راسخون - یار همیشه همراه : توسل و شفاعت

امام علی علیه السلام فرمودند:
الشَّفِیعُ جَنَاحُ الطَّالِبِ.
شفاعت کننده، بال و پر طلب کننده است.
نهج البلاغه، حکمت 63.

امام هادی علیه السّلام فرمودند:
عَلَیکُم بِالوَرَعِ فَاِنَّهُ الدّینُ الَّذی نَلازِمُهُ وَ نُدینُ اللهَ تَعالیَ بِهِ وَ نُریدُهُ مِمَّن یُوالینا لاتَتعَبُونا بِالشَّفاعَةِ؛
با ورع و باتقوا باشید که این ورع و تقوا همان دینی است که همواره ما ملازم آن هستیم و پایبند به آن می باشیم و از پیروان خود نیز می خواهیم که چنین باشند از ما (با عدم رعایت تفوا) شفاعت نخواهید و ما را به زحمت نیندازید.
وسائل الشیعه، ج15، ص 248

امام باقر علیه السّلام فرمودند:
مَنْ دَعَا اللهَ بِنا أفْلَحَ، وَ مَنْ دَعاهُ بِغَیْرِنا هَلَكَ وَ اسْتَهْلَكَ؛
هر كه خداوند را به وسیله ما بخواند و ما را واسطه قرار دهد رستگار و موفّق خواهد شد. وكسی كه غیر از ما اهل بیت ـ عصمت و طهارت ـ را وسیله گرداند نا امید و هلاك خواهد گشت.
امالی شیخ طوسی، ج 1، ص 175

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اِذا كانَ يَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَيْنَ يَدَىِ اللّه ِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ: اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ: قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِكَ لَهُمْ؛
هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آن گاه كه در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى شود: «به سوى بهشت حركت كن»و به عالم گفته مى شود: «بايست و مردم را به خاطر آن كه نيكو ادبشان نمودى،شفاعت كن» .
علل الشرايع، ج 2، ص 394، ح 11

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله در بیمارى که به علت آن رحلت نمودند بیهوش شدند و در چند لحظه‌اى از بیهوشى به هوش آمدند و فرمودند:
لاینال شفاعتى من اخر الصلاة بعد وقتها؛
شفاعت من به کسى نمى رسد که نماز را از (اول) وقت خودش به تأخیر اندازد.
بحارالانوار، ج 83، ص 20

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
لا ينال شفاعتى من اخر الصلاة المفروضة بعد وقتها ؛
(فرداى قيامت ) شفاعت من به كسى كه نماز واجب را تا پس از وقت آن به تاءخيراندازد، نخواهد رسيد.
امالى صدوق ، ص 326

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
ان شفاعتنا لاتنال مستخفا بالصلاة ؛
همانا شفاعت ما به كسى كه نمازش را سبك بشمارد، نمى رسد.
بحارالانوار، ج 82، ص 227

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لاينال شفاعتنا من استخف بالصلاة ؛
هركس نماز را سبك بشمارد، به شفاعت ما دست نخواهد يافت .
فروع كافى ، ج 3، ص 270، حديث 15

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
إذا التَبَسَت علَيكُمُ الاُمورُ كَقِطَعِ اللَّيلِ المُظلِمِ فعلَيكُم بالقرآنِ ؛ فإنّهُ شافِعٌ مُشَفَّعٌ وماحِلٌ مُصَدَّقٌ ، مَن جَعَلَهُ أمامَهُ قادَهُ إلَى الجَنّةِ ، ومَن جَعَلَهُ خَلفَهُ ساقَهُ إلَى النارِ ؛
هر گاه كارها همچون پاره هاى شب تار بر شما تاريك و شبهه ناك شد ، به قرآن روى آوريد؛ زيرا قرآن شفيعى است كه شفاعتش پذيرفته است و شاكى و خصمى است كه شكايتش قبول مى شود . هر كه قرآن را فرا روىِ خود قرار دهد ، او را به سوى بهشت كشاند و هر كه آن را پشت سر خويش نهد ، به سوى دوزخش براند .
نوادر الراونديّ : 21 ، 22

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
نعم الشّفیع القرآن لصاحبه یوم القیمه؛
چه نیکو شفیعى است قرآن در روز قیامت براى کسى که قرآن خوانده باشد.
نهج الفصاحه

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
من کذب بالشّفاعه لم ینلها یوم القیمه؛
هر که شفاعت را دروغ شمارد روز قیامت از آن بى نصیب ماند.
نهج الفصاحه

حضرت فاطمه علیها السّلام فرمودند:
إذا حُشِرْتُ یَوْمَ الْقِیامَةِ، أشْفَعُ عُصاةَ أُمَّةِ النَّبی؛
هنگامی که در روز قیامت برانگیخته و محشور شوم، خطاکاران امّت پیامبر صلی الله علیه وآله را شفاعت می نمایم.
احقاق الحقّ، ج 19، ص 129

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
الصلاة شفیع بینه و بین ملک الموت؛
نمازشفیع نمازگزار در نزد ملک الموت است .
بحار الانوار، ج ,82 ص 232

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
حقت شفاعتی لمن اعان ذریتی بیده ولسانه و ماله؛
حق کسی که ذریه مرا به دست وزبان ومالش یاری کرد، آن است که من اورا شفاعت کنم.
مستدرک الوسائل، ج12،ص 376

امام علی علیه السّلام فرمودند:
لَا شَفیعَ اَنجَحُ مِنَ التَّوبَه
هیچ شفاعت کننده ای پیروزمندتر از توبه نیست.
جهاد النفس، ح 460

امام باقر علیه السّلام فرمودند:
لا تُنالُ وِلایَتُنا الّا بِالعَمَلِ و َ الوَرَع؛
کسی به ولایت ما نمی رسد مگر با عمل شایسته و خودداری از گناه.
جهاد النفس،ص112

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
لا ینال شفاعتی من اخر الصلوة بعد وقتها؛
کسی که نماز را از وقتش تأخیر بیندازد، (فردای قیامت) به شفاعت من نخواهدرسید .
بحارالانوار،ج،83ص20

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اذ کان یوم القیامه بعث الله عزوجل العالم و العابد، فاذا وقف بین یدی الله عزوجل قیل للعابد: انطلق الی الجنه، و قیل للعالم: فق، تشفع للناس بحسن تا دیبک لهم.
چون روز قیامت شود، خدای عزوجل عالم و عابد را برانگیزد. چون آن دو در پیشگاه خدای عزوجل بایستند، به عابد گفته شود: به بهشت برو و به عالم گفته شود: بایست و بسبب آن که مردم را نیکو تربیت کردی، شفاعتشان کن.
علل الشرایع/ 394.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
من زارنا مما تنا فکانما زارنا فی حیاتنا.
هر کس پس از مردنمان ما را زیارت کند، چنان است که ما را در زمان حیاتمان زیارت کرده باشد.
بحارالانوار، ج100، ص 124.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
من اتانی زائرا کنت شفیعه یوم القیامه.
هر که به زیارت من بیاید در روز قیامت شفیع او باشم.
بحارالانوار، ج100، ص 142.

حدیث

احادیث

حدیث معتبر

احادیث معتبر

بانک احادیث