راسخون - یار همیشه همراه : توحید

امام علی علیه‌ السلام فرمودند:
مَا اسْتَوْدَعَ اللَّهُ امْرَأً عَقْلًا إِلَّا لِیَسْتَنْقِذَهُ بِهِ یَوْماً مَا.
خداوند، عقل را به انسان ودیعت نداد، مگر این که، روزى سبب نجات او گردد.
نهج البلاغه: حکمت 399

امام علی علیه‌ السلام فرمودند:
وَ سُئِلَ علیه السلام کَیْفَ یُحَاسِبُ اللَّهُ الْخَلْقَ عَلَى کَثْرَتِهِمْ فَقَالَ علیه السلام کَمَا یَرْزُقُهُمْ عَلَى کَثْرَتِهِمْ فَقِیلَ کَیْفَ یُحَاسِبُهُمْ وَ لَا یَرَوْنَهُ فَقَالَ علیه السلام کَمَا یَرْزُقُهُمْ وَ لَا یَرَوْنَهُ.
از امام علی علیه السلام سوال شد چگونه پروردگار به حساب این همه مردم می رسد؟ حضرت فرمودند: همان گونه که با جمعیت بسیارشان در دنیا روزی شان می دهد. عرض کردند: چگونه به حساب مردم می رسد در حالی که او را نمی بینند؟ حضرت فرمودند: همان طور که روزی شان می دهد و او را نمی بینند.
نهج البلاغه: حکمت 292

امام علی علیه‌ السلام فرمودند:
کَمْ مِنْ مُسْتَدْرَجٍ بِالْإِحْسَانِ إِلَیْهِ وَ مَغْرُورٍ بِالسَّتْرِ عَلَیْهِ وَ مَفْتُونٍ بِحُسْنِ الْقَوْلِ فِیهِ وَ مَا ابْتَلَى اللَّهُ سُبْحَانَهُ أَحَداً بِمِثْلِ الْإِمْلَاءِ لَهُ.
چه بسیار گنهکارانی که خداوند برای اتمام حجت به تدریج به آنها نیکی کند ولی به عذاب نزدیکشان سازد و چه بسیار افرادی که به خاطر تعریف و تمجید مردم گرفتار عجب و غرور شدند و خداوند هیچ کس را مثل کسی که او را در زندگی مهلت داده امتحان نکرده است.
نهج البلاغه: حکمت 252

امام علی علیه‌ السلام فرمودند:
عَرَفْتُ اللَّهَ بِفَسْخِ الْعَزَائِمِ وَ حَلِّ الْعُقُودِ وَ نَقْضِ الْهِمَمِ.
خدا را شناختم به شکسته شدن اراده ها و باز شدن گره ها و به هم خوردن تصمیم ها.
نهج البلاغه: حکمت 242

امام علی علیه‌ السلام فرمودند:
إِنَّ مَعَ کُلِّ إِنْسَانٍ مَلَکَیْنِ یَحْفَظَانِهِ فَإِذَا جَاءَ الْقَدَرُ خَلَّیَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَهُ وَ إِنَّ الْأَجَلَ جُنَّةٌ حَصِینَةٌ.
برای هر انسان دو فرشته هستند که وی را محافظت می‌کنند و چون تقدیر الهی فرا رسد تنهایش می‌گذارند.
نهج البلاغه: حکمت 192

امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند:
لَیسَتِ الْعِبادَةُ کثْرَةَ الصِّیامِ وَ الصَّلوةِ وَ إِنَّما الْعِبادَةُ کثْرَةُ التَّفَکرِ فی أَمْرِ اللّهِ.
عبادت کردن به زیادی روزه و نماز نیست، بلکه [حقیقتِ] عبادت، زیاد در کار خدا اندیشیدن است.
بحارالانوار: ج 75، ص 373

امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند:
بِسْمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ أَقْرَبُ إِلَی اسْمِ اللّهِ الاَعْظَمِ مِنْ سَوادِ الْعَینِ إِلی بَیاضِها.
«بسم اللّه الرّحمن الرّحیم» به اسم اعظم خدا، از سیاهی چشم به سفیدی اش نزدیک تر است.
بحار الانوار: ج ۷۵، ص ۳۷۱

امام حسین علیه السلام فرمودند:
الاستِدراجُ مِن اللّهِ سبحانَهُ لِعَبدِهِ أن یُسبِغَ علَیهِ النِّعَمَ و یَسلُبَهُ الشُّکرَ.
استدراج و مهلت دهى خداوند سبحان به بنده اش این است که به او نعمت هاى فراوان دهد و توفیق شکرگزارى را از وى بگیرد.
بحار الانوار: ج 75، ص 117

امام حسین علیه السلام فرمودند:
مَنْ طَلَبَ رِضَى النّاسِ بِسَخَطِ اللّهِ وَکلَهُ اللّهُ إِلىَ النّاسِ.
کسى که براى جلب رضایت مردم، موجب غضب خدا شود، خداوند او را به مردم وا مى‏ گذارد.
بحار الانوار: ج ۷۵، ص ۱۲۶

امام حسین علیه السلام فرمودند:
إِنّ اَعْمَالَ هَذِهِ الاُمّةِ مَا مِنْ صَبَاحٍ إِلا وَ تُعْرَضُ عَلَى اللّهِ عَزّوَجَلّ.
همانا اعمال امّت، هر بامدادان بر خداوند عرضه می ‏شود.
بحار الانوار: ج ۷۰، ص ۳۵۳

امام حسین علیه السلام فرمودند:
نَحْنُ الّذِینَ عِنْدَنَا عِلْمُ الْکتَابِ وَ بَیانُ مَا فِیهِ وَ لَیسَ عِنْدَ اَحَدٍ مِنْ خَلْقِهِ مَا عِنْدَنَا لِاَنّا اَهْلُ سِرّ اللّهِ.
ما کسانى هستیم که علم قرآن، و بیان آنچه در آن است، نزد ماست، و آنچه در نزد ماست نزد هیچ‏ یک از آفریدگان خدا نیست، زیرا ما محرم راز خداییم.
بحار الانوار: ج ۴۴، ص ۱۸۴

امام حسین علیه السلام فرمودند:
اَىّ شَىْ‏ءٍ کنْتُمْ قَبْلَ أَنْ یخْلُقَ اللّهُ عَزّوَجَلّ آدَمَ (ع)؟ قَالَ کنّا اَشْبَاحَ نُورٍ نَدُورُ حَوْلَ عَرْشِ الرّحْمنِ فَنُعَلّمُ لِلْمَلاَئِکةِ التّسْبِیحَ وَ التّهْلِیلَ وَ التّحْمِیدَ.
از امام حسین علیه السلام پرسیده شد: «قبل از این‏که خداوند عزّوجل آدم علیه السلام را خلق کند، شما چه چیزى بودید؟ حضرت فرمودند: ما شبح ‏هایى از نور بودیم که بر گرد عرش خدا مى‏ چرخیدیم و به ملائکه درس تسبیح و توحید و ستایش خدا را مى‏ آموختیم.
بحار الانوار: ج ۵۷، ص ۳۱۱

امام حسین علیه السلام فرمودند:
بُکاءُ الْعُیونِ وَ خَشْیةُ الْقُلُوبِ رَحْمَةٌ مِنَ اللّهِ.
گریستن چشم ‏ها و ترسیدن قلب ‏ها، رحمتى از جانب خداست.
مستدرک الوسایل: ج ۱۱، ص ۲۴۵

امام حسین علیه السلام به خداوند عرضه می‌دارد:
خَسِرَتْ صَفْقَةُ عَبْدٍ لَمْ تَجْعَلْ لَهُ مِنْ حُبّک نَصِیباً.
پروردگارا! کسى که از محبّت خود بهره ‏مندش نکردى، زیان کرده است.
بحار الانوار: ج ۹۵، ص ۲۲۶

امام حسین علیه السلام فرمودند:
مَا خَلَقَ اللّهُ مِنْ شَىْ‏ءٍ إِلا وَ لَهُ تَسْبِیحٌ یحْمَدُ بِهِ رَبّهُ.
خداوند هیچ موجودى را نیافرید، جز آن‏که براى او تسبیحى قرارداد تا با آن خدا را ستایش کند.
بحار الانوار: ج ۶۱، ص ۲۹

امام حسین علیه السلام فرمودند:
مَنْ عَبَدَ اللّهَ حَقّ عِبَادَتِهِ آتاهُ اللّهُ فَوْقَ اَمَانِیهِ وَ کفَایتِهِ.
هرکس حق معبودیت خدا را به‏ جا آورد، خداوند بیش از حدّ انتظار و کفایتش به او عطا مى‏ کند.
بحار الانوار: ج ۶۸، ص ۱۸۴

امام حسین علیه السلام به خداوند عرضه می‌دارد:
عَمِیتْ عَینٌ لاَ تَرَاک عَلَیهَا رَقِیباً.
چشمى که تو را مراقب خویش نبیند، کور است.
بحار الانوار: ج ۹۵، ص ۲۲۶

امام حسین علیه السلام به خداوند عرضه می‌دارد:
مَاذَا وَجَدَ مَنْ فَقَدَک وَ مَا الّذِى فَقَدَ مَنْ وَجَدَک؟
پروردگارا! آن که تو را نیافت، چه یافت و آن که تو را یافت، چه از دست داد؟
بحار الانوار: ج ۹۵، ص ۲۲۶

امام حسین علیه السلام فرمودند:
اَیهَا النّاسُ! إِنّ اللّهَ جَلّ ذِکرُهُ مَا خَلَقَ الْعِبَادَ إِلاّ لِیعْرِفُوهُ، فَإِذَا عَرَفُوهُ عَبَدُوهُ فَإِذَا عَبَدُوهُ اسْتَغْنَوْا بِعِبَادَتِهِ عَنْ عِبَادَةِ مَا سِوَاهُ.
اى مردم! خداوند بندگان را آفرید تا او را بشناسند، آن‏گاه که او را شناختند، پرستش کنند و آن‏گاه که او را پرستیدند، از پرستش غیر او بى‏ نیاز شوند.
بحار الانوار: ج ۵، ص ۳۱۲

امام علی علیه‌ السلام فرمودند:
ما زالَت نِعمَةٌ ولا نَضارَةُ عَیشٍ إلاّ بِذُنوبٍ اِجتَرَحوا؛ إنَّ اللّهَ لَیسَ بِظَلاّمٍ لِلعَبیدِ.
هیچ نعمت و زندگانى خرّمى از میان نرفت، مگر به سبب گناهانى که [مردم] انجام دادند؛ به راستى که خداى هرگز به بندگان ستم نمى‌ورزد.
الخصال: ص ٦٢٤

حدیث

احادیث

حدیث معتبر

احادیث معتبر

بانک احادیث