شوهر داری
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
أیمَا امرَأَةٍ آذَت زَوجَها بِلِسانِها لَم یقبَلِ اللّهُ عز و جل مِنها صَرفا ولا عَدلاً ولا حَسَنَةً مِن عَمَلِها حَتّی تُرضِیهُ؛ وإن صامَت نَهارَها وقامَت لَیلَها وأعتَقَتِ الرِّقابَ وحَمَلَت عَلی جِیادِ الخَیلِ فی سَبیلِ اللّهِ، وکانَت فی أوَّلِ مَن یرِدُ النّارَ، وکذلِک الرَّجُلُ إذا کانَ لَها ظالِما.
هر زنی که با زبان خود، شوهرش را آزار دهد، خداوند عز و جل از او هیچ توبه و فِدْیه ای و هیچ عمل نیکی را نمی پذیرد تا آن گاه که شوهرش را راضی کند، گرچه روزها را روزه بگیرد و شب ها را عبادت کند و بنده ها آزاد کند و اسبان تیز تک [برای جهاد]، در راه خدا تجهیز کند. او جزو نخستین کسانی است که به آتش در می آیند. همچنین است مرد، اگر به زنش ستم کند.
من لایحضره الفقیه: ج ۴، ص ۱۴
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
اَلَا وَ اَیمَا امْرَأةٍ لَمْ تَرْفَقْ بِزَوجِهَا وَ حَمَلَتْهُ عَلَی مَا لَا یقْدِرُ عَلَیهِ وَ مَا لَا یطِیقُ لَمْ یقْبَلِ اللهُ مِنْهَا حَسَنَةً وَ تَلقَی اللهَ عزَّوجلَّ وَ هُوَ عَلَیهَا غَضْبانُ.
آگاه باشید که هر زنی که با شوهرش مدارا نکند و او را بر کاری مجبور سازد که توانایی بر آوردن آن را ندارد، خداوند هیچ کار نیکی را از او نمی پذیرد و او در حالی خداوند را دیدار می کند که خداوند بر او خشمگین است.
بحار الانوار، ج 73، ص 325
امام صادق علیه السلام فرمودند:
... وَ نَهَی [رَسُولُ اللهِ (ص)] اَنْ تَخْرُجَ الْمَرْأَةُ مِنْ بَیتِهَا بِغَیرِ اِذْنِ زَوْجِهَا فَاِنْ خَرَجَتْ لَعَنَهَا کلُّ مَلَک فِی السَّمَاءِ وَ کلُّ شَیءٍ تَمُرُّ عَلَیهِ مِنَ الْجِنِّ وَ الْاِنْسِ حَتَّی تَرْجِعَ اِلَی بَیتِهَا.
پیامبر (صلّی الله علیه و آله) نهی فرمودند از اینکه زن بدون اجازه شوهرش از خانه اش خارج شود و اگر چنین کرد تمامی فرشتگان آسمان و همه جنیان و انسانهایی که او از کنار آنها عبور می کند بر او لعنت می فرستند تا زمانی که به خانه خویش باز گردد.
بحار الانوار، ج 73، ص 329
پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
اِنَّ خَیرَ نِسائِكُمُ الْوَلُودُ الْوَدُودُ الْعَفیفَةُ، الْعَزیزَةُ فى اَهْلِهَا، الذَّلیلَةُ مَعَبَعْلِهَا، الْمُتَبَرِّجَةُ مَعَ زَوْجِها، اَلْحِصانُ عَلى غَیرِهِ الَّتى تَسْمَعُ قَوْلَهُ وَ تُطیعُ اَمْرَهُ وَ اِذاخَلابِها بَذَلَت لَهُ ما یریدُ مِنها؛
بهترین زنانتان، زن زایا، بسیار مهربان و پاكدامن است كه نزد خویشاوندان خود عزیز باشد و در برابر شوهرش فروتن و مطیع، خود را براى شوهرش بیاراید و از غیر او بپوشاند، سخن شوهرش را بشنود و فرمان او را اطاعت نماید و چون شوهرش با او خلوت كند، خود را در اختیار او قرار دهد.
كافى، ج ۵، ص ۳۲۴، ح ۱
پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
مَنْ كانَ لَهُ امْرَاَةٌ تُؤذیهِ لَمْ یقْبَلِ الله‏ُ صَلاتَها وَ لا حَسَنةً مِنْ عَمَلِها حَتّى تُعینَهُ وَ تُرضیهُ وَ اِنْ صامَتِ الدَّهرَ وَ قامَتِ اللَّیلَ وَ اَعْتَقَتِ الرِّقابَ وَ اَنْفَقَتِ الاَمْوالَ فىسَبیلِ الله‏ِ وَ كانَتْ اَوَّلَ مَنْ یرِدُ النّارَ ثُمَّ قالَ و عَلَى الرَّجُلِ مِثْلُ ذلِكَ الوِزْرِ وَ الْعَذابِ اِذاكانَ لَها مُؤذیا ظالِما؛
هر زنى، كه شوهرش را آزار دهد، اگر تمام عمرش را روزه بگیرد و شب‏‌ها عبادت كند و بنده‌‏ها آزاد نماید و مال‌‏ها در راه خدا انفاق كند، خداوند هیچ نماز و كار نیکى را از او نمى‌‏پذیرد، تا آن‏گاه كه به شوهرش كمک كند و او را از خود راضى نماید وگرنه آن زن اولین كسى است كه به جهنم مى‌‏رود. سپس فرمودند: مرد، هم اگر همسر خود را اذیت كند یا به او ظلم نماید، چنین گناه و عذابى خواهد داشت.
ثواب الاعمال، ص ۳۳۵، ح ۱
پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
لا یحِلُّ لاِمْرَاَةٍ اَنْ تَنامَ حَتّى تَعْرِضَ نَفْسَها عَلى زَوْجِها تَخْلَعُ ثیابَها وَ تَدْخُلُ مَعَهُ فى لِحافِهِ فَـتُلْزِقُ جِلْدَها بِجِلْدِهِ، فَاِذا فَعَلَتْ ذلِكَ فَقَدْعَرَضَتْ نَفْسَها؛
هیچ زنى پیش از آن‏كه خود را در اختیار شوهرش قرار دهد، یعنى لباسش را درآورد و با او به بستر برود و خود را به او بچسباند، حق ندارد بخوابد، وقتى چنین كرد در واقع خود را در اختیار شوهرش قرار داده است.
مكارم الاخلاق، ص ۲۳۸