راسخون - یار همیشه همراه : توسل و شفاعت

امام علی علیه السلام فرمودند:
الشَّفِیعُ جَنَاحُ الطَّالِبِ.
شفاعت کننده، بال و پر طلب کننده است.
نهج البلاغه، حکمت 63.

امام هادی علیه السّلام فرمودند:
عَلَیکُم بِالوَرَعِ فَاِنَّهُ الدّینُ الَّذی نَلازِمُهُ وَ نُدینُ اللهَ تَعالیَ بِهِ وَ نُریدُهُ مِمَّن یُوالینا لاتَتعَبُونا بِالشَّفاعَةِ؛
با ورع و باتقوا باشید که این ورع و تقوا همان دینی است که همواره ما ملازم آن هستیم و پایبند به آن می باشیم و از پیروان خود نیز می خواهیم که چنین باشند از ما (با عدم رعایت تفوا) شفاعت نخواهید و ما را به زحمت نیندازید.
وسائل الشیعه، ج15، ص 248

امام باقر علیه السّلام فرمودند:
مَنْ دَعَا اللهَ بِنا أفْلَحَ، وَ مَنْ دَعاهُ بِغَیْرِنا هَلَكَ وَ اسْتَهْلَكَ؛
هر كه خداوند را به وسیله ما بخواند و ما را واسطه قرار دهد رستگار و موفّق خواهد شد. وكسی كه غیر از ما اهل بیت ـ عصمت و طهارت ـ را وسیله گرداند نا امید و هلاك خواهد گشت.
امالی شیخ طوسی، ج 1، ص 175

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اِذا كانَ يَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَيْنَ يَدَىِ اللّه ِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ: اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ: قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِكَ لَهُمْ؛
هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آن گاه كه در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود: «به سوى بهشت حركت كن»و به عالم گفته مى شود: «بايست و مردم را به خاطر آن كه نيكو ادبشان نمودى،شفاعت كن» .
علل الشرايع، ج 2، ص 394، ح 11

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
يشفع الشّهيد في سبعين من اهله.
شهيد هفتاد نفر از بستگان خود را شفاعت مي کند.
کنز العمال، ح 11119

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
صِنفانِ لا تَنالُهُما شَفاعَتي: سُلطانٌ غَشومٌ عَسُوفٌ ، وغالٍ في الدِّينِ مارِقٌ مِنهُ غيرُ تائبٍ ولانازعٍ .
دو دسته اند كه شفاعت من به آنها نمى رسد: فرمانرواى سركش و ستمگر و كسى كه در دين غلوّ ورزد و از دين بيرون رود و از اين عمل خود توبه نكند و دست نكشد .
قرب الإسناد: 64 / 204 منتخب ميزان الحكمه: 432

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

آسايش و راحتى، كاميابى و رستگارى و پيروزى، بركت و گذشت و تندرستى و عافيت، بشارت و خرّمى و رضايتمندى، قرب و خويشاوندى، يارى و پيروزى و توانمندى، شادى و محبّت، از سوى خداى متعال، بر كسى باد كه على بن ابى طالب را دوست بدارد، ولايت او را بپذيرد، به او اقتدا كند، به برترى او اقرار نمايد، و امامانِ پس از او را به ولايت بپذيرد. بر من است كه آنان را در شفاعتم وارد كنم. بر پروردگار من است كه خواسته مرا درباره آنان اجابت كند. آنان پيروان من هستند و هر كه از من پيروى كند، از من است.
بحارالأنوار، ج 27، ص 92

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
من زارالحسین علیه السّلام یوم عاشورا وجبت له الجنة؛
هر کس که امام حسین علیه السّلام را در روز عاشورا زیارت کند بهشت بر او واجب مى شود.
اقبال الاعمال، ص ۵۶۸

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
لا ينال شفاعتى من اخر الصلاة المفروضة بعد وقتها ؛
(فرداى قيامت ) شفاعت من به كسى كه نماز واجب را تا پس از وقت آن به تاءخيراندازد، نخواهد رسيد.
امالى صدوق ، ص 326

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
ان شفاعتنا لاتنال مستخفا بالصلاة ؛
همانا شفاعت ما به كسى كه نمازش را سبك بشمارد، نمى رسد.
بحارالانوار، ج 82، ص 227

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لاينال شفاعتنا من استخف بالصلاة ؛
هركس نماز را سبك بشمارد، به شفاعت ما دست نخواهد يافت .
فروع كافى ، ج 3، ص 270، حديث 15

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
إذا التَبَسَت علَيكُمُ الاُمورُ كَقِطَعِ اللَّيلِ المُظلِمِ فعلَيكُم بالقرآنِ ؛ فإنّهُ شافِعٌ مُشَفَّعٌ وماحِلٌ مُصَدَّقٌ ، مَن جَعَلَهُ أمامَهُ قادَهُ إلَى الجَنّةِ ، ومَن جَعَلَهُ خَلفَهُ ساقَهُ إلَى النارِ ؛
هر گاه كارها همچون پاره هاى شب تار بر شما تاريك و شبهه ناك شد ، به قرآن روى آوريد؛ زيرا قرآن شفيعى است كه شفاعتش پذيرفته است و شاكى و خصمى است كه شكايتش قبول مى شود . هر كه قرآن را فرا روىِ خود قرار دهد ، او را به سوى بهشت كشاند و هر كه آن را پشت سر خويش نهد ، به سوى دوزخش براند .
نوادر الراونديّ : 21 ، 22

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
نعم الشّفیع القرآن لصاحبه یوم القیمه؛
چه نیکو شفیعى است قرآن در روز قیامت براى کسى که قرآن خوانده باشد.
نهج الفصاحه

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
حقت شفاعتی لمن اعان ذریتی بیده ولسانه و ماله؛
حق کسی که ذریه مرا به دست وزبان ومالش یاری کرد، آن است که من اورا شفاعت کنم.
مستدرک الوسائل، ج12،ص 376

امام علی علیه السّلام فرمودند:
لَا شَفیعَ اَنجَحُ مِنَ التَّوبَه
هیچ شفاعت کننده ای پیروزمندتر از توبه نیست.
جهاد النفس، ح 460

امام باقر علیه السّلام فرمودند:
لا تُنالُ وِلایَتُنا الّا بِالعَمَلِ و َ الوَرَع؛
کسی به ولایت ما نمی رسد مگر با عمل شایسته و خودداری از گناه.
جهاد النفس،ص112

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
لا ینال شفاعتی من اخر الصلوة بعد وقتها؛
کسی که نماز را از وقتش تأخیر بیندازد، (فردای قیامت) به شفاعت من نخواهدرسید .
بحارالانوار،ج،83ص20

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اذ کان یوم القیامه بعث الله عزوجل العالم و العابد، فاذا وقف بین یدی الله عزوجل قیل للعابد: انطلق الی الجنه، و قیل للعالم: فق، تشفع للناس بحسن تا دیبک لهم.
چون روز قیامت شود، خدای عزوجل عالم و عابد را برانگیزد. چون آن دو در پیشگاه خدای عزوجل بایستند، به عابد گفته شود: به بهشت برو و به عالم گفته شود: بایست و بسبب آن که مردم را نیکو تربیت کردی، شفاعتشان کن.
علل الشرایع/ 394.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
من زارنا مما تنا فکانما زارنا فی حیاتنا.
هر کس پس از مردنمان ما را زیارت کند، چنان است که ما را در زمان حیاتمان زیارت کرده باشد.
بحارالانوار، ج100، ص 124.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
من اتانی زائرا کنت شفیعه یوم القیامه.
هر که به زیارت من بیاید در روز قیامت شفیع او باشم.
بحارالانوار، ج100، ص 142.

حدیث

احادیث

حدیث معتبر

احادیث معتبر

بانک احادیث