از نظر فوکو، پراکندگی‌ها به تدریج در تاریخ، گفتمان‌هایی را تشکیل میدهند و این گفتمان ها با استفاده از رویه های کنار گذاری دیگران، خود را نهادینه می سازند و کردارهای غیر گفتمانی زمان خویش را نیز تکوین می...

به اعتقاد فوکو، این حقیقت‌های ناب دست نایافتنی- که محور آنها خود آفرینی است- ذاتا ضد قدرت اند و به همین دلیل به طور کلی، نقشی رهایی بخش دارند.

فوکودر تحلیل‌های خود، گاه ذات اولیه ای برای امور مختلف مانند قدرت و تنبیه در نظر می گیرد و همین امر نشانگر اعتقاد وی به نوع ملایم و پویای نام گرایی است.

فوکو معتقد است، مرجع قدرتی وجود ندارد که روابط قدرت را توضیح دهد، بلکه، محاسبه سراسری حاکم بر آنها، زمینه تبیین شان را فراهم می آورد.

قدرت امتیازی نیست که بتوان از آن برخوردار شد؛ همچنین امری نیست که بتوان آن را تصاحب کرد، یا قراردادی که معامله ای انجام دهد یا فتحی که قلمروی را تسخیر کند.

آنچه که به پاسدار عزت می بخشد معنویت همراه با آرمان های معنوی و در نظر گرفتن خداوند در زندگی و مجاهدت در راه اوست.

فکر کنید ببینید آخرین باری که باید تصمیم خیلی سختی می‌گرفتید کی بود. زمانی را به یاد بیاورید که مجبور بودید بین راه‌حل «آسان» و راه‌حل «درست» یکی را انتخاب کنید.

سپاه پاسداران پایه مستحکمی است که بر عامل معنوی قدرت که همان اعتقاد و ایمان و مجاهدت است تکیه زده است.

فردی با هوش ممکن است فعالیتهای خود را در خرابکاری، آزار رساندن به دیگران و دزدی متمرکز سازد. از طرف دیگر رشد در زمینه های فکری، اخلاقی و اجتماعی باید به سوی هدفهایی حرکت کند.

امور و کارهائی در زندگی ما انسانها مورد وظیفه و تکلیفمان قرار مى‏ گیرد که ما «قدرت و توانائى» انجام آن را داشته باشیم، امّا کارى که «انسان» قادر به انجام آن نیست هرگز مورد تعلّق «تکلیف» واقع نمی ‏شود....