عضویت
العربیة
English
جمعه، 2 آذر 1403
( جهش تولید با مشارکت مردم )
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادتهاى خالصانهاش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحتها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108
مجموعه برنامه ها و مسابقات ماه مبارک رمضان (99)
اعمال روزانه ماه مبارک رمضان
اوقات شرعی مراکز استانها در سال 1399
ویژه نامه پرسمان کرونا
تولیدات صوت و فیلم پرتال فرهنگی راسخون
آینده اینجاست
عدالت برای همه
پرسش و پاسخ های موضوعی
سوالات خود را از مشاوران ما بپرسید
کلیپ تصویری | سرود ملی جمهوری اسلامی ایران با کیفیت بسیار بالا
مقالات
چندرسانهای
گالری تصاویر
مشاوره
پرسش و پاسخ
انجمنها
اخبار و تحلیل
احادیث
سبک زندگی
نرم افزار
موبایل
مشاهیر
پیامک
ویژه نامه
تولیدات فرهنگی
ادامه...
مسیر جاری
صفحه اصلی
موضوعات
احادیث
اعتقادی
امامت و ولایت
امامت و ولایت
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
لا تَبْقَى الأرضُ بغيرِ إمامٍ ظاهرٍ أو باطنٍ .
زمين، بدون امام آشكار يا نهان باقى نمى ماند .
بحار الأنوار: 23 / 23 / 26
امام علی علیه السّلام فرمودند:
اللّهُمَّ بَلى، لا تَخْلو الأرضُ مِنْ قائِمٍ للّه ِ بِحُجَجِهِ ،إمّا ظاهِرا مَشْهُورا ،أو خائفا مَغْمورا لئلّا تَبْطُلَ حُجَجُ اللّه ِ وبَيِّناتُهُ .
صد البتّه زمين از كسى كه حجّتهاى خدا را بر پا دارد ـ آشكار و سرشناس يا بيمناك و گمنام ـ خالى نمى ماند، تا كه حجّتها و برهانهاى خداوند از بين نرود.
بحار الأنوار: 23 / 46 / 91
امام حسن علیه السّلام فرمودند:
ولَعَمري إنّا لأَعلامُ الهُدى و مَنارُ التُّقى ؛
به جانم قسم كه ما پرچم هاى هدايت و نشانه هاى روشن پرهيزگارى هستيم .
تحف العقول ، ص 233
امام علی علیه السّلام فرمودند:
نَحْنُ النُّمْرُقَةُ الْوُسْطَى بِهَا يَلْحَقُ التَّالِي وَ إِلَيْهَا يَرْجِعُ الْغَالِي؛
ما الگوي زندگي هستيم، واماندگان بايد خود را بدان رسانند و تندروان بايد به آن باز گردند.
نهج البلاغه، حکمت 106
انس بن مالك مى گويد: روزى خدمت پيامبراکرم صلى الله عليه و آله نشسته بودم كه حضرت علی عليه السلام وارد شدند، پيامبراکرم صلى الله عليه و آله به ايشان فرمودند: جلو بيا، بعد ایشان را در آغوش گرفتند و ميان دو چشم شان را بوسيدند و فرمودند:
اى على! خداوند ولايت تو را بر آسمانها عرضه كرد، آسمان هفتم براى پذيرش ولايت تو سبقت گرفت، پس خداوند آن را به عرش زينت بخشيد، سپس آسمان چهارم پيشى گرفت، و خداوند آن را با «بيت المعمور» زينت بخشيد، بعد آسمان دنيا سبقت گرفت، خداوند آن را به ستارگان آذين كرد، سپس ولايت تو را به زمينها عرضه كرد، پس مكه براى پذيرش آن پيشى گرفت و خداوند آن را با كعبه زينت بخشيد، بعد مدينه سبقت گرفت، خداوند آن را بواسطه من زينت بخشيد، بعد از آن كوفه پيشى گرفت و خدا آن را به واسطه تو زينت داد بعد قم براى پذيرش ولايت تو پيش قدم شد و خداوند آن را به واسطه عرب (اشعريها) زينت بخشيد و دربى از دربهاى بهشت را بسوى آن باز كرد.
بحارالانوار، ج 60 ، ص 212
حضرت فاطمه علیها السّلام فرمودند:
اَبَوا هذِهِ الْأُمَّةِ مُحَمَّدٌ وَ عَلِىٌّ يُقيمانِ اَوَدَهُمْ وَيُنْقِذانِهِمْ مِنَ الْعَذابِ الدّائِمِ اِنْ اَطاعُوهُما وَيُبيحانِهِمُ النَّعيمَ الدّائِم اِنْ وافَقُوهُما؛
پدران اين امّت حضرت محمد (صلى الله عليه و آله) ـ پيامبر خدا ـ و حضرت على (عليه السلام) ـ ولى خدا ـ است. اگر از آن دو اطاعت كنند، كژى هاى آنان را اصلاح مى كنند و از عذاب دردناكشان نجات مى بخشند و همراهى با آن دو نعمت جاودان ـ بهشت ـ را ارزانيشان مى دارد.
[تفسير منسوب به امام حسن عسكرى عليه السلام 330.]
جابر بن عبداللّه مى گوید: در دست حضرت فاطمه علیهاالسلام لوحى دیدم، پرسیدم: اى دختر رسول خدا پدر و مادرم فداى تو باد این چه لوحى است؟ حضرت فرمودند:
هذَا اللَّوْحُ اَهْداهُ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ اِلى رَسُولِهِ صلى الله علیه و آله فیهِ اسْمُ اَبى وَفیهِ اسْمُ بَعْلى وَ اسْمُ ابْنَىَّ وَاَسْماءُ الْأَوْصِیاءِ مِنْ وُلْدى؛
این لوح را که در آن نام پدر و شوهرم و دو پسرم و نام هاى فرزندان معصومم نوشته شده است خداى عزوجل به پیامبرش هدیه نمود و پیامبر نیز براى خوشحالى من آن را به من داد.
[اکمال الدین ج 1، ص309.]
یکى از دعاهاى حضرت فاطمه علیها السلام این بود:
اَلّلهُمَّ اِلَیْکَ نَشْکُو فَقْدَ نَبِیِّکَ وَرَسُولِکَ وَصَفِیِّکَ وَارْتِدادَ اُمَّتِهِ وَمَنْعِهِمْ اِیّانا حَقَّنَا الذَّى جَعَلْتَهُ لَنا فى کِتابِکَ الْمُنْزَلِ عَلى نَبِیِّکَ بِلِسانِهِ؛
بارالها! ـ درد جانکاه ـ از دست دادن پیامبر و فرستاده برگزیدهات را به تو باز مىگوییم و نیز عقبگرد امّتش و جلوگیرى آنان از دسترسى ما به حقى را که تو در کتاب و برزبان پیامبرت تعیین کردهاى به تو شکایت مىکنیم.
[صحیفة الزهرا:174 ]
حضرت فاطمه علیها السّلام در بخشى از سخنانشان با زنان مدینه در مورد امام علی علیه السلام فرمودند:
... وَتَاللّه ِ لَوْمالُوا عَنِ الْمَحَجَّةِ اللاّئحَةِ وَزالُوا عَنْ قَبُولِ الْحُجَّةِ الْواضِحَةِ لَرَدَّهُمْ اِلَیْها وَحَمَلَهُمْ عَلَیها وَلَسْارَبِهِمْ سَیْرا سُجُحا لایَکْلِمُ خِشاشُهُ وَلایَکِلُّ سائِرُهُ وَلایَمُلُّ راکِبُهُ وَلَأَوْرَدَهُمْ مَنْهَلاً نَمیرا صافِیا رَوِیّا... ؛ صافِیا رَوِیّا...؛
به خدا سوگند اگر از راه روشن منحرف مى شدند و از پذیرش دلیل واضح مى لغزیدند، آنان را به راه مستقمیم برگردانده و بر التزام به آن وامى داشت و با نرمى و ملایمت راهشان مى برد، به گونه اى که خشونت و ناهموارى راه آنان را آزار نمى داد و رهروان را خسته نمى ساخت و سواران را ملول نمى کرد. و آنان را به آبشخورى پر برکت و زلال و گوارا رهنمون مى شد.
[ الاحتجاج ، ج 2: 148.]
حضرت فاطمه زهرا (علیهاالسلام) در بخشى از خطبه خود مى فرمایند:
... و شما بر لبه پرتگاهى از آتش قرار داشتید جرعه آبى براى تشنگان و شکار بى رنجى براى آزمندان بودید، آنگاه خداى بزرگ به وسیله حضرت محمد (صلى الله علیه و آله) و پس از چه فراز و نشیب ها ـ و گرفتار شدن به دست مردان حیوان صفت و گرگان آدمخوار عرب و گردنکشان اهل کتاب ـ نجاتتان بخشید. هرگاه که آتش جنگى بر مى افروختند خدا خاموش مى کرد و اگر شاخ شیطانى سرک مى کشید و یا مرزى از سوى مشرکان گشوده مى شد پیامبر، برادرش ـ حضرت على (علیه السلام) ـ را در کام آن مى افکند و او نیز تا هنگامى که یال و بال آنان با کف پاى خود پایمال نمى کرد و آتش آنان را با شمشیر خاموش نمى ساخت بر نمى گشت.
[الاحتجاج، ج 1: 135.]
روزى ام سلمه براى عیادت حضرت فاطمه علیها السلام آمد و پرسید:
کَیفَ أَصبَحتِ عَن لَیلَتَکِ یا بِنتَ رَسُولِ اللّه ِ صلى الله علیه و آله؟ قالَتْ: اَصْبَحْتُ بَیْنَ کَمَدٍ وَکَرْبٍ، فُقِدَ النَّبِىُّ وَظُلِمَ الْوَصِىُّ، هُتِکَ وَاللّه ِ حِجابُهُ... ؛
اى دختر پیامبر شب را چگونه به صبح آوردید؟ (شب و روزت چگونه مى گذرد؟) حضرت فاطمه علیها السلام فرمودند: به صبح آوردم در حالى که تاریکى غم و انده مرا فراگرفته است، پیامبر از دست رفت و وصى او مظلوم واقع شد، حَریم و حرمت پیامبر شکسته شد.
[مناقب آل ابى طالب، ج 2: 205.]
حضرت فاطمه زهرا (علیهاالسلام) بر سر مزار حمزه (علیه السلام) در پاسخ شخصى مى فرمایند:
اَما وَاللّه ِ لَوْ تَرَکُوا الْحَقَّ عَلى اَهْلِهِ وَاتَّبَعُوا عِتْرَةَ نَبِیِّهِ لَمَااخْتَلَفَ فِى اللّهِ تَعالى اثْنانِ؛
به خدا سوگند اگر حق را به اهلش واگذار مىنمودند و از عترت پیامبر پیروى مىکردند، حتى دو نفر درباره خدا اختلاف نمىنمودند (و اسلام همه عالم را فرا مىگرفت.)
[کفایة الاثر: 199.]
امام مهدی علیه السّلام فرمودند:
إنَّهُ لَیْسَ بَیْنَ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ بَیْنَ أَحَد قَرابَةٌ، وَ مَنْ أنْکَرَنى فَلَیْسَ مِنّى، وَ سَبیلُهُ سَبیلُ ابْنِ نُوح؛
بین خداوند و هیچ یک از بندگانش، خویشاوندى وجود ندارد - و براى هرکس به اندازه اعمال و نیّات او پاداش داده مى شود - هرکس مرا انکار نماید از (شیعیان و دوستان) ما نیست و سرنوشت او همچون فرزند حضرت نوح (علیه السّلام) خواهد بود.
بحارالأنوار: ج 50، ص 227
امام مهدی علیه السّلام فرمودند:
وَ إذا أذِنَ اللّه ُ لَنا فى الْقَوْلِ ظَهَرَ الْحَقُّ وَ اضْمَحَلَّ الْباطِلُ وَانْحَسَرَ عَنْکُمْ وَاِلىَ اللّه ِ أرْغَبُ فى الْکِفایَةِ وَ جَمیلِ الصُّنْعِ وَ الْوِلایَةِ… ؛
و هنگامى که به ما اجازه سخن داده شود، حق آشکار وباطل ریشه کن و از شما دور خواهد شد، از خدا مى خواهم که این مهمّ را به نحو احسن و در حد کفایت و با ولایت ما انجام دهد.
بحارالانوار، ج 53 ص 196.
امام مهدی علیه السّلام فرمودند:
أما تَعْلَمُونَ أنَّ الاْرْضَ لا تَخْلُو مِنْ حُجَّة إمّا ظاهِراً وَ إمّا مَغْمُوراً؛
آگاه و متوجه باشید که در هیچ حالتى، زمین خالى از حجّت خداوند نخواهد بود، یا به طور ظاهر و آشکار و یا به طور مخفى و پنهان.
بحارالأنوار: ج 53، ص 191
امام مهدی علیه السّلام فرمودند:
إنَّ اللهَ مَعَنا، فَلا فاقَةَ بِنا إلى غَیْرِهِ، وَالْحَقُّ مَعَنا فَلَنْ یُوحِشَنا مَنْ قَعَدَ عَنّا؛
خدا با ما است و نیازى به دیگران نداریم؛ و حقّ با ما است و هر که از ما روى گرداند باکى نداریم.
بحارالأنوار: ج 53، ص 191
امام مهدی علیه السّلام فرمودند:
فَإِنّا يُحيطُ عِلمُنا بِأنْبائِكُمْ، وَلا يَعْزُبُ عَنّا شَى ءٍ مِنَ أخبارِكُمْ وَ مَعْرِفَتِنا بَالِزَّلَلِ الَّذى أصابَكُمْ؛
به راستى كه علم ما بر اوضاع شما احاطه دارد و هيچ چيز از احوال شما بر ما پوشيده نيست و نسبت به لغزشهايى كه از شما سرمى زند شناخت داريم.
[بحارالانوار، ج 53 ص 175.]
امام مهدی علیه السّلام فرمودند:
اِتَّقُوا اللهُ وَ سَلِّمُوا لَنا، وَ رُدُّوا الاْمْرَ إلَیْنا، فَعَلَیْنا الاْصْدارُ کَما کانَ مِنَّا الاْیراُ، وَ لا تَحاوَلُوا کَشْفَ ما غُطِّیَ عَنْکُمْ؛
از خدا بترسید و تسلیم ما باشید، و امور خود را به ما واگذار کنید، چون وظیفه ما است که شما را بى نیاز و سیراب نمائیم همان طورى که ورود شما بر چشمه معرفت به وسیله ما مى باشد؛ و سعى نمائید به دنبال کشف آنچه از شما پنهان شده است، نباشید.
بحارالأنوار، ج 53، ص 191.
امام مهدی علیه السّلام فرمودند:
لا یُنازِعُنا مَوْضِعَهُ إلاّ ظالِمٌ آثِمٌ، وَ لا یَدَّعیهِ إلاّ جاحِدٌ کافِرٌ؛
کسى با ما، در رابطه با مقام ولایت و امامت مشاجره و منازعه نمى کند مگر آن که ستمگر و معصیت کار باشد، همچنین کسى مدّعى ولایت و خلافت نمى شود مگر کسى که منکر و کافر باشد.
بحارالأنوار، ج 53، ص 179.
امام على علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الْمَرءَ الْمُسْلِمَ الَّذى يُحِبُّ لأَخيهِ ما يُحِبُّ لِنَفْسِهِ وَ يَكْرَهُ لَهُ ما يَكْرَهُ لِنَفْسِهِ وَ يُناصِحُهُ الولايةَ وَ يَعرِفُ فَضلى و يَطَأُ عَقِبى وَ يَنظُرُ عاقِبَتَى؛
خداوند دوست دارد مسلمانى را كه آنچه براى خود مى خواهد، براى برادر دينى اش نيز مى خواهد و آنچه براى خود نمى پسندد، براى برادر دينى اش نيز نمى پسندد و او را به ولايت ما سفارش مى كند و فضيلت مرا مى شناسد و پا جاى پاى من مى گذارد و در سرانجام كار من مى انديشد.
محاسن، ج 1، ص 72.
<<
<
4
5
6
7
8
>
>>