راسخون - یار همیشه همراه : وقف

عضویت العربیة English

شنبه، 3 آذر 1403 ( جهش تولید با مشارکت مردم )

حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادت‌هاى خالصانه‌اش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحت‌ها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108

پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
مَنْ بَنَی بُنْیَاناً بِغَیْرِ ظُلْمٍ وَ لَا اعْتِداءٍ اَوْ غَرَسَ غَرْساً بِغَیْرِ ظُلْمٍ وَ لَا اعْتِداءٍ کَانَ لَهُ اَجْراً جَارِیاً مَا انْتَفَعَ بِهِ اَحَدٌ مِنْ خَلْقِ الرَّحْمَنِ ؛
هر کس نه از سر ستم و نه از سر تجاوز بنیانی بنا نهد یا نهالی بنشاند، تا وقتی که یک تن از آفریده‌های خدای رحمان از آن بهره‌مند می‌شود، برایش پاداشی جاری خواهد بود.
مستدرک الوسائل، ج 13، ص 460

امام مهدی علیه السّلام در جواب ابوالحسین محمّد بن جعفر اسدى فرمودند:
وَأَمّا ما سَأَلْتَ عَنْهُ مِنْ أَمْرِ الْوَقْفِ عَلى ناحِیَتِنا وَما یَجْعَلُ لَنا ثُمَّ یَحْتاجُ إِلَیْهِ صاحِبُهُ، فَکُلُّ ما لَمْ یُسَلَّمْ فَصاحِبُهُ فیهِ بِالْخِیارِ، وَکُلُّ ما سُلِّمَ فَلا خِیارَ فیهِ لِصاحِبِهِ، إِحْتاجَ إِلَیْهِ صاحِبُهُ أَوْ لَمْ یَحْتَجْ؛
از ما درباره ى این که فردى چیزى را براى ما وقف کرده، ولى خودش به آن محتاج شده است، پرسیده اى. حکم چنین فردى، این است که در آن چه براى ما وقف کرده، ولى تسلیم ما نکرده، مختار است و مى تواند وقف را به هم بزند؛ ولى آن چه را، به خاطر تسلیم، وقفش مسلّم شده است، دیگر نمى تواند برگرداند، خواه به آن احتیاج داشته یا نداشته باشد.
بحارالأنوار، ج53، ص182، ح11

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
قَسَمَ رَسولُ اللّه ِ(صلى الله عليه و آله وسلم) الْفَيءَ فَأصابَ عَلِيّا أرضٌ فَاحتَفَرَ فِيها عَينا فَخَرَجَ مِنها ماءٌ . . . فَقالَ: هِيَ صَدقَةٌ بَتّا بَتْلاً في حَجيجِ بَيتِ اللّه ِ و عابِرِ سَبيلِهِ لاتُباعُ و لاتُوهَبُ و لاتُورَثُ ؛
پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله وسلم) غنايم را تقسيم كرد. قطعه زمينى به حضرت على(علیه السّلام) رسيد . حضرت على(علیه السّلام) در آن زمين چشمه اى حفر كرد و چشمه به آب رسيد . . . حضرت فرمودند:
تهذیب الاحکام، ج 9، ح 148

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
تَصَدَّقَ رَسُولُ اللّه ِ (صلى الله عليه و آله وسلم) بِأموالٍ جَعَلَها وَقفا ؛
پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله وسلم) اموالى را صدقه داد و آنها را وقف كرد .
دعائم الاسلام، ج 2، ص 341

امام علی علیه السّلام در یکی از وقفنامه‌هایشان انگیزه خود را چنین بیان می‌کنند:
ابتغاء وجه الله لیولجنی الله به الجنة و یصرفنی عن النار و یصرف النار عن وجهی یوم تبیض وجوه و تسود وجوه؛
[برای] رضایت خداوند[وقف کردم] تا به سبب آن مرا داخل بهشت برین فرماید و از آتش دورم دارد و آتش را از صورتم دور فرماید، در روزی که صورتهایی سفید و صورتهایی سیاه اند.
بحار الانوار، 184 / 103

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله در پاسخ به سؤال درباره زمینی از ثمغ فرمودند:
احبس أصلها وسبل ثمرتها؛
اصل آن را وقف کن و میوه (و حاصل) اش را (برای کسانی که وقف آن ها کرده ای) وابگذار.
کنز العمال، 46150

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
اذا مَاتَ ابْنُ آدَمَ انْقَطَعَ عَمَلُهُ ، الَّا فِي ثَلَاثٍ ، صَدَقَةُ جَارِيَةٍ ، أَوْ عِلْمٍ يُنْتَفَعُ بِهِ ، أَوْ وَلَدُ صَالِحُ يَدْعُو لَهُ ؛
هر گاه فرزند آدم بميرد عمل او قطع مي شود مگر از سه چيز: صدقه ي جاريه (وقف به عنوان نمونه اي از صدقه جاريه)، علمي که از آن سود برده شود يا فرزند صالحي که براي او دعا کند.
وسائل الشيعه، 292 / 13

امام علی علیه السّلام فرمودند:
خَيرُ النّاسِ رَجُلٌ حَبَسَ نَفسَهُ فِي سَبيلِ اللَّهِ يُجاهِدُ أعداءَهُ يَلتَمِسُ المَوتَ أوِ القَتلَ في مَصافِّهِ.
بهترين مردم كسي است خود را در راه خدا وقف کرده و با دشمنان او به نبرد بر مي خيزد، و مرگ يا كشته شدن در ميدان نبرد را آرزو مي كند.
مستدرك الوسائل، ج 11، ص 17

امام علی علیه السّلام فرمودند:
اَلصَّدَقَةُ وَالْحَبسُ ذَخيرَتانِ فَدَعُوهُما لِيَومِهِما؛
صدقه و وقف دو ذخيره اند، آنها را براى روز قيامت قرار دهيد.
دعائم الإسلام، ج 2، ص 340

امام صادق عليه السّلام فرمودند:
قالَ لى اَبى : يا جَعْفَرُ! اَوْقِفْ لى مِنْ مالى كَذا وكذا النّوادِبَ تَنْدُبُنى عَشْرَ سِنينَ بِمنى اَيّامَ مِنى ؛
پدرم امام باقر (علیه السّلام)به من فرمودند: اى جعفر! از مال خودم فلان مقدار وقف نوحه خوانان كن كه به مدّت ده سال در (منا) در ايام حجّ، بر من نوحه خوانى و سوگوارى كنند.
بحار الانوار، ج46، ص220

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
الجنّه لکلّ تائب و الرّحمه لکلّ واقف؛
بهشت متعلق به توبه کاران است و رحمت متعلق به وقف گذاران است.
نهج الفصاحه، ح۱۳۳۲