مسیر جاری :
گالیله و کشف مسیر سهموی (4)
شتاب جسمی که تحت تأثیر گرانش در عرض جغرافیایی پادووا سقوط میکند، 7ر980 سانتیمتر بر مجذور ثانیه است. با فرض اینکه غلتش کاملاً بدون لغزش باشد و گلوله ضمن غلتیدن فقط در یک نقطه با سطح تماس
گالیله و کشف مسیر سهموی (3)
هنگامی که اولین بار در سال 1972 دادههای گالیله را تحلیل میکردیم، یکی از ما دو نفر (دریک) معتقد بود که احتمالاً زاویة میان سطح شیبدار آزمایش سند 116 ـ f بامیز 64 درجه بوده است، و این بزرگترین زاویهای...
گالیله و کشف مسیر سهموی (2)
میدانیم که زمان لازم برای اینکه جسمی به اندازة مسافت معینی سقوط کند بستگی به مستقیم یا مایل بودن مسیر ندارد، مشروط بر آنکه سنگینی جسم به اندازهای باشد که مقاومت هوا بر حرکت آن زیاد تأثیر نداشته باشد....
گالیله و کشف مسیر سهموی (1)
آیا گالیله قوانین حرکت را صرفاً از راه تفکر نظری و تحت تأثیر مطالعات فیلسوفان اواخر قرون وسطی به دست آورده و آزمایش در کار او نقش مهمی نداشته است؟ نحوة بیان گالیله در آثار چاپ شدهاش تا حدودی مؤید همین...
ستارههای چرخان: سرعت چرخش، سن و رنگ
خورشید، در مقایسه با بعضی ستارههای کم جرم، خیلی کند میچرخد. سرعت هر نقطه روی استوای آن فقط دو کیلومتر بر ثانیه است و تقریباً یک ماه طول میکشد تا یک دور کامل را طی کند. اما بسیاری از ستارههای
دومین تپ اختر هزارم ثانیهای
جستجویی منظم برای یافتن تپ اخترهای سریع با استفاده از دوربین رادیویی 305 متری رصدخانة آرهسیو و از وجود دومین تپاختر هزارم ثانیهای پرده برداشت.نخستین تپاختر هزارم ثانیهای (214 + 1937 PSR)
مدلهای جهان
کیهانشناسی مطالعه ماهیت کل جهان است. در کیهانشناسی، طرح مدلهای فرضی از جهان و تطبیق آنها با مشاهدات مورد بحث قرار میگیرد. در این مطالعات، ریاضیات تنها زبان مناسب برای بیان ماهیت بسیار
انبساط جهان
بشر قرنها اين تصور را داشت که جهان ايستاست و هيچ حرکتي در آن وجود ندارد. در نخستين مدلهاي تبيين جهان صرفاً حرکت سيارات مورد نظر قرار ميگرفت و همهي ستارگان ثابت فرض ميشدند. با پيشرفت
جهان چيست؟
کلمهي جهان براي مشخص کردن کل فضا و تمام محتواي آن به کار ميرود و کيهانشناسي به مطالعهي کل جهان اطلاق ميشود. جهان مورد بحث در کيهانشناسي عبارت است از انبوههي کهکشانها مواد ميان کهکشانها
کهکشان راه شیری
گرچه کاوشهای زیادی در مورد کهکشان محلی ما یعنی راه شیری انجام گرفته است ولی باز هم آن را به عنوان یکی از کهکشانهای ناشناختهی فضای اطراف خود تلقی میکنیم. واقع شدن ما در درون آن، اندازهگیریها و