عضویت العربیة English
چهارشنبه، 12 دی 1403 ( جهش تولید با مشارکت مردم )
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادت‌هاى خالصانه‌اش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحت‌ها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108
مومن
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
لا تَتَّبِعوا عَوراتِ‌ المُؤمِنینَ؛ فانَّهُ مَن تَتَبَّعَ عَوراتِ المُؤمِنینَ تَتَبَّعَ اللَّهُ‌ عَورَتَهُ، و مَن تَتَبَّعَ اللَّهُ عَورَتَهُ فَضَحَهُ ولَو فى جَوفِ بَیتِهِ.
عیب‌هاى مومنان را جستجو نکنید؛ زیرا هرکه دنبال عیب‎هاى مومنان بگردد، خداوند عیب‌هاى ‌او را دنبال کند و هر که خداوند تعالى عیوبش را جستجو کند، او را رسوا سازد گرچه درون خانه‌اش باشد.
میزان الحکمه: 9/ 4224 ؛ ثواب الاعمال: 2/ 288
امام رضا علیه السلام - به کسی که از ایشان اجازه خواست تا برای سلطان، کار کند - فرمودند:
اِنْ کنْتَ تَعْلَمُ اَنَّک اِذَا وُلّیتَ عَمِلْتَ فِی عَمَلِک بِمَا اَمَرَ بِهِ رَسُولُ اللهِ (ص) ثُمَّ تُصَیرُ اَعْوَانَک وَ کتَّابَک اَهْلَ مِلَّتِک فَاِذَا صَارَ اِلَیک شَیءٌ وَاسَیتَ بِهِ فُقَرَاءَ الْمُوْمِنینَ حَتَّی تَکونَ وَاحِداً مِنْهُمْ کانَ ذَا بِذَا، وَ اِلّا فَلَا.
اگر می دانی که چنانچه به کار گماشته شدی، در آن مقام، به آنچه پیامبر خدا دستور داده عمل می کنی و دستیاران و دبیرانت را از هم‌کیشانت می گماری و هر گاه چیزی به تو رسید، آن را با مومنان ( شیعیان) فقیر، تقسیم می کنی تا خود نیز یکی از مومنان باشی، اینها [گناهِ] آن کار را جبران می کند، در غیر این صورت، مُجاز نیستی.
بحار الانوار، ج 49، ص 335.
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
مَن فَطَّرَ مُؤمِنا فی شَهرِ رَمَضانَ کانَ لَهُ بِذلِکَ عِتقُ رَقَبَةٍ ومَغفِرَةٌ لِذُنوبِهِ فیما مَضى، فَإِن لَم یَقدِر إلاّ عَلى مَذقَةِ لَبَنٍ فَفَطَّرَ بِها صائِما أو شَربَةٍ مِن ماءٍ عَذبٍ وتَمرٍ لا یَقدِرُ عَلى أکثَرَ مِن ذلِکَ، أعطاهُ اللّهُ هذَا الثَّوابَ.
هر کس مومنى را در ماه رمضان افطارى دهد، پاداش کارش [پاداشى برابر با پاداش] آزاد کردن بنده و [نیز] آمرزش گناهان گذشته اوست. پس اگر بجز جرعه‌اى شیر یا جرعه‌اى آب گوارا و خرما به روزه دارى افطارى ندهد و بیش از این هم نتواند، خداوند همان پاداش را به او مى‌دهد.
بحار الانوار: ج ۹۶ ص ۳۱۶
امام علی علیه السلام فرمودند:
لِلْمُؤْمِنِ ثَلَاثُ سَاعَاتٍ؛ فَسَاعَةٌ ینَاجِی فِیهَا رَبَّهُ، وَ سَاعَةٌ یرُمُّ مَعَاشَهُ، وَ سَاعَةٌ یخَلِّی بَینَ نَفْسِهِ وَ بَینَ لَذَّتِهَا فِیمَا یحِلُّ وَ یجْمُلُ. وَ لَیسَ لِلْعَاقِلِ أَنْ یکونَ شَاخِصاً إِلَّا فِی ثَلَاثٍ: مَرَمَّةٍ لِمَعَاشٍ، أَوْ خُطْوَةٍ فِی مَعَادٍ، أَوْ لَذَّةٍ فِی غَیرِ مُحَرَّمٍ.
مؤمن باید شبانه روز خود را به سه قسم تقسیم کند، زمانى براى نیایش و عبادت پروردگار، و زمانى براى تأمین هزینه زندگى، و زمانى براى واداشتن نفس به لذّت‌هایى که حلال و مایه زیبایى است. و خردمند را نشاید جز آن که در پى سه چیز حرکت کند: کسب حلال براى تأمین زندگى، یا گام نهادن در راه آخرت، یا به دست آوردن لذّت‌هاى حلال.
نهج البلاغه: حمکت 390
امام صادق علیه السلام فرمودند:
صَومُ شَهرِ رَمَضانَ فَرضٌ فی کُلِّ عامٍ، وأدنى ما یَتِمُّ بِهِ فَرضُ صَومِهِ: العَزیمَةُ مِن قَلبِ المُؤمِنِ عَلى صَومِهِ بِنِیَّةٍ صادِقَةٍ، وتَرکُ الأَکلِ وَالشُّربِ وَالنِّکاحِ فی نَهارِهِ کُلِّهِ، وأن یَجمَعَ فی صَومِهِ التَّوَقِّیَ لِجَمیعِ جَوارِحِهِ وکَفَّها عَن مَحارِمِ اللّهِ رَبِّهِ مُتَقَرِّبا بِذلِکَ کُلِّهِ إلَیهِ؛ فَإِذا فَعَلَ ذلِکَ کانَ مُؤَدِّیا لِفَرضِهِ.
روزه ماه رمضان، در هر سال، واجب است و کمترین چیزهایى که وجوب روزه اش با آنها به کمال مى رسد، تصمیم قلبى مومن است (که آن را با نیّت راست، روزه بدارد) و در تمام روز، خوردن و آشامیدن و آمیزش را ترک کند و در روزه اش تلاش خود را در نگهدارى همه اعضایش از حرام هاى الهى قرار دهد و با همه اینها به خداوند، تقرّب بجوید. پس اگر چنین کند، واجبِ این ماه را ادا کرده است.
بحار الانوار: ج ۹۶ ص ۲۹۴