صهیونیست ها مدام از ارض موعود، برای قوم برگزیده سخن گفته اند؛ اما این «ارض موعود» کجاست و این قوم برگزیده کیانند؟ تئودور هرتزل، بنیان گذار سازمان صهیونیسم جهانی، در سال 1900 م. نوشت:

بهانه جنگ های صلیبی که تا دو قرن، در چند نوبت دامنه یافت، اختلاف میان مسلمانان و مسیحیان بر سر امکنه مقدس بود. دروازه های «بیت المقدس»، که در قرن اول ه.ق. به تصرف مسلمانان درآمده بود تا اوایل قرن پنجم...

در بیشتر متون منتشر شده از سوی حکّام آل سعود در «عربستان» سعی بر این است که خاندان سعود را به یکی از قبیله های ساکن در «نجد عربستان» که ریشه در خاندان کهن این منطقه دارند، منتسب کنند؛ اما این فریبی بیش...

کشور پاکستان واقع در جنوب آسیا، از غرب به ایران، از جنوب به اقیانوس هند و دریای عمان، از شمال به افغانستان، از شرق به هند و از شمال شرقی به چین محدود است. با توجه به این موقعیت جغرافیایی، اسرائیلی ها،...

پس از جنگ جهانی اول، کنگره ای متشکل از نمایندگان قسمت اعظم سرزمین سوریه، فیصل پسر شریف حسین فرمانده ی لژیون عرب در جنگ علیه امپراتوری عثمانی را به پادشاهی سوریه انتخاب کردند. اما متفقین سوریه و لبنان

اهمیت تاریخی، فرهنگی، اقتصادی و مهمتر از همه راهبردی منطقه ی خلیج فارس موجب شده تا این حوزه ی جغرافیایی، حداقل از زمان تأسیس رژیم صهیونیستی، همواره در معرض طمع اسرائیل قرار داشته باشد. اسرائیلی ها در پنجاه،

مصر به عنوان یک کشور بزرگ اسلامی و عربی در جهان اسلام و عرب، همواره از سوی صهیونیست ها به عنوان هدف اصلی نشانه گیری شده است. صهیونیست ها حتی قبل از تشکیل اسرائیل، به شدت این سرزمین را مورد توجه

عراق به عنوان یک کشور بزرگ اسلامی و سرزمین تاریخی برخوردار از تمدن، فرهنگ و موقعیت خاص ژئوپولیتیکی در منطقه ی خاورمیانه، از دیرباز مورد طمع قدرت های جهانخوار بوده است. با توجه به موارد مزبور، نزدیکی

کشور کوچک جیبوتی در دهانه ی جنوبی تنگه ی باب المندب، از طرف غرب و جنوب غربی به اتیوپی از شمال و شمال غربی به اریتره، شرق و شمال شرقی به تنگه ی باب المند و دریای سرخ، از جنوب شرقی به سومالی محدود است.

براساس استراتژی توسعه طلبانه ی رژیم صهیونیستی، دکترین حاشیه ای یا سیاست پیرامونی رهبران و سران اسرائیل، محدود به چند سرزمین یا کشور حاشیه یا پیرامون فلسطین نیست. بلکه آن گونه که راهبرد صهیونیستی اقتضا...