عضویت العربیة English
شنبه، 3 آذر 1403 ( جهش تولید با مشارکت مردم )
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادت‌هاى خالصانه‌اش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحت‌ها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108
زکات
امام صادق علیه‌ السلام فرمودند:
إنّ مِن تَمامِ الصَّومِ إعطاءَ الزَّکاةِ -یعنی الفِطرَةَ - کما أنَّ الصَّلاةَ على النبِی صلى الله علیه وآله مِن تَمامِ الصّلاةِ، لأ نّه مَن صامَ ولَم یؤَدِّ الزَّکاةَ فلا صَومَ لَهُ إذا تَرَکَها مُتَعَمِّداً.
از شرایط درستىِ روزه، دادن زکات - یعنى فطریه - است؛ هم‌چنان که تمامیت نماز به صلوات فرستادن بر پیامبر صلّى الله علیه و آله مى‌‏باشد؛ چه، اگر کسى روزه بگیرد و عمداً فطریه ندهد، روزه‌‏اش بى‏‌فایده است.
الفقیه: 2/ 183/ 2085
امام علی علیه السلام فرمودند:
حَرَسَ اللّه عِبادَهُ المُؤمِنینَ بِالصَّلَواتِ وَالزَّکَواتِ ومُجاهَدَهِ الصِّیامِ فِی الأَیّامِ المَفروضاتِ؛ تَسکینا لِأَطرافِهِم، وتَخشیعا لِأَبصارِهِم، وتَذلیلاً لِنُفوسِهِم، وتَخفیضا لِقُلوبِهِم، وإذهابا لِلخُیَلاءِ عَنهُم، ولِما فی ذلِکَ مِن تَعفیرِ عِتاقِ الوُجوهِ بِالتُّرابِ تَواضُعا، وَالتِصاقِ کَرائِمِ الجَوارِحِ بِالأَرضِ تَصاغُرا، ولُحوقِ البُطونِ بِالمُتونِ مِنَ الصِّیامِ تَذَلُّلاً.
خداوند، بندگان مؤمن خویش را با نمازها، زکات‌ها و تلاش براى روزه گرفتن در روزهاى واجب شده، نگهدارى کرده است تا اعضایشان آرامش یابد و چشمانشان خشوع پیدا کند و جان‌هایشان رام گردد و دل‌هایشان متواضع شود و غرور از آنان زدوده گردد، به سبب حکمت‌هایى که در آنهاست، چون: خاکى شدن چهره‌هاى عزّتمند از روى تواضع، به زمین چسبیدن اعضاى شریف از روى فروتنى، و چسبیدن شکم‌ها به پشت‌ها از روى رام شدن.
نهج البلاغه: خطبه ۱۹۲
سماعة گوید: از امام صادق علیه السلام سؤال کردم چه کسى شایسته است که زکات بگیرد؟ حضرت فرمودند:
هِىَ لِلَّذى وَاللّهِ فى کِتابِهِ «لِلْفُقَراءِ وَالْمَساکینِ وَالعامِلینَ عَلَیها وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَ فى الرِّقابِ وَالغارِمینَ وَفى سَبیلِ اللّهِ وَابْنِ السَّبیلِ فَریضةً مَنَ اللّهِ»[ توبه، 60]؛
به خدا قسم، زکات براى آنان است که در کتاب او (قرآن) نامشان بیان شده است: فقراء، بیچارگان، جمع ‏آورندگان آن، کسانى که با گرفتن زکات قلب هایشان نسبت به اسلام نرم مى ‏شود، در (آزادى) بندگان، بدهکاران، راه خدا و کسى که در راه مانده است. اینها تکلیف واجب از سوى پروردگار است.
بحارالأنوار، ج 96، ص 56
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
قال لقمان لابنه : لکل شی ء علامة یعرف بهاو یشهد علیها و ان للدین ثلاث علامات : العلم و الایمان و العمل به ، (الی ان قال ) وللعامل ثلاث علامات الصلوة و الصیام و الزکوة؛
حضرت لقمان به فرزندانش فرمود:برای هر چیزی علامتی است که به وسیله آن علامت شناخته می شود و به او شهادت داده می شود، به درستی که برای دین سه علامت است: 1- علم، 2- ایمان، 3- عمل به ایمان تا آنجا که فرمودند: برای عامل به دین سه علامت است : 1- نماز، 2- روزه ، 3- زکات .
مستدرک الوسائل ، ج 1، ص 183
امام على علیه السّلام فرمودند:
وَ عَنْ ذلِكَ ما حَرَسَ اللّه ُ عِبادَهُ الْمُؤمِنينَ بِالصَّلَوات وَ الزَّكَواتِ وَ مُجاهَدَةِ الصِّيامِ فِى الاَْيّامِ الْمَفْروضاتِ تَسْكينا لاَِطْرافِهِمْ وَ تَخْشيعا لاَِبْصارِهِمْ وَتَذْليلاً لِنُفُوسِهِمْ وَ تَخْفيضا (تَخْضيعا) لِقُلُوبِهِمْ؛(
خداوند، بندگان مؤمن خود را به وسيله نمازها و زكات ها و جدّيت در روزه دارى روزهاى واجب حفظ مى كند، تا اعضا و جوارحشان آرام، ديدگانشان خاشع، جان هايشان فروتن و دل هايشان خاشع گردد.
نهج البلاغه، خطبه 192.
امام رضا علیه السّلام فرمودند:

خداوند سه‌ چیز را به‌ سه‌ چیز دیگر مربوط کرده‌ است‌ و به‌ طور جداگانه‌ نمى‌پذیرد. نماز را با زکات‌ ذکر کرده‌ است‌، هر کس‌ نماز بخواند و زکات‌ ندهد، نمازش‌ پذیرفته‌ نیست‌. نیز شکر خود و شکر از والدین‌ را با هم‌ ذکر کرده‌ است‌. از این‌ رو هر کس‌ از والدین‌ خود قدردانى‌ نکند از خدا قدردانى‌ نکرده‌ است‌. نیز در قرآن‌ سفارش‌ به‌ تقوا و سفارش‌ به‌ ارحام‌ در کنار هم‌ آمده‌ است‌. بنابراین‌ اگر کسى‌ به‌ خویشاوندانش‌ رسیدگى‌ و احسان‌ ننماید، با تقوا محسوب‌ نمى‌شود.
عیون‌ اخبار الرضا ، ج‌ 1 ، ص‌ 258