فرضاً اگر از روی امتحان، صد شمشمیر بر ایاز بزنم از پیوستگی آن مهربان به من چیزی کاسته نشود، زیرا او می‌داند که من آن شمشیر را بر خود می‌زنم، چون در حقیقت من او هستم و او من. عاشقِ صادق اگر هزاران بلا ببیند...

در کلام مولانا دهری و فلسفی غالباً به کسی اطلاق می‌شود که به ماورای طبیعت و هستیِ بیرون از عالم، اعتقاد ندارد و می‌گوید: هستی به همین صورت از ازل بوده و قدرتی از بیرون، آن را نیافریده است و ماورای این...

بایزید بسطامی در حالت محو و فنا و مستی به مریدان خود گفت: منم خداوند سبحان و چون از بی‌خویشی بدر آمد، بدو گفتند: دیشب چنین ادعایی کردی، بایزید گفت: اگر دگربار چنین گفتم با کاردهای تیز بر من بزنید. بار...

خدا در عالمِ ظاهر مانند موجودات خاکی و مادی دیده نمی‌شود، به همین دلیل پیامبران در عالم خاکی نایب او به حساب می‌آیند و همانند او باید مورد اطاعت قرار گیرند. مولانا این سخن خود را نارسا می‌شمرد و برای این‌که...

مولانا در مثنوی بارها بر وحدت جوهری ادیان تأکید ورزیده است، به نحوی که تحقیقاً می‌توان آن را یکی از مبانی مکتب فکری و ذوقی او شمرد. البته وحدت جوهری ادیان و مذاهب در نزد او تنها به الفاظی توخالی ختم نمی‌شود،...

عشق، سخت تشنه است و تشنه را می‌جوید. عشق، خواهان عاشق است. عشق و عاشق مانند روز و شب دائم در پی یک‌دیگرند و هم‌دیگر را می‌طلبند:

این دریا دریای وحدت است و نظیر و همتایی ندارد. گوهر و ماهی‌اش تنها موج است. منظور بیت این است: وجود، یکی است و تالی ندارد و آن‌چه به صورت موجودات و کثرات دیده می‌شود، شأنی از شئون و جلوه‌ای از جلوه‌های...

هر آسیبی که از آسمان به تو می‌رسد و هر ابتلایی که از جانب خداوند تو را فرو می‌گیرد، منتظر باش که به دنبال آن خلعتی به تو خواهند داد و در هر ابتلای الهی، ارتقایی نهفته است. کمال آدمی از دل بلاها و ابتلاءها...

شکی نیست که باید میان علت و معلول سنخیت باشد، زیرا معلول از رشحات و اثرات وجودی علت است. چنان‌که قاعده معروف «الواحد لایصدر عنه الا الواحد»؛ از وجود واحد الزاماً وجود واحد صادر می‌شود، نه کثیر. شکی نیست...

فرمان الهی به موجودات مجرد این است که به قالب‌های محسوس درآیید. آنها بی‌درنگ به قوالب محسوس در می‌آیند و دوباره فرمان الهی می‌رسد که از قوالب محسوس بیرون آیید و مجرد شوید و این قانون شامل انسان، حیوان،...