عضویت العربیة English
دوشنبه، 5 آذر 1403 ( جهش تولید با مشارکت مردم )
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادت‌هاى خالصانه‌اش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحت‌ها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108
گهرهای باقری
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
: ثَلاثٌ لَمْ يَجعَلِ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ فيهِنَّ رُخصَةً: أداءُ الاَمانَةِ إلَى البَرِّ وَ الفاجِرِ وَ الوَفاءُ بِالعَهْدِ لِلبَرِّ وَ الفاجِرِ وَ بَرُّ الوالِدَينِ بِرَّيْنِ كانا أوْ فاجِرَينِ؛
سه چيز است كه خداى عزوجل به هيچ كس رخصت و اجازه نقض آن را نداده است: 1. اداى امانت به نيكو كار و بدكار. 2. وفاى به پيمان در برابر نيكوكار و بد كار. 3. خوشرفتارى و نيكى نسبت به پدر و مادر، چه نيك باشند و چه بد كار.
اصول كافى، 3، ص 236.
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
صِلَةُ الرَّحِمِ تُزَكِّى الاَعمالُ وَ تَدْفَعُ البَلْوى وَ تُنْمِى الاَموالَ وَ تُنسِى ءُ لَهُ فى عـُمْرِهِ. وَ تُوَسِّعُ فى رِزَقِهِ وَ تُحَبِّبُ فى اَهْلِ بَيتِهِ فَلْيَتَّقِ اللّه َ وَ لْيَصِلْ رَحِمَهُ؛
صله ارحام، اعمال را افزايش مى دهد، بلا و گرفتارى را بر طرف مى كند، اموال را فزونى مى بخشد، مرگ را به تأخير مى افكند، و مايه وسعت روزى و محبوبيت خانوادگى مى شود. پس بايد[انسان] تقوا پيشه كند و به خويشان نيكى نمايد.
اصول كافى، ج 3، ص 223.
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
يا جابِرُ ! مَنْ دَخَلَ عَلَيهِ شَهرُ رَمضانَ وَ صامَ نَهارَهُ وَ قامَ وَرْداً مِنْ لَيْلِهِ، وَ حَفِظَ لِسانَهُ وَ فَرجَهُ وَ غَضَّ بَصَرَهُ وَ كَفَّ اذانَهُ، خَرَجَ مِن الذُّنُوبِ كَيَومٍ وَلَدَتهُ اُمُّهُ. قالَ قُلْتُ: ما احَسنَ هَذا مِنْ حَديث، جُعِلتُ فِداكَ. قالَ: ما اشَدَّ هَذا مِنْ شَرْطٍ؛
هر كس ماه رمضان بر او وارد شود و روزهايش را روزه بدارد و پاسى از شب را به نيايش برخيزد و زبانش را نگهدارد و چشم خود از حرام بربندد و آزار به كسى نرساند، مثل روز تولد از مادر از گناه پاكيزه مى شود. گفتم: چه حديث خوبى! فرمودند:چه شرايط دشوارى !
اصول كافى، ج 2، ص 87.
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
اِنَ اللّه َ عَزَّوَجَلَّ لَيَتَعاهَدُ المُؤْمِـنَ بِالبَلاءِ كَما يَتَعاهَدُ الرَّجُلُ أهْلَهُ بِالهَدِيَّةِ مِنَ الغَيبَةِ وَ يَحْميهِ الدُّنيا كَما يَحْمِى الطَّبيبُ المَريضَ؛
به راستى خداى متعال گاهى با فرستادن بلا با مؤمن تجديد خاطره مى كند و او را مى نوازد، همان طور كه شخصى كه به سفر رفته با هديّه خانواده اش را مى نوازد و همان طور كه پزشك بيمار را از چيزهايى پرهيز مى دهد، خداوند هم مؤمن را از دنيا برحذر مى دارد.
اصول كافى، ج 3، ص 354.
خيثمه گويد، امام باقرعليه السلام به من فرمودند:
اَبلِغْ شيعَتَنا إنَّهُ لَنْ يُنالَ ما عِندَ اللّه ِ إلاّ بِعَمَلٍ وَ اَبْلِغْ شيعَتَنا إنَّ اَعْظَمَ النّاسِ حَسرَةً يَوْمَ القِيامَةِ مَنْ وَصَفَ عَدْلاً ثُمَّ يُخالِفُهُ إلى غَيرِهِ؛
به شيعيان ما ابلاغ كن به آنچه نزد خداست، جز با عمل«صالح» نمى توان رسيد. به شيعيان ما بگو: در روز قيامت حسرت كسى بزرگتر و بيشتر است كه رفتار عادلانه اى راستايش كند و بر خلاف آن سمت و سوى ديگر حركت كند.
اصول كافى، ج 3، ص 409.
از امام باقر علیه السلام درباره تفسیر آیه «و مَن أحیاها فَکَأنَّما أحیَا النّاسَ جَمیعا؛ هر که کسى را زنده کند گویى همه مردم را زنده کرده است»[مائده:32] پرسیدم، حضرت فرمودند:
قالَ: مَنْ قالَ إنِّیإمامٌ وَ لَیْسَ بِإمامٍ. قُلتُ: وَ اِنْ کانَ عَلَوِیّاً؟ قالَ علیه السلام: وَ اِنْ عَلَوِیّاً. قُلتُ: وَ اِنْ کانْ مِنْ وُلدِ عَلِیِ بنِ أبى طالِبٍ؟ قالَ علیه السلام: وَ اِنْ کان؛ راوی درباره آیه «وَ یَوْمَ القِیامَةِ تَرَى الَّذینَ کَذَبُوا عَلَى اللّه ِ وُجُوهُهُمْ مُسوَدَّةٌ؛
هر کس امام نباشد و مدعى امامت شود، مشمول آیه است. گفتم: گر چه علوى باشد؟ حضرت فرمودند: اگر چه علوى باشد. گفتم: اگر چه از فرزندان على بن أبى طالب باشد؟ حضرت فرمودند: اگر چه از آنان باشد.
الکافى، ج 1، ص 307.