مشک برداشت که سیراب کند دریا را<br /> رفت تا تشنگی‌‌اش آب کند دریا را<br /> آب روشن شد و عکس قمر افتاد در آب<br /> ماه می‌خواست که مهتاب کند دریا را<br /> شهادت حضرت ابالفضل علیه السلام تسلیت باد

ساقی تشنه لبان گو چه شده ساغر تو<br /> این همه تیر چرا مانده به دور و برتو<br /> تیرهای همه‌ی حرمله‌ها خرج تو شد<br /> شده اندازه‌ی قاسم همه‌ی پیکر تو<br /> شهادت حضرت ابالفضل علیه السلام تسلیت باد

از دل علقمه آمد این صدا مرحبا میر وفا<br /> تشنه از آب روان گشته جدا مرحبا میر وفا<br /> ردّ دستان ترش مانده به جا مرحبا میر وفا<br /> دیده در آب روان روی اَخا مرحبا میر وفا<br /> شهادت حضرت ابالفضل...

امشب شب توسل ما بر دو دست توست<br /> در عشق حرف اول دفتر دو دست توست<br /> تا مشک خالی تو شود پر ز اشک ما<br /> رزق تمام گریه کنان بر دو دست توست<br /> شهادت حضرت ابالفضل علیه السلام تسلیت باد

دریا به موج زلف کمندش اسیر بود<br /> آب شریعه تشنه‌ی کام امیر بود<br /> مشکی به عمق دید حرم روی دوش داشت<br /> حتّی فرات پیش نگاهش حقیر بود<br /> شهادت حضرت ابالفضل علیه السلام تسلیت باد

ردّ دستت را گرفتم جای ردّ پای  تو<br /> تا رسیدم علقمه دیدم جدا اعضای تو<br /> کی تواند پُر نماید ای برادر جای تو<br /> روی مشک پاره دیدم نقشه مینای تو<br /> وَه چه کوتاه گشته سقا قامت رعنای تو<br...

در بارش سرنیزه و باران کمان رفت<br /> لب تشنه به پیش گذر آب روان رفت<br /> او یاد صغیران حرم بود و نیاسود<br /> با حال خجالت زده از تشنه لبان رفت<br /> شهادت حضرت ابالفضل علیه السلام تسلیت باد

ای تشنه لبان حضرت میراب نیاید<br /> آن ساقی رفته زِ پیِ آب نیاید<br /> سالار شجاعان عرب ساقی عطشان<br /> دیگر به هواداری اصحاب نیاید<br /> شهادت حضرت ابالفضل علیه السلام تسلیت باد

ای لشکر حق را سر و سردار اباالفضل<br /> وی دست علی در صف پیکار اباالفضل<br /> هم خون حسین بن علی در تن پاکت<br /> هم روح تو در پیکر ایثار اباالفضل<br /> شهادت حضرت ابالفضل علیه السلام تسلیت باد

آن دو دستی که امید همه لشکر بود<br /> لرزه انداز صف دشمن بی باور بود<br /> از بدن گشته جدا روی زمین افتاده<br /> وای از این غصه که آه جگر خواهر بود<br /> شهادت حضرت ابالفضل علیه السلام تسلیت باد