شعر
تا تو آمدی...
سبز سبز
آمدی
حرف‌های نانوشته را زدی
قفل قلب‌ها شکسته شد
آن زمان که در زدی
مثل نور
مثل آفتاب
شعر
پنجره ها
دلِ من این پایین
دلِ تو آن بالا
مثل گنجشک تو شادی و رها
من ولی با دل تنگم تنها،
در زمینی که پُر از دلهره است
شعر
بیا که زود بگذرد
به آسمان نگاه کن
ببین چه دل گرفته است
و چشمه شعر تازهای
برای گل نگفته است
شعر
بطری ها
امروز هم می سرایم
یک شعر در وصف دریا
حتی اگر او نخواند
ابیات دریایی ام را
شعر
آسمان چون دریا
امروز دلگیر است و ساکت
انگار قلبش غصه دارد
من عاشق این آسمانم
وقتی که نم نم، نم ببارد
شعر
ای کاج، ای باد
تکرار کن آوازهایم را
ای کاج تنهای سر کوچه!
ای باد
ای باد بهار
ای باد !
آوازهایم را ببر
شعر
اسم من رقیه است
بچه ها سلام
اسم من رقیه است
دختر سه ساله ی امام
دختر نماز
شعر
اسفند آمد
گُلدان ذهنم
چشم انتظار است
فکرِ شکفتن
فکرِ بهار است
شعر
زندگی
روی پله های سنگی سحر
باز هم صدای پای شب شنیده می شود
دامنش بلند و پرستاره است
روی پله ها کشیده می شود
شعر
سخاوت
انگار بارانی که دیشب پشت شیشه
آواز های تازه اش را
بر خاک بارید،