زکات
امام صادق علیه‌ السلام فرمودند:
إنّ مِن تَمامِ الصَّومِ إعطاءَ الزَّکاةِ -یعنی الفِطرَةَ - کما أنَّ الصَّلاةَ على النبِی صلى الله علیه وآله مِن تَمامِ الصّلاةِ، لأ نّه مَن صامَ ولَم یؤَدِّ الزَّکاةَ فلا صَومَ لَهُ إذا تَرَکَها مُتَعَمِّداً.
از شرایط درستىِ روزه، دادن زکات - یعنى فطریه - است؛ هم‌چنان که تمامیت نماز به صلوات فرستادن بر پیامبر صلّى الله علیه و آله مى‌‏باشد؛ چه، اگر کسى روزه بگیرد و عمداً فطریه ندهد، روزه‌‏اش بى‏‌فایده است.
الفقیه: 2/ 183/ 2085
امام علی علیه السلام فرمودند:
حَرَسَ اللّه عِبادَهُ المُؤمِنینَ بِالصَّلَواتِ وَالزَّکَواتِ ومُجاهَدَهِ الصِّیامِ فِی الأَیّامِ المَفروضاتِ؛ تَسکینا لِأَطرافِهِم، وتَخشیعا لِأَبصارِهِم، وتَذلیلاً لِنُفوسِهِم، وتَخفیضا لِقُلوبِهِم، وإذهابا لِلخُیَلاءِ عَنهُم، ولِما فی ذلِکَ مِن تَعفیرِ عِتاقِ الوُجوهِ بِالتُّرابِ تَواضُعا، وَالتِصاقِ کَرائِمِ الجَوارِحِ بِالأَرضِ تَصاغُرا، ولُحوقِ البُطونِ بِالمُتونِ مِنَ الصِّیامِ تَذَلُّلاً.
خداوند، بندگان مؤمن خویش را با نمازها، زکات‌ها و تلاش براى روزه گرفتن در روزهاى واجب شده، نگهدارى کرده است تا اعضایشان آرامش یابد و چشمانشان خشوع پیدا کند و جان‌هایشان رام گردد و دل‌هایشان متواضع شود و غرور از آنان زدوده گردد، به سبب حکمت‌هایى که در آنهاست، چون: خاکى شدن چهره‌هاى عزّتمند از روى تواضع، به زمین چسبیدن اعضاى شریف از روى فروتنى، و چسبیدن شکم‌ها به پشت‌ها از روى رام شدن.
نهج البلاغه: خطبه ۱۹۲
سماعة گوید: از امام صادق علیه السلام سؤال کردم چه کسى شایسته است که زکات بگیرد؟ حضرت فرمودند:
هِىَ لِلَّذى وَاللّهِ فى کِتابِهِ «لِلْفُقَراءِ وَالْمَساکینِ وَالعامِلینَ عَلَیها وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَ فى الرِّقابِ وَالغارِمینَ وَفى سَبیلِ اللّهِ وَابْنِ السَّبیلِ فَریضةً مَنَ اللّهِ»[ توبه، 60]؛
به خدا قسم، زکات براى آنان است که در کتاب او (قرآن) نامشان بیان شده است: فقراء، بیچارگان، جمع ‏آورندگان آن، کسانى که با گرفتن زکات قلب هایشان نسبت به اسلام نرم مى ‏شود، در (آزادى) بندگان، بدهکاران، راه خدا و کسى که در راه مانده است. اینها تکلیف واجب از سوى پروردگار است.
بحارالأنوار، ج 96، ص 56
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
من اسبغ وضوءه و احسن صلاته ، و ادى زكاة ماله و كف غضبه و سجن لسانه ، و استغفر لذنبه ، و ادى النصيحة لاهل بيت نبيه فقد استكمل حقايق الايمان و ابواب الجنة مفتحة له ؛
كسى كه وضوى خود را شاداب و كامل به جاى آورد، و نماز خويش را نيكو بخواند، زكات مالش را بپردازد، و خشم خود را فرو نشاند و زبانش را از گناهان مربوط به زبان ببندد، و براى گناه خود با توبه طلب آمرزش كند، و نسبت به اهل بيت پيامبر خويش خيرخواه باشد، البته تمام حقايق ايمان در او كامل شده و درهاى بهشت به روى او باز است .
ثواب الاعمال ، ص 64
امام رضا علیه السّلام فرمودند:
ان الله - عز و جل - امر بثلاثة مقرون بها ثلاثة اخرى : امر بالصلوة و الزکاة فمن صلى و لم یزک لم تقبل منه صلاته و امر بالشکر له و للوالدین فمن لم یشکر والدیه لم یشکر الله و امر باتقاء الله و صلة الرحم .فمن لم یصل رحمه لم یتق الله - عز و جل -:
خداوند عز و جل فرمود: سه چیز با سه چیز همراه است: 1 - نمازگزارى که به او زکات تعلق گیرد و نپردازد، نمازش پذیرفته نیست. 2 - و به سپاسگزارى براى خود و پدر و مادر فرمان داد: آن که سپاس پدر و مادر نکند، هرگاه خدا را سپاس کند پذیرفته نیست . 3 - به پرهیزکارى از خدا و پیوند با خویشاوند فرمان داد. آن که پیوند با خویشان ندارد از خدا بیمناک نیست.
بحارالانوار، ج 96، ص 12.الخصال ، ج 1، ص 55 .