تعداد بسيار زيادي از زبان‌شناسان و فيلسوفاني که با زبان سروکار دارند، اظهار اميدواري کرده‌اند که مطالعات آنها سرانجام بتواند در چارچوبي که روان‌شناسي رفتارگرايانه فراهم مي‌کند، جاي گيرد و همچنين برخي...

ما تاکنون جهان‌هايي را ساخته‌ايم که در آنها، نسبت درد با معلول‌هاي غيرگفتاري‌اش تغيير کرده است. درباره‌ي نسبت درد با علت‌هايش چگونه فکر مي‌کنيد؟ تصور تغيير در اين مورد بسيار آسان‌تر است. آيا نمي‌توانيم...

روزگاري فيلسوفي سرسخت گفت: «اين همه سخن درباره‌ي «اذهان»، «تصورات» و «احساسات» چيست؟» در واقع – يعني واقعاً در جهان واقعي – رويدادها و اشياي «ذهني» چيزي جز فرايندهايي در سرهاي کاملاً

نسخه اصلي اين مقاله در سال 1935م. و به زبان فرانسوي منتشر شد. از زماني که اين مقاله به انگليسي انتشار يافت، من از شکل محدود ترجمه گرايانه‌ي فيزيکاليسم که در اين مقاله مطرح شده است، به نفع شکل

آموزه‌ي مثبت رفتار‌گرايي منطقي اين است که معناي واژگان ذهني کاملاً از طريق رفتار مي‌تواند مشخص شود؛ مثلاً وقتي مي‌گوييم «الف مي‌خواهد آب بنوشد»، آنها پيشنهاد زير را ارائه مي‌دهند. (البته اين پيشنهاد گرچه...

در سال 1949 م. کتابي با نام مفهوم ذهن منتشر شد که راه حلي براي مسئله‌ي ذهن و بدن ارائه مي‌داد. اين کتاب را گيلبرت رايل

اين مقاله استدلال تازه‌ي جيگون کيم را عليه دوگانه‌انگاری مطرح و ارزيابي مي‌کند. استدلال به اين ترتيب اقامه مي‌شود: تعامل علّي ميان دو شيء مستلزم روابط محاذي است. روابط محاذي، روابطي مکان مند مثل

فلسفه‌ي ذهن در نيمه‌ي دوم قرن بيستم، عمدتاً براي کمک به پروژه‌اي مادي انگارانه پيش رفته است. همچنان که جيگون کيم اظهار مي‌کند، «پروژه‌ي مشترک بيشتر کساني که طي چند دهه‌ي گذشته در مورد مسئله‌ي ذهن و

دوگانه‌انگاري جوهري - يا دوگانه‌انگاري دکارتي که ترجيح مي‌دهم آن را به اين نام بنامم - سه ادعا را در مورد ماهيت ذهن مطرح مي‌کند.

آموزه‌اي درباره‌ي ماهيت و جايگاه اذهان وجود دارد که در ميان نظريه پردازان و حتي افراد عامي چنان رايج است که شايسته است با عنوان نظريه‌ي رسمي توصيف شود. بيشتر فيلسوفان، روان شناسان و آموزگاران ديني