دوستى با خدا
امام على علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الْمَرءَ الْمُسْلِمَ الَّذى يُحِبُّ لأَخيهِ ما يُحِبُّ لِنَفْسِهِ وَ يَكْرَهُ لَهُ ما يَكْرَهُ لِنَفْسِهِ وَ يُناصِحُهُ الولايةَ وَ يَعرِفُ فَضلى و يَطَأُ عَقِبى وَ يَنظُرُ عاقِبَتَى؛
خداوند دوست دارد مسلمانى را كه آنچه براى خود مى خواهد، براى برادر دينى اش نيز مى خواهد و آنچه براى خود نمى پسندد، براى برادر دينى اش نيز نمى پسندد و او را به ولايت ما سفارش مى كند و فضيلت مرا مى شناسد و پا جاى پاى من مى گذارد و در سرانجام كار من مى انديشد.
محاسن، ج 1، ص 72.
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الْبَصَرَ النّافِذَ عِندَ مَجيى ءِ الشَّهَواتِ، وَالْعَقْلَ الكامِلَ عِندَ نُزولِ الشُّبَهاتِ و يُحِبُّ السَّماحَةَ وَ لَوْ عَلى تَمراتٍ وَ يُحِبُّ الشَّجاعَةَ وَ لَوْ عَلى قَتْلِ حَيَّةٍ؛
خداوند چشم تيز بين هنگام روى آوردن هوا و هوس ها، و عقل كامل هنگام آمدن شبهه ها را دوست دارد و بخشندگى را هر چند به دانه هاى خرما، دوست دارد و شجاعت را اگر چه به كشتن يك مار دوست دارد.
مسند الشهاب، ج 2، ص 152، ح 1080 .