کودک
امام صادق علیه السلام فرمودند:
قَالَ مُوسَی بْنُ عِمْرَانَ (علیه السلام): یا رَبِّ اَی الْاَعْمَالِ اَفْضَلُ عِنْدَک؟ فَقَالَ: حُبُّ الْاَطْفَالِ، فَاِنِّی فَطَرْتُهُم عَلَی تَوْحِیدِی فَاِن اَمَتُّهُم اَدْخَلْتُهُم بِرَحْمَتِی جَنَّتِی.
موسی بن عمران (علیه السلام) گفت: پروردگارا! کدام عمل، نزد تو برترین است؟ فرمود: «دوست داشتن کودکان؛ چرا که من، آنان را بر توحید خود سرشته ام. اگر آنان را بمیرانم به رحمت خودم آنان را وارد بهشتم خواهم کرد.»
بحار الانوار، ج 101، ص 97
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
قالَ مُوسَى بْنُ عِمْرانَ: يارَبِّ أَىُّ الْأَعْمالِ أَفْضَلُ عِنْدَكَ؟ فَقالَ: حُبُّ الْأَطْفالِ فَإِنَّ فِطْرَتَهُمْ عَلى تَوْحيدى. فَإِنْ أَمِتّهُمْ أُدْخِلْهُمْ بِرَحْمَتى جَنَّتى؛
حضرت موسى بن عمران عليهماالسلام عرض كرد: پروردگارا! كدام يك از كارها نزد تو برتر است؟ خدا به او فرمود: دوست داشتن كودكان، زيرا سرشت آنان بر يگانگى من استوار است و من هرگاه آنان را مى ميرانم، به مِهر خويش، در بهشت خود مى برم.
بحارالانوار، ج 104، ص 105.
امام رضا علیه السّلام فرمودند:

آغاز شب، چه در زمستان و چه در تابستان ، با زنان آميزش مكن ، اين بدان جهت است كه معده و رگ ها پُرند و اين وضعيت مناسبى [براى آميزش] نيست و بيم قولنج و فلج و لقوه چانه و نِقرس و سنگ [كليه ] و تقطير (چكايش) بول وفتق و ضعف در بينايى و ذهن مى رود. پس اگر قصد آميزش دارد ، بايد در پايان شب انجام دهد، كه براى بدن ، صحت افزاتر و براى فرزنددار شدن اميدبخش تر و براى باهوش شدن فرزندى كه در اين ميان پديد مى آيد، بهتر است .
طب الامام الرضا عليه السلام ، ص 64.
امام باقر علیه السّلام فرمودند:

ما كودكان خود را وقتى پنج ساله اند ، به نماز امر مى كنيم ؛ ولى شما كودكانتان را وقتى هفت ساله شدند ، به نماز امر كنيد . ما كودكان خود را وقتى هفت ساله اند ، به روزه وامى داريم ، به اندازه اى كه توان دارند ، چه نصف روز باشد يا بيشتر يا كمتر . وقتى تشنگى و گرسنگى بر آنان چيره شد ، افطار مى كنند تا اين كه به روزه ، عادت كنند و توان آن را بيابند ، ولى شما كودكانتان را وقتى نُه ساله شدند ، به اندازه اى كه توان دارند ، به روزه وا داريد و وقتى تشنگى بر آنان چيره شد ، افطار كنند .
كافى ، ج 3، ص 409، ح 1.
پيامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

هنگامى كه زن باردار مى شود ، همانند روزه دارِ شب زنده دار و مجاهدى است كه با جان و مالش در راه خدا جهاد مى كند و هنگامى كه فارق شود ، پاداشى دارد كه نمى دانى عظمت آن چه قدر است و هنگامى كه شير بدهد ، در هر بار مكيدن ، پاداش آزاد كردن يكى از فرزندان اسماعيل عليه السلام براى اوست و آن گاه كه شيردادن تمام شود ، فرشته اى بر پهلوى او مى زند و مى گويد: «عمل را از نو آغاز كن كه بى ترديد ، آمرزيده شدى» .
امالى صدوق ، ص 496، ح 678 .