امامت و ولایت
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
عَلِيُّ بْنُ أبِي طالِبٍ أقْدَمُ اُمَّتِي سِلْماً وَ أکثَرُهُمْ عِلْماً وَ أَصَحُّهُمْ دِيناً وَ أفْضَلُهُمْ يَقِيناً و أحْلَمُهُمْ حِلْماً وَ أسْمَحُهُمْ کفّاً وَ هُوَ الْاِمامُ وَ الْخَلِيفَةُ بَعْدِي.
علي بن ابي طالب پيشگام امت من در گرويدن به اسلام است و علم و دانش او از همه بيشتر و دين او از همه کاملتر و يقين او از همه برتر و حلم او از همه بيشتر و دست او از همه بخشنده تر است و او امام و خليفه پس از من است.
أمالي صدوق، ص 8
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
ألْزِمُوا مَوَدَّتَنا أهْلَ الْبَيْتِ فَإنَّهُ مَنْ لَقي اللهَ وَ هُوَ يُحِبُّنا دَخَلَ الْجَنَّةَ بِشَفاعَتِنا وَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لا يَنْفَعُ عَبْدٌ بِعَمَلِهِ إلّا بِمَعْرِفَتِهِ بِحَقِّنا.
به محبت و عشق به ما اهل بيت روي بياوريد زيرا کسي که خدا را با چنين خصلتي ملاقات کند داخل بهشت گردد و از شفاعت ما برخوردار شود، قسم به خدايي که جانم در دست او است جز با معرفت به حق ما، هيچ کس از عمل خود بهر ه اي نخواهد برد.
امالي مفيد، ص 43
ابن مسعود گفت: پيامبر اکرم صلی الله علیه و آله به من فرمودند:
لَمّا اُسْرِيَ بِي إلي السّماءِ إذاً مَلِک قَدْ أتانِي فَقالَ لِي يا مُحَمَّدُ! سَلْ مَنْ أرْسَلنا قَبْلَک قُلْتُ يا مَعاشِرَ النّاسِ وَ النَّبِيينَ عَلي ما بَعَثَکمْ اللهُ قَبلي؟ قالوُا: عَلي ولايتِک يا محمدُ و ولايةِ عليِّ بن ابي طالب.
هنگامي که در آسمان سير کردم (در معراج) يکي از فرشتگان به پيش من آمد و گفت يا رسول الله پرسش خويش را با آن ها که قبل از شما مبعوث گشته اند در ميان گذار! و من گفتم اي گروه مردم و پيامبران (سلف) بر چه چيزي خداوند متعال شما را مبعوث ساخته است؟ پاسخ دادند: بر ولايت تو اي محمد و ولايت علي ابن ابي طالب.
بشارة المصطفي، ص 201
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
لا تَزُولُ قَدَما عَبْدٍ يَوْمَ الْقِيامَةِ حَتّي يُسْألُ عَنْ أربَعٍ عَنْ عُمْرِهِ فِيما أفْناهُ وَ عَنْ شَبابِهِ فِيما أبْلاهُ وَ عَنْ مالِهِ مِنْ أيْنَ اِکتَسَبَهُ وَ فِيما أنْفَقَهُ، وَ عَنْ حُبِّنا أهْلَ الْبَيْتِ.
بنده خدا در قيامت قدم از قدم بر نمي دارد جز آن که از چهار چيز سؤال مي شود: از عمر او سؤال مي شود که چگونه و در چه راهي آن را از دست داده است، از جواني او مي پرسند که در چه راهي آن را به فرسودگي رسانده است، از ثروت او که از چه راهي به دست آورده و در چه راهي آن را خرج نموده است و نيز از محبت و دوستي ما سؤال مي شود.
بحار الأنوار، ج 7، ص 258
امام على عليه السّلام فرمودند:
إنَّهُ لَيسَ على الإمامِ إلاّ ما حُمِّلَ مِنْ أمرِ رَبِّهِ: الإبلاغُ في المَوعِظةِ ، والاجتهادُ في النَّصيحةِ ، والإحْياءُ للسُّنّةِ ، وإقامةُ الحُدودِ على مَسْتَحِقِّيها ، وإصدارُ السُّهْمانِ على أهْلِها ؛
به يقين چيزى بر امام واجب نيست جز وظيفه اى كه پروردگار بر عهده اش نهاده: كوتاهى نكردن در موعظه و اندرز ، كوشش در خير خواهى ، زنده كردن سنّت ، اجراى حدود الهى بر آنان كه سزاوار آنند و رساندن سهام (بيت المال) به كسانى كه سهم مى برند .
نهج البلاغة: الخطبة 105 منتخب ميزان الحكمه: 32
امام صادق علیه السّلام خطاب به اَحْوَل فرمودند:
أتَیتَ البَصرةَ ؟ قالَ : نَعَم ، قالَ : کیفَ رَأیتَ مُسارَعَةَ الناسِ فی هذا الأمرِ ودُخُولَهُم فیهِ ؟ فقالَ : واللّه إنّهُم لَقلیلٌ ، وقد فَعَلُوا وإنّ ذلک لَقلیلٌ ، فقالَ : علَیکَ بِالأحداثِ ؛ فإنّهُم أسرَعُ إلى کُلِّ خَیرٍ؛
به بصره رفتى ؟ عرض کرد : آرى . فرمودند: شوق مردم به این امر(ولایت و امامت ما) و پذیرش آنها را چگونه دیدى ؟ عرض کرد : به خدا قسم اندکند ، کارهایى کرده اند ، امّا کم است . حضرت فرمودند:بر تو باد به نوجوانان ؛ زیرا این گروه در پذیرش هر نوع خوبى شتاب بیشترى نشان مى دهند .
بحار الانوار، ج 23، ص 236.
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

آسايش و راحتى، كاميابى و رستگارى و پيروزى، بركت و گذشت و تندرستى و عافيت، بشارت و خرّمى و رضايتمندى، قرب و خويشاوندى، يارى و پيروزى و توانمندى، شادى و محبّت، از سوى خداى متعال، بر كسى باد كه على بن ابى طالب را دوست بدارد، ولايت او را بپذيرد، به او اقتدا كند، به برترى او اقرار نمايد، و امامانِ پس از او را به ولايت بپذيرد. بر من است كه آنان را در شفاعتم وارد كنم. بر پروردگار من است كه خواسته مرا درباره آنان اجابت كند. آنان پيروان من هستند و هر كه از من پيروى كند، از من است.
بحارالأنوار، ج 27، ص 92