راسخون - یار همیشه همراه : نامگذاری

امام علی علیه السّلام فرمودند:
سَمُّوا اَوْلادَكُمْ قَبْلَ اَنْ يُولَدُوا؛
فرزندان خود را قبل از تولّدشان نامگذارى كنـيد. (بعلّت مشخص نبودن جنس مولود، يك نام پسر و يك نام دختر انتخاب نمائيد).
[ وسائل الشيعه، ج15، ص 121]

امام على علیه السّلام فرمودند:
ما مِنْ اَهْلِ بَيْتٍ فيهِمْ اسْمُ نَبِىٍّ اِلاَّ بَعَثَ اللّه ُ اِلَيْهِمْ مَلَكا يُقَدِّسُهُمْ بِالْغَداةِ وَالْعَشِىِّ؛
هيچ خاندانى نيست كه در ميان آنان نام پيامبرى باشد جز اينكه خـداوند فرشته اى را برمى انگيزد كه صـبح و شب آنان رابسـتايد.
[ ثواب الاعمال و عقابها، ص 301.]

پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
اَحَبُّ الاَْسْماءِ اِلَى اللّه ِ عَبْدُاللّه ِ وَ عَبْدُ الرَّحْمنِ؛
محبوب ترين نامها پيش خدا عبارتست از عبداللّه وعبدالرحمن.
[ كنز العمال، ج 16، ص 417، حديث 45194.]

امام حسين علیه السّلام فرمودند:
لَوْ وُلِدَ لى مِأَةٌ لاََحْبَبْتُ اَنْ لا اُسَمِّىَ اَحَدا مِنْهُمْ اِلاّ عَلِيّا؛
اگر صد فرزند براى من متولّد شود، دوست دارم نام هر يك از آنان را جز على نگذارم.
[ روضة المتقين، نشر بنياد فرهنگ اسلامى، ج 8، ص 625.]

امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
سَمِعْتُ اَبَا الْحَسَنِ عليه السلام يَقُولُ: لايَدْخُلُ الْفَقْرُ بَيْتا فيهِ اسْمُ مُحَمَّدٍ اَوْ اَحْمَدَ اَوْ عَلِىٍّ اَوِالْحَسَنِ اَوِالْحُسَيْنِ اَوْ جَعْفَرٍ اَوْطالِبٍ اَوْ عَبْدِاللّه ِ اَوْ فاطِمَةَ مِنَ النِّساءِ؛
در خانه اى كه نام محمّد، احمد، على، حسن، حسين، جعفر، طالب، عبداللّه و فاطمه از زنان باشد، فقر وتنگدستى به آن خانه وارد نمى شود.
[ وسائل الشيعه،ج15،ص129.]

امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
اَوَّلُ ما يَبِرُّ الرَّجُلُ وَلَدَهُ اَنْ يُسَمِّيَهُ بِاسْمٍ حَسَنٍ، فَلْيُحْسِنْ اَحَدُكُمْ اسْمَ وَلَدِهِ؛
نخستين نيكى مرد به فرزندش، انتخـاب نـام نيـكو بـراى اوسـت، پس هركس بايد نام زيبا براى فرزندش انتخاب كند.
[ وسائل الشيعه، ج 15، ص 122]

امام رضا علیه السّلام فرمودند:
اَلْبَيْتُ الَّذِى فيهِ مُحَمَّدٌ يُصْبِـحُ اَهْلُهُ بِخَيْرٍ وَ يُمْسُونَ بِخَيْرٍ؛
خانه اى كه در آن نـام محمّد باشـد، صبح و شامِ اهل آن خانه به خير ونيكى خواهد بود.
[ وسائل الشيعه، ج 15، ص 127.]

امام رضا علیه السّلام فرمودند:
سَمِّهِ بِاَحْسَنِ الاِْسْمِ وَ کَنِّهِ بِاَحْسَنِ الْکُنى، وَ لا تُکَنَّ بِاَبِى عیسى وَ لابِاَبِى الْحَکَمِ وَ لابِاَبِى الْحارِثِ ولابِاَبِى الْقاسِمِ اِذا کانَ الاِْسْمُ مُحَمَّدا، وَ سَمِّهِ یَوْمَ السّابِـعِ؛
کنیه و نام فرزند را نیکوترین نام و کنیه انتخاب کن، و او را ابوعیسى و ابوالحَکَمْ و ابوحارث انتخاب نکن و اگر نام او محمّد است کنیه اش را ابوالقاسم نگذار و روز هفتم نامگذارى کن.
[ بحار الانوار، ج 104، ص 130.]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لا يُولَدُ لَنا وَلَدٌ اِلاّ سَمَّيْناهُ مُحَمَّدا، فَاِذا مَضى سَبْعَةُ اَيّامٍ فَاِنْ شِئْنا غَيَّرْنا وَ اِلاَّ تَرَكْنا؛
هيچ فرزندى براى ما متولد نمى شود جز آنكه نام او را محمّد مى گذاريم تا اينكه هفت روز بگذرد، بعد از هفت روز اگر خواستيم عوض مى كنيم وگرنه همان نام مى مـانـد.
[ وسائل الشيعه، ج 15، ص 125.]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
جاءَ رَجُلٌ اِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه و آله فَقالَ: وُلِدَ لى غُلامٌ فَماذا اُسَمِّيهِ؟ قالَ: بِاَحَبِّ الاَْسْماءِ اِلَىَّ حَمْزَةَ؛
مردى خدمت پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله رسيد و گفت: براى من فرزندى متولّد شده است، نام او را چه بگذارم؟ پيامبر صلى الله عليه و آله فرمودند: نام «حمزه» را كه محبوبترين نامها پيش من است بر او بگذار.
[ وسائل الشيعه، ج 15، ص 129.]

به امام صادق عليه السلام گفته شد: ما نام شما و نام پدران شما را براى خودمان انتخاب مى كنيم، آيا اين كار به حال ما مفيد خواهد بود؟ حضرت فرمودند:
اي وَاللّه ِ، وَ هَلِ الدِّينُ اِلاَّ الْحُبَّ؟؛
آرى به خدا قسم مگر دين جز دوستى و محبّت چيز ديگرى است؟ (يعنى اين عمل، اظهار دوستى و محبّت نسبت به اهل بيت عليهم السلام است).
[ ثواب الاعمال و عقابها، ص 300]

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
يُسَمَّى الصَّبِىُّ يَوْمَ السّابِـعِ وَ يُحْلَقُ رَأْسُهُ وَ يُتَصَدَّقُ بِزِنَةِ الشَّعْرِ فِضَّهً وَ يُعَقُّ عَنْهُ بِكَبْش فَحْلٍ؛
كودك، روز هفتم تولّد نامگذارى مى شود و سرش را مى تراشند و به وزن مويش از نقره صدقه مى دهند و گوسفند نرى از براى او عقيقه (قربانى) مى شود.
[ مكارم الاخلاق، ص 227.]

امام باقر علیه السّلام فرمودند:
اَصْدَقُ الاَسْماءِ ما سُمِّىَ بِالْعُبُودِيَّةِ وَ اَفْضَلُها اَسْماءُ الاَْنْبِياءِ؛
درست ترين نامها، نامى است كه بندگى را برساند، و برترين آنها نام پيامبران است.
[ وسائل الشيعه، ج 15، ص 124]

امام باقر علیه السّلام فرمودند:
اُمِرَتْ آمِنَةُ ـ اَىْ فِى الْمَنامِ ـ وَ هِىَ حامِلٌ بِرَسُولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله اَنْ تُسَمِّيَهُ اَحْمَدَ؛
آمنه كه به رسول خدا حامله بود ـ در خواب ـ مأمور شد او را احمد نامگذارى كند.
[حياة النبى و سيرته، ج 1، ص 38.]

امام باقرعليه السلام به فرزند خردسالى فرمودند:
مَا اسْمُكَ؟ قالَ: مُحَمَّدٌ، قالَ: بِمَ تُكَنّى؟ قالَ: بِعَلىٍّ فَقالَ اَ بُو جَعْفَرٍ عليه السلام: لَقَدْ احْتَظَرْتَ مِنَ الشَّيْطانِ اِحْتِظارا شَدِيدا، اِنَّ الشَّيْطانِ اِذا سَمِعَ مُنادِيا يُنادى يا مُحَمَّدٌ اَوْ يا عَلِىُّ ذابَ كَما يَذُوبُ الرَّصاصُ؛
نام تو چيست؟ او پاسخ داد: محمّد.امام باقر(علیه السّلام) سؤال كردند: كنيه ات چيست؟ گفت: على، امام باقر (عليه السلام ) فرمودند: تو به شدت از شيطان دور شده اى، زيرا شيطان هنگامى كه بشنود كسى صدا مى زند: اى محمد يا اى على! ، آب مى شود همان گونه كه مس آب مى شود.
[ وسائل الشيعه، ج 15، ص 126.]

امام باقر علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ الشَّيْطانَ اِذا سَمِعَ مُنادِيا يُنادِىِ بِاسْمِ عَدُّوٍ مِنْ اَعْدائِنا اِهْتَزَّ وَاخْتالَ؛
شيطان هنگامى كه نام يكى ازدشمنان ما را كسى صدا كند و او بشنود (ازخوشحالى) به جنب وجوش در مى آيد وفخر مى فروشد.
[ وسائل الشيعة، ج 15، ص 130.]

امام باقرعلیه السّلام فرمودند:
اِنَّ اَبْغَضَ الاَْسْماءِ اِلَى اللّه ِ حارِثٌ وَ مالِكٌ وَ خالِدٌ؛
مبغوض ترين نامها پيش خدا، حـارث، مالك و خـالد است.
[ وسائل الشيعه، ج 15، ص 130.]

امام باقرعليه السلام از پدرانشان نقل مى كنند كه فرمودند:
اِنَّ رَسُولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله كانَ يُغَيِّرُ الاَسْماءَ الْقَبِيحَةَ فِى الرِّجالِ وَ الْبُلْدانِ؛
رسول خدا (صلى الله عليه و آله) نامهاى زشت مردان و شهرها را تغيير مى داد.
[ وسائل الشيعه، ج 15، ص 124.]

پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
ما مِنْ قَوْمٍ يَكُونُ فيهِمْ رَجُلٌ صالِحٌ فَيَمُوتُ فَيَخْلِفُ فِيهِمْ مَوْلُودٌ فَيُسَمُّـونَهُ بِاسْمِهِ اِلاّ اَخْلَفَهُمُ اللّه ُ تَعالى بِالْحُسْنى؛
هر گروهى كه ميان آنان مرد شايسته اى باشد و بميرد، پس از او مولودى به دنيا بيايد و آنان نام آن مرد را بر آن نوزاد بگذارند، خداوند نيكى و نيك بختى را در آن گروه قرار مى دهد.
[كنز العمال، ج 16، ص 419، حديث 45206.]

پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
مَنْ دَعا رَجُلاً بِغَيْرِ اسْمِهِ لَعَنـَتْهُ الْمـَلائِكَةُ؛
كسى كه شخصى را به غيرنام خودش [با القاب زشت] صدا كند، فرشتگان، او را لعنت مى كنند.
[ كنز العمال، ج 16، ص 420، حديث 45211.]

حدیث

احادیث

حدیث معتبر

احادیث معتبر

بانک احادیث