مسیر جاری :
پرسش ها و پاسخ هایی در مورد شیطان یا ابلیس
در این مطلب راسخون به پرسش ها و پاسخ هایی در مورد شیطان یا ابلیس که در موضوعات مختلف طرح گردیده است، می پردازیم.
اشاعه فحشا از منظر قرآن و معصومین علیه السلام
در روایات دینی اهمیت گناه آشکار بیشتر از گناه پنهان است. در قرآن کریم تنها گناهی که حتی دوست داشتن آن ولو اینکه به منصۀ ظهور و بروز نرسد دارای عذاب بوده و وعدۀ عقاب درباره اش داده شده است همین گناه فحشاء...
زمان خلقت آسمان و زمین در آیات قرآن
در قرآن تناقض نیست، برخی ها به برداشت های ظاهری بسنده نموده و گفته اند در قرآن تناقض هست .در ادامه به بررسی این تناقضات درباره زمان آفرینش آسمان و زمین می پردازیم.
تجسم اعمال در قرآن
مخالفان تجسم اعمال، وقتی بعضی آیات و روایات را مخالف مدعایشان یافتهاند، به تأویل و توجیه آنها دست زدهاند. در اینجا ابتدا به بعضی آیات و روایات تجسم اعمال و سپس به دیدگاههای مختلف در این
ورود بنیاسرائیل به بیتالمقدس در قرآن
حَطّ و حِطَّه مصدر است به معنی فرونهادن و به زیر آوردن بار از پشت ستور. کلمهی حِطَّه در قرآن دوبار آمده است (بقره، 58؛ اعراف، 161). هر دو آیه تقریباً به یک مضمون و دربارهی ورود
امید ؛ امیدواری در قرآن
امیدواری یعنی اشتیاق و چشمداشت دستیابی به آنچه بدان اشتیاق هست؛ و نیز اعتماد به اینکه وعده یا واقعهای در آینده اتفاق خواهد افتاد. در قرآن، این اصطلاح با این ریشهها بیان شده است
مال و اموال و واژههای همانند در قرآن
ثروت، کالاها، اشیای تحت تملک. در قرآن مفهوم رسمی و حقوق اموال و همچنین معادل تخصصیای برای واژه لاتین res از سنت غربی وجود ندارد. البته دغدغهای کلی نسبت به اموال وجود دارد، چنانکه،
امر به معروف و نهی از منکر در قرآن و تفاسیر
شکلهای مختلف عبارت «الامر بالمعروف و النهی عن المنکر» به معنی «واداشتن به کارهای پسندیده و بازداشتن از کارهای ناپسند» (از این پس معمولاً به شکل اختصاری «بازداشتن از کارهای ناپسند»)
معناشناسی دو واژه امت و جامعه در قرآن
قرآن، در مقام برجستهترین منبع اسلام برای کسب آگاهی دربارهی خدا، راهنمای قطعی این سنت در این باب هم است که چه چیزهایی بنیاد امت و جامعهای خدایی را، چه در مقام نظر و چه در مقام عمل،
روندشناسی مفهوم الحاد، از قرآن تا اندیشه اسلامی
مسلماً الحاد فقط در پرتو راستکیشی معنی پیدا میکند، که به نظر میرسد رشد و گسترش آن در اسلام به عنوان واکنشی حدیثگرایانه به خط مشیهای سیاسی- کلامی خلیفهی عباسی، مأمون (حکـ 198-218)