با مرکز نارنجی رنگ گزارش می‌دهم. من از چه چیزی گزارش می‌دهم؟ شاید یک پاسخ این باشد که از هیچ چیزی گزارش

دیویدسن نظریه‌ی این‌همانی مصداقی را برای اولین بار ارائه کرد. مطابق این نظریه، رابطه‌ی این‌همانی تنها میان رویدادهای ذهنی و فیزیکی برقرار است، نه میان یک نوع ذهنی و یک نوع فیزیکی. دیویدسن، استدلال