عضویت العربیة English
جمعه، 2 آذر 1403 ( جهش تولید با مشارکت مردم )
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادت‌هاى خالصانه‌اش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحت‌ها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108
فضایل اخلاقی
امام على علیه السلام فرمودند:
یا مُؤمِنُ اِنَّ هذَا الْعِلْمَ وَالاَدَبَ ثَمَنُ نَفْسِكَ فَاجْتَهِدْ فى تَعَلُّمِها فَما یزیدُ مِنْ عِلْمِكَ وَ اَدَبِكَ یزیدُ فى ثَمَنِكَ وَ قَدْرِكَ، فَاِنَّ بِالْعِلْمِ تَهْتَدى اِلى رَبِّكَ؛
اى انسان با ایمان، در حقیقت این دانش و ادب، بهاى توست، پس در آموختن آن بكوش، زیرا هرچه بر دانش و ادبت افزوده شود، بر ارج و بهاى تو افزوده مى‌شود، چراكه با دانش به سوى پروردگارت هدایت مى‌شوى.
روضة الواعظین، ص ۱۱
پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
یا اَیهَا النّاسُ! اِنَّ الله‏َ عَزَّوَجَلَّ یقولُ: مُروا بِالْمَعروفِ وَ انْهَوا عَنِ المُنْكَرِ مِنْ قَبْلِ اَنْ تَدْعُوَنى فَلا اُجیبَكُمْ وَ تَسْاَلونى فَلا اُعْطیكُمْ وَ تَسْتَنْصِرونى فَلا اَنْصُرَكُم؛
اى مردم! خداوند عزّوجلّ مى‏‌فرماید: امر به معروف و نهى از منكر كنید، پیش از آن‏كه مرا بخوانید و پاسختان ندهم، یا از من بخواهید و عطایتان نكنم، یا از من یارى طلبید و یارى‏تان نرسانم.
مسند ابن حنبل، ج ۹، ص ۵۰۴، ح ۲۵۳۱۰
امام باقر علیه السلام به میسّر فرمودند:
یَا مُیَسِّرُ أَلاَ اُخْبِرُکَ بِشِیعَتِنَا؟ قُلْتُ: بَلی جُعِلْتُ فِداکَ قَالَ: إِنَّهُمْ حُصُونٌ حَصِینَةٌ و صُدُورٌ أمِیْنَةٌ وَ أَحْلاَمٌ وَزِیْنَةٌ لَیْسُوا بالمَذِیعِ البَذِرِ وَلاَ بِالجُفَاتِ المُرَاعِیْنَ رُهْبَانٌ بِالْلَیلِ اُسُدٌ بِالْنَهارِ؛
ای میسّر(1)، آیا شیعیانمان را به تو معرّفی کنم؟ میسّر گفت: فدایت شوم بفرمایید. حضرت فرمودند: آنها دژی محکم و سینه‌های امانتدار و صاحبان عقلی وزین و متین هستند، شایعه پراکنی نمی‌کنند و اَسرار را فاش نمی‌کنند و آدمی خشک و خشن و ریاکار هم نیستند، راهبان شب و شب‌زنده‌داران و شیران روزند.
بحارالأنوار، ج 75، ص 173
امام صادق علیه السلام فرمودند:
یَنْبَغى لِلْمُؤْمِنِ انْ یَکُونَ فیهِ ثَمان خِصال : وَقُورٌ عِنْدَ الْهَزاهِزِ، صَبُورٌ عِنْدَ الْبَلا، شَکُورٌ عِنْدَ الرَّخا، قانِعٌ بِما رَزَقَهُ اللّهُ، لا یَظْلِمُ الاْ عْدا، وَ لا یَتَحامَلُ لِلاْ صْدِقا، بَدَنُهُ مِنْهُ فى تَعِبٌ، وَ النّاسُ مِنْهُ فى راحَةٍ؛
سزاوار است که هر شخص مؤمن در بردارنده هشت خصلت باشد: هنگام فتنه ها و آشوب ها باوقار و آرام ، هنگام بلاها و آزمایش ها بردبار و صبور، هنگام رفاه و آسایش شکرگزار، به آنچه خداوند روزیش گردانده قانع باشد. دشمنان و مخالفان را مورد ظلم و اذیّت قرار ندهد، بر دوستان برنامه اى را تحمیل ننماید، جسمش خسته ؛ ولى دیگران از او راحت و از هر جهت در آسایش باشند.
اصول کافى : ج 2، ص 47، ح 1، ص 230، ح 2