راسخون - یار همیشه همراه : غیبت

عضویت العربیة English

يکشنبه، 2 دی 1403 ( جهش تولید با مشارکت مردم )

حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادت‌هاى خالصانه‌اش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحت‌ها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108

امام على علیه السّلام فرمودند:
سامِعُ الغَيبَةِ شَريكُ المُغتابِ؛
شنونده غيبت شريك غيبت كننده است.
غررالحكم 4: 142 ح 5617.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
إيّاكَ وَالغَيبَةَ فَإنَّها تَمقِتُكَ إلَى اللّه ِ وَ النّاسُ وَتحَبِطُ أجرَكَ؛
از غيبت بپرهيز، كه آن تو را با خدا و مردم دشمن مى كند و اجر و پاداش كارهاى تو را از بين مى برد.
[ غررالحكم 2: 287 ح 2632.]

امام علی علیه السّلام فرمودند:
يا نُوفُ! كَذِبَ مَن زَعَمَ أنِّهُ وُلِدَ مِن حَلالٍ وَ هُوَ يَأكُلَ لُحُومَ النّاسِ بِالغَيبَةِ؛
دروغ مى گويد كسى كه فكر مى كند حلال زاده است، درحالى كه گوشت مردم را با غيبت كردن مى خورد.
[ مشكاة الانوار:88.]

امام على علیه السّلام فرمودند:
ألغَيبَةُ قُوتُ كِلابِ النّارِ؛
غيبت، خورشت سگان جهنم است.
غررالحكم 1: 298 ح 1144.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
ألغَيبَةُ شَرُّ الإفكِ؛
غيبت كردن بدترين دروغ و حرف نارواست.
[ غررالحكم 1: 13 ح 484.]

امام علی علیه السّلام فرمودند:
ألأمُ النّاسِ المُغتابُ؛
دردناكترين مردم (در قيام) غيبت كننده است.
[ غررالحكم 2: 381 ح 2911.]

امام علی علیه السّلام فرمودند:
أبغَضُ الخَلائِقِ إلَى اللّه ِ المُغتابُ؛
منفورترين مخلوقات نزد خدا غيبت كننده است.
[ غررالحكم 2: 824 ح 3128.]

امام حسن عسکری علیه السّلام فرمودند:
إعلَمُوا أَنَّ غَيبَتَكُم لاَِخيكُمُ المُؤمِنِ مِن شيعَةِ آلِ مُحَمَّدٍ أَعظَمُ فِى التَّحريمِ مِنَ المَيتَةِ؛
بدانيد غيبت كردن شما از مؤمنى از شيعه آل محمد صلى الله عليه و آله از مرده خوارى بدتر و حرامتر است.
[ بحار الانوار 75: 258 ح 52.]

امام باقر علیه السّلام فرمودند:
ثَلاثَةٌ لَيسَت لَهُم حُرمَة: صاحِبُ هَوىً مُبتَدِعٌ، وَالإمامُ الجائِرُ، وَالفاسِقُ المُعلِنُ الفِسقُ؛
سه نفر داراى حرمت و احترام نيستند: 1 ـ هوسباز بدعتگذار 2 ـ پيشوا و حاكم ستمگر 3 ـ فاسقى كه گناه خود را علنى كند.
[ وسائل الشيعه 8: 605 ح 5.]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَن عامَلَ النّاسَ فَلَم يَظلِمهُم وَحَدَّثَهُم فَلَم يَكذِبهُم وَ واعَدَهُم فَلَم يَخلِفهُم كانَ مِمَّن حَرُمَت غَيبَتُهُ وَ كَمُلَت مُرُوّتُهُ وَ ظَهَرَ عَدلُهُ وَ وَجَبَ أُخُوَّتُهُ؛
كسى كه با مردم معاشرت كند و به آنان ستم نكند، و با آنان گفتگو كند و دروغ نگويد و به آنان وعده بدهد و تخلف نكند از كسانى است كه غيبت او حرام و جوانمردى او كامل و عدالت او آشكار است و برادرى او واجب است.
[ وسائل الشيعه 5: 393 ح 9.]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إنَّ الضَّيفَ يَنزِلُ بِالرَّجُلِ فَلا يُحسِنُ ضِيافَتَهُ فَلا جُناحَ عَلَيهِ أنْ يَذكُرَ سُوءَ ما فَعَلَهُ؛
اگر ميهمانى به شخصى وارد شد و او با ميهمان رفتار خوبى نكرد، مانعى ندارد كه برخورد بد او را بازگو كند.
[ وسائل الشيعه 8: 605 ح 7.]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
ألغَيبَةُ أنْ تَقُولَ فى أخيكَ ما سَتَرَهُ اللّه ُ عَلَيهِ،وَ أمَّا الأمرُ الظّاهِرُ مِثلُ الحَدَّةِ وَالعَجَلَةِ فَلا. وَ البُهتانُ أنْ تَقُولَ فيهِ ما لَيسَ فيهِ؛
غيبت آن است كه درباره برادر مؤمنت چيزى را كه خدا پوشانده سخن بگويى. اما چيزى كه آشكار است مثل تندخويى و عجله غيبت نيست و بهتان آن است كه چيزى كه در او نيست بگويى.
[ وسائل الشيعه 8: 604 ح 2.]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
سُئِلَ النَّبِىُّ صلى الله عليه و آله ما كَفّارَةُ الإغتِيابِ قالَ: تَستَغفِرُاللّه َ لِمَن اغتَبتَهُ كُلَّما ذَكَرتَهُ؛
از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله سؤال شد: كفّاره غيبت كردن چيست؟فرمودند: هرگاه او را ياد كردى براى او از خدا طلب مغفرت كنى.
[ وسائل الشيعه 8: 605 ح 1.]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
ألمُسلِم أَخُو المُسلِم لايَظلِمُهُ وَ لايَخذُلُهُ، وَ لايَغتابُهُ وَ لايَغِشُّهُ وَ لايَحرِمُهُ؛
مسلمان برادر مسلمان است به او ستم نمى كند و او را خوار نمى سازد و غيبت او را نمى كند و او را فريب نمى دهد و محروم نمى كند.
[ وسائل الشيعه 8: 597 ح 5.]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَن كانَ يُؤمِنُ بِاللّه ِ وَاليَومِ الاخِرِ فَلايَجلِس مَجلِساً يَنتَقِص فيهِ إمامٌ أو يُعابُ فيهِ مُؤمِنٌ؛
كسى كه به خدا و روز قيامت ايمان دارد در مجلسى كه از امام و حاكم اسلامى يا مؤمنى عيب گوئى شود ننشيند.
[ وسائل الشيعه 11: 504 ح 7.]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
وَالغَيبَةُ تَأكُلُ الحَسَناتُ كَما تَأكُلَ النّارُالحَطَبَ؛ أوحَى اللّه ُ تَعالى عَزَّوَجَلَّ إلى مُوسَى بنِ عِمران عليه السلام:ألمُغتابُ إن تابَ فَهُوَ آخِرُ مَن يَدخُلُ الجَّنَةَ وَإنْ لَم يَتُب فَهُوَ أوَّلُ مَنْ يَدخُلُ النّارَ؛
غيبت، حسنات را مى خورد همانطور كه آتش هيزم را مى خورد، خداوند بزرگ به موسى وحى مى فرمودند: غيبت كننده اگر توبه كند آخرين كسى است كه وارد بهشت مى شود، و اگر توبه نكند نخستين كسى است كه وارد آتش مى گردد.
[ بحارالانوار 75: 257 ح 48.]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مِنِ اغتابَ أخاهُ المُؤمِنَ مِن غَيرِ تِرَةٍ بَينَهُما فَهُوَ شَرَكَ الشَّيطانَ؛
امام كسى بدون اينكه برادر مؤمنش به او ظلمى كرده باشد غيبت او را بكند شريك شيطان است.
[ بحارالانوار 75، 25 ح 21.]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَن قالَ فى مُؤمِنٍ مارَأَتهُ عَيناهُ وَ سَمِعَتهُ اُذُناهُ فَهُوَ مِن الّذينَ قالَ اللّه ُ عَزَّ وَ جَلَّ: إنَّ الّذينَ يُحِبُّونَ أنْ تَشيعَ الفاحِشَةُ فِى الَّذينَ آمَنُوا لَهُم عَذابٌ أليمٌ؛
كسى كه آنچه را از مؤمنى ديده يا شنيده بگويد، او از كسانى است كه خدا درباره آنان فرمودند: كسانى كه دوست دارند گناه و فساد در بين مؤمنان پخش شود عذاب دردناكى براى آنان خواهد بود.
[ وسائل الشيعه 8: 598 ح 6.]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
ألغَيبَةُ حَرامٌ عَلى كُلِّ مُسلِمٍ، مَأثُومٌ صاحِبُها فى كُلِّ حالٍ، وَ صِفَةُ الغَيبَةِ أنْ تَذكُرَ أَحَداً بَما لَيسَ هُوَ عِندَاللّه ِ عَيبٌ وَ تَذُمُّ ما يَحمِدُهُ أهلُ العِلمِ فيهِ؛
غيبت كردن بر هر مسلمانى حرام است. غيبت كننده هميشه گنهكار است، غيبت آن است كه كسى را با آنچه پيش خدا عيب نيست ياد كنى و مذّمت كنى آنچه را كه اهل علم و دانش ستايش مى كنند.
[ بحارالانوار 75: 257 ح 48.]

پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
لاصَلاةَ لِمَن لايُصَلّى فِى المَسجِدِ مِعَ المُسلِمينَ إلاّ مِن عِلَّةِ، وَلاغَيبَةِ إلاّ لِمَن صَلّى فى بَيتِهِ وَ رَغِبَ عَن جَماعَتِنا، وَ مَن رَغِبَ عَن جَماعَةِ المُسلِمينَ سَقَطَت عَدالَتُهُ؛
كسى كه بدون عذر با مسلمانان در مسجد نماز نمى خواند نمازش كامل و مفيد نيست، و غيبت جايز نيست مگر از كسى كه از جماعت ما مسلمانان كناره گيرى كند و نماز را در خانه اش بخواند، و كسى كه از جمع مسلمانان كناره گيرى كند عدالتش ساقط مى شود.
[ وسائل الشيعه 5: 394 ح 13.]