کربلا
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لَوْ أَنَّ أَحَدَكُمْ حَجَّ دَهْرَهُ ثُمَّ لَمْ يَـزُرِالْحُسَـيْن بْنَ عَلِىٍّ عليه السلام لَكانَ تارِكا حَقّا مِنْ حُقُوقِ رَسُولِ اللّه صلى الله عليه و آله لأَِّ حَقَّ الْحُسَيْنِ عليه السلام فَريضَةٌ مِنَ اللّه تَعالى، واجِبَةٌ عَلى كُلِّ مُسْلِمٍ؛
اگر يكى از شما تمـام عمرش را احرام حج بندد، امّا امام حسين (عليه السلام) را زيارت نكند، هر آينه حقّى ازحقوق رسول خدا (صلى الله عليه و آله) راترك كرده است چرا كه حق حسين (عليه السلام) فريضه اى است الهى و بر هر مسلمانى واجب و لازم است.
وسائل الشيعه، ج10، ص333
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لَيْسَ مِنْ مَلَكٍ فِى السَّمواتِ وَاْلأَرْضِ اءِلاّ يَسْأَلوُنَ اللّه َ تَبارَكَ وَ تَعالى أَنْ يُؤْذَنَ لَهُمْ فِى زِيارَةِ الحُسَيْنِ عليه السلام، فَفَوْجٌ يَنْزِلُ وَ فَوْجٌ يَعْرِجُ؛
هيچ فرشته اى در آسمـانها و زمين نيست مگر اين كه مى خواهد خداوند متعال به او رخصـت دهد تا به زيارت امام حسين (عليه السلام) مشرّف شود، چنين است كه همواره فوجى از فرشتگان به كربلا فرود آيند و فوجى ديگر عروج كنند و از آنجا اوج گيرند.
مستدرك الوسائل، ج10، ص244؛به نقل از كامل الزيارات ص114
حمران مى گويد:
زُرْتُ قَبْرَالْحُسَيْنِ عليه السلام فَلَمّا قَدِمْتُ جاءَنى. اَبُوجَعْفَرٍ مُحَمّد بْنِ عَلِىٍّ عليهماالسلام ... فقال عليه السلام: اُبَشِّرُ يا حَمْرانُ فَمَنْ زارَ قُبُورَ شُهَداءِ آل مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله يُريدُاللّه َ بِذلِكَ وَصْلَةَ نَبِيِّهِ خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ كَيَوْمٍ وَلَدَتْهُ اُمُّهُ؛
هنگامى كه از سفر زيارت امام حسين عليه السلام برگشتم، امام باقرعليه السلام به ديدارم آمد و فرمودند: اى حمران! به تو مژده مى دهم كه هركس قبور شهيدان آل محمد صلى الله عليه و آله را زيارت كند و مرادش از اين كار رضايت خـدا و تقرّب به پيامبر اکرم صلى الله عليه و آله باشـد، از گناهانش بيرون مى آيد چون روزى كه مادرش او را زاد.
بحارالانوار، ج98، ص20
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
أَدْنى مايُتابُ بِهِ زائِرُأَبى عَبْدِاللّه عليه السلام بِشَطِّ فُراتٍ إذا عَـرَفَ حَقَّـهُ وَ حُرْمَتَهُ وَ وِلايَتَهُ، أَنْ يُغْفَرَلَهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ ما تَأَخَّرَ؛
كمترين ثوابى كه به زائر امام حسين (عليه السلام) در كرانه فرات، داده مى شود اين است كه تمام گناهان مقدّم و مؤخرش بخشوده مى شود. به شرط اين كه حق و حرمت و ولايت آن حضرت را شناخته باشد.
مستدرك الوسائل، ج10، ص236؛ به نقل از كامل الزيارات، ص138