عضویت
العربیة
English
پنجشنبه، 1 آذر 1403
( جهش تولید با مشارکت مردم )
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادتهاى خالصانهاش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحتها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108
مجموعه برنامه ها و مسابقات ماه مبارک رمضان (99)
اعمال روزانه ماه مبارک رمضان
اوقات شرعی مراکز استانها در سال 1399
ویژه نامه پرسمان کرونا
تولیدات صوت و فیلم پرتال فرهنگی راسخون
آینده اینجاست
عدالت برای همه
پرسش و پاسخ های موضوعی
سوالات خود را از مشاوران ما بپرسید
کلیپ تصویری | سرود ملی جمهوری اسلامی ایران با کیفیت بسیار بالا
مقالات
چندرسانهای
گالری تصاویر
مشاوره
پرسش و پاسخ
انجمنها
اخبار و تحلیل
احادیث
سبک زندگی
نرم افزار
موبایل
مشاهیر
پیامک
ویژه نامه
تولیدات فرهنگی
ادامه...
مسیر جاری
صفحه اصلی
موضوعات
احادیث
اجتماعی
دوست و دوست یابی
دوست و دوست یابی
امام علی علیه السلام فرمودند:
شَرُّ اِخْوانِکَ مَنْ داهَنَکَ فى نَفْسِکَ وَ ساتَرَکَ عَیْبَکَ؛
بدترین دوستان تو آن هایى هستند که با تو مداهنه و چرب زبانى مى کنند و عیوب تو را مى پوشانند.
غرر الحکم، جلد 4، صفحه 173، شماره 5725.
امام علی علیه السلام فرمودند:
إِذَا احْتَشَمَ الْمُؤْمِنُ أَخَاهُ فَقَدْ فَارَقَهُ.
وقتی مومن برادر ایمانی خود را عصبانی کرد بین خود و او جدایی انداخت.
نهج البلاغه: حکمت 472
امام علی علیه السلام فرمودند:
شَرُّ الْإِخْوَانِ مَنْ تُکُلِّفَ لَهُ.
بدترین برادران آن است که به خاطرش آدمی به زحمت افتد.
نهج البلاغه: حکمت 471
امام علی علیه السلام فرمودند:
أَصْدِقَاؤُکَ ثَلَاثَةٌ وَ أَعْدَاؤُکَ ثَلَاثَةٌ فَأَصْدِقَاؤُکَ صَدِیقُکَ وَ صَدِیقُ صَدِیقِکَ وَ عَدُوُّ عَدُوِّکَ وَ أَعْدَاؤُکَ عَدُوُّکَ وَ عَدُوُّ صَدِیقِکَ وَ صَدِیقُ عَدُوِّکَ.
دوستانت سه دسته و دشمنانت سه گروهند. دوستانت عبارتند از: دوست تو، دوست دوست تو و دشمن دشمن تو و دشمنانت عبارتند از: دشمن تو و دشمن دوست تو و دوست دشمن تو.
نهج البلاغه: حکمت 287
امام علی علیه السلام فرمودند:
کَانَ لِی فِیمَا مَضَى أَخٌ فِی اللَّهِ وَ کَانَ یُعَظِّمُهُ فِی عَیْنِی صِغَرُ الدُّنْیَا فِی عَیْنِهِ وَ کَانَ خَارِجاً مِنْ سُلْطَانِ بَطْنِهِ فَلَا یَشْتَهِی مَا لَا یَجِدُ وَ لَا یُکْثِرُ إِذَا وَجَدَ وَ کَانَ أَکْثَرَ دَهْرِهِ صَامِتاً فَإِنْ قَالَ بَذَّ الْقَائِلِینَ«» وَ نَقَعَ غَلِیلَ السَّائِلِینَ وَ کَانَ ضَعِیفاً مُسْتَضْعَفاً فَإِنْ جَاءَ الْجِدُّ فَهُوَ لَیْثٌ عَادٍ«» وَ صِلُّ وَادٍ لَا یُدْلِی بِحُجَّةٍ حَتَّى یَأْتِیَ قَاضِیاً وَ کَانَ لَا یَلُومُ أَحَداً عَلَى مَا یَجِدُ الْعُذْرَ فِی مِثْلِهِ حَتَّى یَسْمَعَ اعْتِذَارَهُ وَ کَانَ لَا یَشْکُو وَجَعاً إِلَّا عِنْدَ بُرْئِهِ وَ کَانَ یَفْعَلُ مَا یَقُولُ وَ لَا یَقُولُ مَا لَا یَفْعَلُ وَ کَانَ إِنْ«» غُلِبَ عَلَى الْکَلَامِ لَمْ یُغْلَبْ عَلَى السُّکُوتِ وَ کَانَ أَنْ«» یَسْمَعَ أَحْرَصَ مِنْهُ عَلَى أَنْ یَتَکَلَّمَ وَ کَانَ إِذَا بَدَهَهُ أَمْرَانِ نَظَرَ«» أَیُّهُمَا أَقْرَبُ إِلَى الْهَوَى فَخَالِفُهُ فَعَلَیْکُمْ بِهَذِهِ الْخَلَائِقِ فَالْزَمُوهَا وَ تَنَافَسُوا فِیهَا فَإِنْ لَمْ تَسْتَطِیعُوهَا فَاعْلَمُوا أَنَّ أَخْذَ الْقَلِیلِ خَیْرٌ مِنْ تَرْکِ الْکَثِیرِ.
در زمان گذشته برادرى دینى داشتیم که کوچک بودن دنیا در نظر او باعث بزرگى او در نظر من بود. او زیر سلطه شکمش نبود، چیزى را که بدان دسترسى نداشت آرزو نمى کرد. و اگر داشت زیاده روى نمى کرد، در بیشتر اوقاتش ساکت بود، و اگر سخن مى گفت، گویندگان را مغلوب مى کرد. و عطش پرسش کنندگان را فرو مى نشاند. ناتوان بود، و به دیگران هم ناتوان مى نمود، امّا هر گاه وقت تلاش مى رسید، شیر خشمگین و مار بیابانى پر از زهرى بود. تا نزد داور نمى آمد، برهان اقامه نمى کرد، و تا عذر کسى را به خاطر عملى که امکان عذرى در آن بود، نمى شنید، او را سرزنش نمى کرد. و از دردى گله نمى کرد، مگر وقتى که بهبود مى یافت، آنچه مى گفت انجام مى داد و آنچه نمى کرد نمى گفت: اگر در سخنگویى بر او غالب مى شدند، در خاموشى بر وى غلبه نمى یافتند. به شنیدن حریصتر بود تا به سخن گفتن. و اگر ناگهان در برابر دو عمل قرار مى گرفت و مى دید که یکى به خواهش نفس نزدیکتر است، با آن مخالفت مى کرد، پس شما هم این صفات را فرا گیرید، و به آنها علاقمند باشید و اگر نتوانستید، بدانید که گرفتن اندک بهتر از واگذاشتن بسیار است.
نهج البلاغه: حکمت 281
امام علی علیه السلام فرمودند:
حَسَدُ الصَّدِیقِ مِنْ سُقْمِ الْمَوَدَّةِ.
حسادت دوست از خالص نبودن دوستی است.
نهج البلاغه: حکمت 209
امام علی علیه السلام فرمودند:
الْجُودُ حَارِسُ الْأَعْرَاضِ وَ الْحِلْمُ فِدَامُ السَّفِیهِ وَ الْعَفْوُ زَکَاةُ الظَّفَرِ وَ السُّلُوُّ عِوَضُکَ مِمَّنْ غَدَرَ وَ الِاسْتِشَارَةُ عَیْنُ الْهِدَایَةِ وَ قَدْ خَاطَرَ مَنِ اسْتَغْنَى بِرَأْیِهِ وَ الصَّبْرُ یُنَاضِلُ الْحِدْثَانَ وَ الْجَزَعُ مِنْ أَعْوَانِ الزَّمَانِ وَ أَشْرَفُ الْغِنَى تَرْکُ الْمُنَى وَ کَمْ مِنْ عَقْلٍ أَسِیرٍ عِنْدَ هَوَى أَمِیرٍ وَ مِنَ التَّوْفِیقِ حِفْظُ التَّجْرِبَةِ وَ الْمَوَدَّةُ قَرَابَةٌ مُسْتَفَادَةٌ وَ لَا تَأْمَنَنَّ مَلُولًا.
بخشش و کرم نگهبان آبروهاست. بردباری بند دهان نادان است. گذشت زکات پیروزی است. فراموش کردن آنکه به تو خیانت نموده تلافی توست. مشورت کردن چشم هدایت است. کسی که فقط به رای خود اکتفا کرد گرفتار خطر شد. شکیبای دور کننده سختی های روزگار است. ناشکیبایی زمان را در نابود کردن انسان یاری می دهد. بزرگترین توانگری ترک آرزو است. چه بسا عقلی که اسیر هوای نفس است و هوای نفس بر او امیری می کند. از جمله توفیقات حفظ تجربه است. دوستی کردن پیوند با مردم را فراهم می سازد. از کسی که از تو رنجیده ایمن مباش.
نهج البلاغه: حکمت 202
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
مَن عَیرَ أخاهُ بِذَنبٍ قَد تابَ مِنهُ لَم یمُتْ حَتّی یعمَلَهُ.
هر کس برادر خود را برای گناهی که از آن توبه کرده است، سرزنش کند، نمی میرد تا خود، آن گناه را مرتکب شود.
تنبیه الخواطر: ج ۱، ص ۱۱۳
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
طوبی لِمَن مَنَعَهُ عَیبُهُ عَن عُیوبِ المُؤمِنینَ مِن إخوانِهِ.
خوشا به حال آن که عیب خودش، او را از پرداختن به عیب های برادران مؤمنش باز دارد!
بحار الانوار: ج ۷۷، ص ۱۲۶
امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند:
خَیرُ إِخْوانِک مَنْ نَسِی ذَنْبَک وَ ذَکرَ إِحْسانَک إِلَیهِ.
بهترین برادران تو کسی است که خطایت را نادیده گیرد و احسانت را یادآور شود.
اعلام الدین: ج ۱، ص ۳۱۳
امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند:
مَنْ کانَ الْورَعُ سَجِیتَهُ، وَ الْکرَمُ طَبیعَتَهُ، وَ الْحِلْمُ خُلَّتَهُ کثُرَ صَدیقُهُ.
کسی که پارسایی خوی او، و بخشندگی طبیعت او، و بردباری خصلت او باشد دوستانش بسیار شوند.
اعلام الدین: ج 1، ص 314
امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند:
مَنْ وَعَظَ أَخاهُ سِرًّا فَقَدْ زانَهُ، وَ مَنْ وَعَظَهُ عَلانِیةً فَقَدْ شانَهُ.
هر که در نهان، برادر خود را پند دهد او را آراسته، و هر که آشکارا برادرش را پند دهد او را کاسته.
تحف العقول: ص 489
امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند:
خَصْلَتانِ لَیسَ فَوْقَهُما شَیءٌ: أَلاِیمانُ بِاللّهِ وَ نَفْعُ الاِخْوانِ.
دو خصلت است که بهتر و بالاتر از آنها چیزی نیست: ایمان به خدا و سود رساندن به برادران.
تحف العقول: ص 489
امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند:
صَدیقُ الْجاهِلِ تَعَبٌ.
دوست نادان، مایه رنج است.
تحف العقول: ص 489
امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند:
حُبُّ الاَبْرارِ لِلاَبْرارِ ثَوابٌ لِلاَبْرارِ، وَ حُبُّ الْفُجّارِ لِلاَبْرارِ فَضیلَةٌ لِلاَبْرارِ، وَ بُغْضُ الْفُجّارِ لِلاَبْرارِ زَینٌ لِلاَبْرارِ، وَ بُغْضُ الاَبْرارِ لِلْفُجّارِ خِزْی عَلَی الْفُجّارِ.
دوستی نیکان به نیکان، ثواب است برای نیکان. و دوستی بدان به نیکان، فضیلت است برای نیکان. و دشمنی بدان با نیکان، زینت است برای نیکان. و دشمنی نیکان با بدان، رسوایی است برای بدان.
تحف العقول: ص 487
امام رضا علیه السلام فرمودند:
مَن تَبَسَّمَ فی وَجهِ أخیهِ المُؤمِنِ کتَبَ اللّهُ لَهُ حَسَنَةً، و مَن کتَبَ اللّهُ لَهُ حَسَنَةً لَم یعَذِّبهُ.
هرکه به روى برادر مومن خود لبخند بزند، خداوند برایش ثوابى خواهد نوشت و هرکه خداوند برایش ثوابى بنویسد، او را عذاب نخواهد داد.
مستدرک الوسایل: ج ۱۲، ص ۴۱۸
امام علی علیه السلام فرمودند:
مَن حَسُنَت نِیَّتُهُ کَثُرَت مَثوبَتُهُ، وطابَت عیشَتُهُ، ووَجَبَت مَوَدَّتُهُ.
هر کس نیّتش نیکو باشد، پاداشش فراوان و زندگی اش خوش مىشود و دوست داشتنش [بر دیگران] لازم مىآید.
غررالحکم: ح ٩٠٩٤
امام علی علیه السلام فرمودند:
واصِلوا مَن تُواصِلونَهُ فِی اللّهِ، وَ اهجُروا مَن تَهجُرونَهُ فِی اللّهِ سُبحانَهُ.
چون با کسى ارتباط برقرار مى کنید، به خاطر خدا ارتباط داشته باشید، و چون از کسى دورى مى کنید، به خاطر خدا دورى کنید.
غرر الحکم: ح ١٠١٢٠
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
أفاضِلُکُم أحسَنُکُم أخلاقا، المُوَطَّؤونَ أکنافا، الَّذینَ یَألَفونَ ویُؤلَفونَ وتوطَأُ رِحالُهُم.
برترین هاى شما، کسانى هستند که خوش اخلاق ترند، نرم خو و بى آزارند، با مردم الفت مى گیرند و مردم با آنها الفت مى پذیرند، و خانه هایشان [براى دیدار یا میهمانى و یا رفع مشکلات و حوائج] پر رفت و آمد است.
الکافی: ج ٢ ص ١٠٢
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
الهَدِیهُ تُورِثُ المَوَدَّةَ، وتَجدُرُ الاخُوَّةَ، وتُذهِبُ الضَّغینَةَ، تَهادُوا تَحابُّوا.
هدیه دادن محبّت مىآورد و برادرى را نگه مىدارد و کینه و دشمنى را مىبرد. براى یکدیگر هدیه ببرید تا دوستدار هم شوید.
میزان الحکمه: 14/ 6644 ؛ بحارالانوار: 77/ 166
1
2
3
>
>>