0
مسیر جاری :
مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 143 عارفانه

مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 143

الهی چه زیباست ایام دوستان تو با تو و چه نیکو است معاملت ایشان در ارزوی دیدار تو چه خوش گفت و گوی ایشان در راه جست و جوی تو، آن دیده که ترا دید به دیدن جُز تو کی پرواز و آن جان که با تو صحبت یافت با اب...
مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 142 عارفانه

مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 142

الهی هر شادی که بی تو است اندوه است هر منزلی که نه در راه تو است زندان است هر دل که نه در طلب تو است ویران است. یک نفس با تو بدو گیتی ارزان است یک دیدار از تو بهزار جان رایگان است.<br /> تا دلم فتنه بر...
مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 141 عارفانه

مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 141

الهی نسیمی از باغ دوستی دمید دل را فدا کردیم، بویی از حزینهٔ دوستی یافتیم به پادشاهی سر عالم ندا کردیم، برقی از مشرق حقیقت تافت آب گل کم انگاشتیم.
مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 140 عارفانه

مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 140

الهی چه شود که دلم را بگشایی و از خود مرهمی بر جانم نهی، من سُود چون جویم که دو دستم از مایه تهی، مگر که بفضل خود افگنی مرا در روز بهی.
مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 139 عارفانه

مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 139

<div style="text-align: justify;">الهی اگر کسی بترا بطلب یافت من خود طلب از تو یافتم، اگر کسی ترا به جُستن یافت من بگریختن یافتم. خداوندا چون وجود تو پیش از طلب و طالب است طالب از آن جهت در طلب است که...
مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 138 عارفانه

مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 138

<div style="text-align: justify;">الهی تا بنده را خواندی بنده در میان مردم تنهاست و تا گفتی بیا هفت اندام او شنواست از آدمی چه آید قدر او پیداست کیسه تهی و باد پیماست، این کار پیش از آدم و حواست، و عطا...
مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 137 عارفانه

مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 137

الهی تو موجود عارفانی، آرزوی دل مشقانانی، یاد آور زبان مدّاحانی، چونت نخوانم که نیوشندهٔ آواز راعیانی ف چونت نستانم که شاد کنندهٔ دل بندگانی، چونت ندانم که زین جهانی و دوست ندارم که عیش جانی<br /> یارب...
مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 136 عارفانه

مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 136

الهی یافته می جویم، با دیده ور میگویم چه جَویم که دارم ف که بینم چه گویم، شیفتهٔ این جست و جویم، گرفتار این گفت و گویم<br /> تا جان دارم غم تو را غمخوارم<br /> بی جان غم عشق تو به کس نسپارم
مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 135 عارفانه

مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 135

الهی ای مهربان فریاد رس، عزیز آن کس که بها تو یک نفس، ای یافته و یافتنی از مُرید چه نشان دهند جُز بی خویشتنی، همه خلق را محنت از دوری است و مُرید را از نزدیکی، همه را تشنگی از نایافت آب و مُرید را از سیرابی
مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 134 عارفانه

مناجات نامه | خواجه عبدالله انصاری: شماره 134

الهی هر کسی را امیدی و امید رهی دیدار، رهی را بی دیدار نه به مُزد نیاز است نه به بهشت کار.