دست عباس جدا شد علم افتاد زمین<br /> نیمه شد تارک سقا به عمود آهنین<br /> بوسه زد نیزه به چشم پسر ام بنین<br /> مشک امید حرم پاره شد از نیزه کین<br /> شهادت حضرت ابالفضل علیه السلام تسلیت باد

خیمه‌ها آتش‌گرفته یا حسین عباس کو؟<br /> آن علمداری‌ که می‌‌داد خیمه‌ها را پاس کو؟<br /> آن‌که بوده بر حریم فاطمه حساس کو؟<br /> شیر میدان قاتل این خصم بی‌احساس کو؟<br /> شهادت حضرت ابالفضل علیه السلام...

دست عباسم ز کین در علقمه از تن جداست<br /> مادرم زهرا کنار علقمه در کربلاست<br /> این سپه سالار من افتاده از بر روی زمین<br /> مشک آبش پاره شد رخسار گلگونش ببین<br /> شهادت حضرت ابالفضل علیه السلام...

از نور ماهی علقمه باغ ارم شد<br /> ماهی که از داغش قد خورشید خم شد<br /> تا داستان عشق را با‌ خون نگارد<br /> چشم غیورش خون شد و دستش قلم شد<br /> شهادت حضرت ابالفضل علیه السلام تسلیت باد

رسید عمود، همین که سر قرار سرت<br /> عمود خیمه دل گشت سوگوار سرت<br /> چکید اشک شکاف سرت چنان بر مشک<br /> که اشک مشک درآمد به حال زار سرت<br /> شهادت حضرت ابالفضل علیه السلام تسلیت باد

پشت و پناه اهل بیتی یا اباالفضل <br /> دلگرم نامت زینب کبراست عباس<br /> یک رکن عاشورا اگر نام حسین است <br /> نام تو هم یک رکن عاشوراست عباس<br /> شهادت حضرت ابالفضل علیه السلام تسلیت باد

تا روز محشر پرچمت بالاست عباس<br /> مدیون کام خشک تو دریاست عباس<br /> گرچه به ظاهر مادرت ام‌البنین است<br /> اما به باطن مادرت زهراست عباس<br /> شهادت حضرت ابالفضل علیه السلام تسلیت باد

نامِ او آشناست، چون عزیزِ خداست<br /> ساقیِ کربلاست، حامیِ خیمه‌هاست<br /> به حسین مقتداست، عاشق و باوفاست<br /> به شهادت رضاست، کشته‌ی اشقیاست<br /> شهادت حضرت ابالفضل علیه السلام تسلیت باد

ام‌البنین عباسِ تو شَقّ القمر کرد<br /> پای حسینش سینه‌ی خود را سِپر کرد<br /> هر چند شد لب تشنه با دستِ بریده<br /> امّا اساسِ کفر را زیر و زبَر کرد<br /> شهادت حضرت ابالفضل علیه السلام تسلیت باد

پسر ‌ام‌البنین ‌یک تنه ‌غوغا ‌کردی<br /> قتلگاهی به لب علقمه برپا کردی<br /> مثل سلطان عرب حمله به اعدا کردی<br /> لب خشکیده خود فاتح دریا کردی<br /> شهادت حضرت ابالفضل علیه السلام تسلیت باد