مومن
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
مُستَریحٌ و مُستَراحٌ مِنهُ، العَبدُ المؤمنُ یستَریحُ مِن نَصَبِ الدُّنیا و أذاها إلى رحمَةِ اللّهِ تعالى، و العَبدُ الفاجِرُ یستَریحُ مِنهُ العِبادُ و البِلادُ و الشَّجَرُ و الدَّوابُّ.
[آدمیزاده با مرگش] یا آسوده مى شود یا از دستش آسوده مى شوند: بنده مومن از رنج و مشقّت دنیا در جوار رحمت خداى متعال مى آساید و بنده بدکار [با مرگش] بندگان و شهرها و درختان و جنبندگان از دستش آسوده مى شوند.
کنز العمّال: ح ۴۲۷۶۹
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
أوَّلُ ما یبَشَّرُ بهِ المؤمنُ: رَوحٌ و رَیحانٌ و جَنّةُ نَعیمٍ، و أوَّلُ ما یبَشَّرُ بهِ المؤمنُ أن یقالَ لَهُ: أبشِرْ وَلی اللّهِ برِضاهُ و الجَنَّةِ ! قَدِمتَ خَیرَ مَقدَمٍ، قَد غَفرَ اللّهُ لمَن شَیعَک، و استَجابَ لِمَن استَغفَرَ لک ، و قَبِلَ مَن شَهِدَ لک.
نخستین چیزى که مومن به آن نوید داده مى شود، آسایش و راحت و بهشت پر نعمت است. نخستین بشارتى که به مومن داده مى شود این است که به او گفته مى شود: مژده بادا تو را اى دوست خدا به خشنودى او و بهشت! بسیار خوش آمدى. خداوند تشییع کنندگان تو را آمرزید و دعاى کسى را که برایت آمرزش خواست اجابت کرد و گواهى کسى را که به خوبى تو گواهى داد پذیرفت.
کنز العمّال: ح ۴۲۳۵۵
امام صادق علیه السلام فرمودند:
عَنْ دَاوُدَ اَلرَّقِّیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: لاَ تَدَعْ أَنْ تَدْعُوَ بِهَذَا اَلدُّعَاءِ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ إِذَا أَصْبَحْتَ وَ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ إِذَا أَمْسَیْتَ اَللَّهُمَّ اِجْعَلْنِی فِی دِرْعِکَ اَلْحَصِینَةِ اَلَّتِی تَجْعَلُ فِیهَا مَنْ تُرِیدُ فَإِنَّ أَبِی عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ کَانَ یَقُولُ هَذَا مِنَ اَلدُّعَاءِ اَلْمَخْزُونِ.
داوود رقى از امام صادق (علیه السلام) نقل می‌کند آن حضرت فرمودند: از این دعا دست برندار و سه مرتبه در صبح و سه مرتبه در شب آن را بخوان. «اَللَّهُمَّ اِجْعَلْنِی فِی دِرْعِکَ اَلْحَصِینَةِ اَلَّتِی تَجْعَلُ فِیهَا مَنْ تُرِیدُ؛ خداوندا! من را در آن پوششى که از هر بلا و آفتى حفظ مى‏‌کند و هر کسى را که بخواهى در آن قرار مى‌‏دهى، قرار بده». زیرا پدرم (علیه السلام) می‌فرمودند: این از دعاهایی است که در گنجینه دعاهاى مومنین باشد.
الکافی، ج ‏2، ص 534
امام علی علیه السلام فرمودند:
اِدفَعوا أمواجَ البَلاءِ عَنکُم بِالدُّعاءِ قَبلَ وُرودِ البَلاءِ، فَوَالَّذی فَلَقَ الحَبَّةَ و بَرَأ النَّسَمَةَ، لَلبَلاءُ أسرَعُ إلَى المُؤمنِ مِنِ انحِدارِ السَّیلِ مِن أعلَى التَّلْعَةِ إلى أسفَلِها، وَ مِن رَکْضِ البَراذینِ.
موج‌هاى بلا را پیش از آن که بلا سر رسد، از خود دفع کنید؛ سوگند به آن که دانه را شکافت و مردمان را بیافرید، شتاب بلا به سوى مومن بیشتر است تا شتاب سیلاب از فراز تپه به پایین آن و از تاخت اسب‌هاى تاتارى.
الخصال: 621/10
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند: جبرییل گفت که خداوند متعال می فرماید:
إِنَّ مِنْ عِبَادِیَ الْمُؤْمِنِینَ لَمَنْ لَا یَصْلُحُ إِیمَانُهُ إِلَّا بِالْفَقْرِ وَ لَوْ أَغْنَیْتُهُ لَأَفْسَدَهُ ذَلِکَ وَ إِنَّ مِنْ عِبَادِیَ الْمُؤْمِنِینَ لَمَنْ لَا یَصْلُحُ إِیمَانُهُ إِلَّا بِالْغِنَی وَ لَوْ أَفْقَرْتُهُ لَأَفْسَدَهُ ذَلِکَ وَ إِنَّ مِنْ عِبَادِیَ الْمُؤْمِنِینَ لَمَنْ لَا یَصْلُحُ إِیمَانُهُ إِلَّا بِالسُّقْمِ وَ لَوْ صَحَّحْتُ جِسْمَهُ لَأَفْسَدَهُ ذَلِکَ وَ إِنَّ مِنْ عِبَادِیَ الْمُؤْمِنِینَ لَمَنْ لَا یَصْلُحُ إِیمَانُهُ إِلَّا بِالصِّحَّةِ وَ لَوْ أَسْقَمْتُهُ لَأَفْسَدَهُ ذَلِکَ إِنِّی أُدَبِّرُ عِبَادِی بِعِلْمِی بِقُلُوبِهِمْ فَإِنِّی عَلِیمٌ خَبِیرٌ.
در بین بندگان مومنم، کسی هست که به جز فقر و تهیدستی چیزی ایمانش را اصلاح نمی کند که اگر ثروتمندش نمایم، همین ثروت موجب فساد و تباهی ایمانش می‌شود. و در بین بندگان مومنم، کسی هست که جز با ثروت، ایمانش اصلاح نمی‌شود و اگر تهیدستش نمایم، فقر و تهیدستی باعث فساد و تباهی ایمانش می‌گردد. و در میان بندگان مومنم، کسی هست که جز با مریضی، ایمانش اصلاح نمی‌گردد و اگر جسمش را سالم کنم همین سلامتی، ایمانش را از بین می‌برد و در بین بندگان مومنم، کسی هست که جز با سلامتی و صحت، ایمانش اصلاح نمی‌شود که اگر مریضش کنم، همین مریضی، ایمانش را تباه می‌کند. من به واسطه علمی که به درون و قلوب بندگانم دارم [امور] آنها را تدبیر می‌کنم. به درستی که من دانا و آگاهم.
التوحید، شیخ صدوق، ص 400