برای عمل به شریعت نیازمند راه و طریقتی صحیح هستیم که قانون را به ضد خود تبدیل نکند و روح شریعت را در سایه قانون به تاریک‌خانه نفرستد. شریعت بدون طریقت صحیح خطرناک است و می‌تواند حکومت داعشی را ترتیب ‌دهد...

بعضی‌ها در مورد بعضی موارد می‌گویند اگر به مبارزه با این فساد ورود کنیم و مسئله فاش بشود، موجب بدبینی مردم به جمهوری اسلامی و نظام اسلامی می‌شود. لذا کاری نداشته باشیم!

جمهوری اسلامی برای آن جوان انقلابی یا مردم عادی که می‌خواهد یک تخلفی را گزارش دهد و ترسی برای این کار نداشته باشند، چه اقدامی می‌تواند انجام دهد؟ الگوی مطلوب چیست؟