انتظار فرج
امام علی علیه السلام فرمودند:
عن امیرالمؤمنین (علیه السلام): عَلَّمَ اَصْحابَهُ فى مَجْلِس واحِد اَرْبَعَمِأَةِ باب مِمّا یَصْلَحُ لِلْمُؤْمِنِ فى دینِه وَ دُنْیاهُ، ... قالَ: انْتَظِرُوا الْفَرَجَ وَ لا تَیْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللهِ، فَاِنَّ اَحَبَّ الاَْعْمالِ اِلى اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ اِنْتِظارُ الْفَرَجِ؛
حضرت على (علیه السلام) در یک جلسه چهارصد موضوع به یارانش تعلیم داد که براى دین و دنیاى آن ها مفید بود (یکى از آن موضوعات این بود): منتظر فرج باشید و از رحمت الهى مأیوس نشوید، چون محبوب ترین اعمال در نزد خداوند متعال انتظار فرج است.
بحارالانوار، جلد 10، صفحه 94.
امام صادق علیه السلام به راوى فرمودند:
اَلا اُخْبِرُکُمْ بِما لایَقْبَلُ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ مِنَ الْعِبادِ عَمَلاً اِلاّ بِهِ؟ فَقُلْتُ: بَلى، فَقالَ: شَهادَةُ اَنْ لااِلهَ اِلاَّ اللّهُ وَاَنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ (وَ رَسُولُهُ) وَ الاِْقْرارُ بِما اَمَراللّه، وَ الْوِلایَةُ لَنا، وَ الْبَرآئةُ مِنْ اَعْدآئِنا، وَ التَّسْلیمُ لَهُمْ و الْوَرَعُ وَالاِجتِهادُ وَ الطُمَأْنینَةُ وَ انْتِظارُ الْقآئِمِ علیه السلام.
آیا ملاک قبولى اعمال بندگان را به شما خبر دهم؟ راوى گفت: بله، امام صادق علیه السلام فرمودند: ملاک قبولى اعمال عبارتند از: ۱. شهادت این که معبودى بجز خدا نیست و حضرت محمّد صلّی الله علیه و آله بنده و رسول اوست. ۲. اقرار و اعتراف به دستور الهى. ۳. ولایت اهل بیت علیهم السلام. ۴. برائت از دشمنان اهل بیت علیهم السلام. ۵. تسلیم در مقابل اهل بیت علیهم السلام. ۶. تقوا ۷. کوشش در راه خدا و آرامش. ۸. انتظار حضرت مهدى قائم علیه السلام.
الغیبة، نعمانی، ص 200
امام صادق علیه السلام به زُراره فرمودند:
یا زُرارَةُ! اِنْ اَدْرَکْتَ ذلِکَ الزَّمانَ فَاْلزِمْ هذَا الدُّعآءَ: اَللّهُمَّ عَرِّفْنى نَفْسَکَ، فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى نَفْسَکَ لَمْ اَعْرِفْ نَبِیَّکَ، اَللّهُمَّ عَرِّفْنى رَسُولَکَ فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى رَسُولَکَ لَمْ اَعْرِفْ، حُجَّتَکَ، اَللّهُمَّ عَرِّفْنى حُجَّتَکَ فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دینى.
اگر زمان غیبت را درک کردى، این دعا را همیشه داشته باش: خدایا، خودت را به من بشناسان، چون اگر خودت را به من نشناسانى، پیامبرت را نخواهم شناخت، خدایا رسول خود را به من معرّفى کن چون اگر رسول تو را نشناسم، حجّت تو را نخواهم شناخت، خدایا حجّت خود را به من معّرفى کن زیرا اگر حجّت تو را نشناسم از دین خود گمراه شده‌ام.
بحار الانوار، ج 52، ص 146
امام کاظم علیه السلام فرمودند:
طُوبى لِشیعَتِنَا الْمُتَمَسِّکینَ بِحُبِّنا فى غَیْبَةِ قائِمنا اَلثّابِتینَ عَلى مُوالاتِنا وَالْبَرآئَةِ مِنْ اَعْدآئِنا اُولئِکَ مِنّا وَ نَحْنُ مِنْهُمْ وَ قَدْ رَضُوا بِنا اَئِمَّةً وَ رَضینا بِهِمْ شیعَةً وَ طُوبى لَهُمْ، هُمْ وَاللّهِ مَعَنا فى دَرَجَتِنا یَوْمَ الْقِیامِةِ.
خوش به حال شیعیان ما که در زمان غیبت قائم ما به دوستى ما چنگ مى زنند و در دوستى ما و برائت از دشمنان ما استوارند آنها از ما و ما از آنها هستیم، آنها به پیشوایى ما راضى شدند و ما هم به شیعه بودن آنها راضى و خشنودیم و خوشا به حال آنها، به خدا قسم آنها در روز قیامت با ما و مرتبه ما هستند.
بحار الانوار، ج 51، ص 151
امام حسین علیه السلام فرمودند:
لَهُ غَیْبَةٌ یَرْتَدُّ فیها اَقْوامٌ وَیَثْبِتُ فیها اخَرُونَ فَیَوُذُّونَ وَ یُقالُ لَهُمْ: «مَتى هذَا الْوَعْدُ اِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ». اَما اَنَّ الصّابِرَ فى غَیْبَتِةِ عَلَى الاَْذى وَالتَّکْذیبِ بَمِنْزِلَةِ المجاهِدِ بِالسَّیْفِ بَیْنَ یَدَىْ رَسُولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله.
حضرت مهدى داراى غیبتى است که گروهى در آن مرحله مرتد مى شوند و گروهى ثابت قدم مى مانند و اظهار خشنودى مى کنند. افراد مرتد به آنها مى گویند: «این وعده کى خواهد بود اگر شما راستگو هستید؟» ولى کسى که در زمان غیبت در مقابل اذیّت و آزار و تکذیب آنها صبور باشد، مجاهدى است که با شمشیر در کنار رسول خدا صلّی الله علیه و آله جهاد کرده است.
بحار الانوار، ج 51، ص 133
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله به اصحابشان فرمودند:
سَیَأْتى قَومٌ مَنْ بَعْدِ کُمُ الرَّجُلُ الْواحِدُ مِنْهُمْ، لَهُ اَجْرُ خَمْسینَ مِنْکُمْ، قالُوا: یا رَسُولَ اللّه ِ نَحْنُ کُنّا مَعَکَ بِبَدْرٍ وَ اُحُدٍ وَ حُنَیْنٍ، وَ نَزَلَ فینَا الْقُرْانُ، فَقالَ صلی الله علیه و آله: اِنَّکُمْ لَوْ تَحَمَّلُوا لِما حُمِّلُوا لَمْ تَصْبِرُوا صَبْرَهُمْ.
به زودى بعد از شما گروهى مى آیند که پاداش یک نفر از آنها به اندازه پاداش پنجاه نفر از شماست. آنها گفتند: اى رسول خدا، ما در جنگ بدر و احد و حنین با تو بودیم و درباره ما قرآن نازل شد. رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمودند: آنچه را آنها به دوش گرفتند، اگر بر دوش شما مى نهادند، مثل آنها صبر و استقامت نمى کردید.
بحار الانوار، ج 52، ص 130
امام رضا علیه السلام فرمودند:
ما اَحْسَنَ الصَّبْرَ وَ اِنْتِظارَ الْفَرَجِ، اَما سَمِعْتَ قَوْلَ اللّه ِ تَعالى: «فَاْرْتَقِبُوا اِنّى مَعَکُمْ رَقیبٌ» (هود:93) وَقَولَهُ عَزَّوَجَلَّ: «فَانْتَظِرُوا اِنّى مَعَکُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرینَ» (یونس:20) فَعَلَیْکُمْ بِالصَّبْرِ فَاِنَّهُ اِنَّما یَجیئُ الْفَرَجُ عَلَى الْیَأْسِ، فَقَدْ کانَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ اَصْبَرَ مِنْکُمْ.
شکیبایى و انتظار فرج چقدر نیکو است، آیا گفته خدا را شنیدید که فرمود. «شما منتظر باشید که من هم با شما منتظرم» و همچنین فرمود: «انتظار بکشید که من هم با شما از انتظار کشندگانم»، بنابراین صبور باشید، چون فرج بعد از زمان یأس و ناامیدى مى رسد و افراد قبل از شما صبورتر بودند.
بحار الانوار، ج 52، ص 629
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
طُوبى لِلصّابِرینَ فى غَیْبَتِهِ، طُوبى لِلْمُتَّقینَ عَلى مُحَجَّتِهِمْ، اُوْلئِکَ وَصَفَهُمُ اللّه ُ فى کِتابِهِ فَقالَ:«وَالَّذینَ یُؤْمِنُونَ بالْغَیْبِ»وَ قالَ:«اُولئِکَ حِزْبُ اللّه ِ اَلا اِنَّ حِزْبَ اللّه ِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» (مجادله: 22)
خوشا به حال کسانى که در غیبت حضرت صبور باشند و خوشا به حال کسانى که در محبت ورزیدن در راه اهل بیت علیهم السلام استوار ماندند، خداوند آنها را در کتابش اینطور توصیف نموده است: «آنها که به جهان غیب ایمان آوردند» آنها حزب اللّه هستند، آگاه باشید به درستى که حزب اللّه رستگار است.
بحار الانوار، ج 52، ص 143