فضایل اخلاقی
پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
اِنَّ اللهَ یُحِبُّ الْبَصَرَ النَّافِذَ عِنْدَ مَجِیئِ الشَّهَواتِ وَ الْعَقْلَ الْکَامِلَ عِنْدَ نُزُولِ الشُّبَهَاتِ وَ یُحِبُّ السَّمَاحَةَ وَ لَوْ عَلَی تَمراتٍ وَ یُحِبُّ الشُّجَاعَةَ وَ لَوْ عَلَی قَتْلِ حَیَّةٍ ؛
خداوند چشم تیز بین هنگام روی آوردن هوا و هوس‌ها و عقل کامل هنگام آمدن شبهه‌ها را دوست دارد و بخشندگی را هر چند به دانه‌های خرما و شجاعت را اگر چه به کشتن یک مار دوست دارد.
مسند الشهاب، ج 2، ص 152
امام صادق علیه السلام فرمودند:
اَلْمُرُوَّةُ مُرُوَّتَانِ: مُرُوَّةُ الْحَضَرِ وَ مُرُوَّةُ السَّفَرِ. فَاَمَّا مُرُوَّةُ الْحَضَرِ فَتِلاوةُ الْقُرْآنِ وَ حُضُورُ الْمَسَاجِدِ وَ صُحْبَةُ اَهْلِ الْخَیرِ وَ النَّظَرُ فِی الْفِقْهِ وَ اَمَّا مُرُوَّةُ السَّفَرِ فَبَذْلُ الزَّادِ وَ الْمِزَاحُ فِی غَیرِ مَا یسْخِطُ اللهَ وَ قِلَّةُ الْخَلَافِ عَلَی مَنْ تَصحَبُهُ وَ تَرْک الرِّوَایةِ عَلَیهِمْ اِذَا اَنْتَ فَارَقْتَهُم.
مروّت دو گونه است: مروت در زمان حضور و مروت در سفر امّا مروّت در حضور به تلاوت قرآن و حضور در مساجد و همنشینی با اهل خیر و خوبی و تفکر در فقه و دین است و اما مروت سفر به بخشیدن زاد و توشه و شوخی و مزاح در غیر ناخشنودی خدا و کمی مخالفت با همراهان و ترک بد گویی از همراهان هنگامی که از آنها جدا شدی.
الامالی، شیخ مفید، ص 44