زکات
پیامبر اکرم صلى ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله فرمودند:
لَیْسَ الْبَخیلُ مَنْ اَدّى الزَّکاةَ الْمَفْرُوضَةَ مِنْ مالِهِ، وَاَعْطَى النائِبَةَ فى قَوْمِهِ، اِنَّمَا الْبَخیلُ حَقُّ الْبَخیلِ مَنْ لَمْ یُؤَدِّ الزَّکاةَ الْمَفْرُوضَةَ مِنْ مالِهِ، وَلَمْ یُعْطِ النائِبَةَ فى قَوْمِهِ وَهُوَ یُبَذِّرُ فیما سَوى ذلِکَ؛
کسى که زکات واجب مالش را بپردازد و براى گرفتاری هاى بستگان خود خرج کند بخیل نیست. همانا بخیل حقیقى کسى است که زکات واجب مالى خود را نپردازد و در راه رفع مشکلات بستگان خویش خرج نکند در حالى که در موارد دیگر افراط و اسراف مى‏ کند.
وسائل الشیعه، ج6، ص 21
پیامبر اکرم صلى ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله فرمودند:
لاتَحِلُّ الصَّدَقَةُ لِغَنىٍّ وَلالِذى مِرَّةٍ سَوىٍّ وَلالِمُتَحَرِّفٍ، وَلالِقَوىٍّ، قُلْتُ: ما مَعنى هذا؟ قالَ: لایَحِلُّ أَنْ یَأْخُذَها وَهُوَ یَقْدِرُ عَلى اَنْ یَکُّفَ نَفْسَهُ عَنْها؛
صدقه [و زکات] براى ثروتمند و کسى که عاقل و تندرست است و کسى که شغل و حرفه ‏اى دارد حلال نیست. گفتم: معناى این حرف چیست؟ فرمودند: روا نیست که صدقه و زکات بگیرد در حالى که مى‏ تواند از آن استفاده نکند.
بحارالأنوار، ج 96، ص 66
امام رضا علیه ‏السلام فرمودند:
اِنَّ اللَّهَ اَمَرَ بِثَلاثَةٍ مَقْرُونٌ بِهَا ثَلاثَةٌ اُخْرى: أمَرَ بِالصَّلاةِ وَالزَّکَاةِ فَمَنْ صَلَّى وَلَمْ یُزَکِّ لَمْ تُقْبَلْ مِنْهُ صَلاتُهُ، وَاَمَرَ بِالشُّکْرِ لَهُ وَلِلْوَالِدَیْنِ فَمَنْ لَمْ یَشْکُرْ وَالِدَیْهِ لَمْ یَشْکُرِ اللّهَ، وَأَمَرَ بِاتِّقاءِ اللّهِ وَصِلَةِ الرَّحِمِ فَمَنْ لَمْ یَصِلْ رَحِمَهُ لَم یَتَّقِ اللّهَ؛
خداوند به سه کار همراه سه کار دیگر فرمان داده است: 1 ـ فرمان به نماز و زکات داده است. پس کسى که نماز بجا بیاورد ولى زکات را نپردازد نمازش از او پذیرفته نمى‏ شود. 2 ـ و فرمان به سپاسگزارى از خود و پدر و مادر داده پس کسى که از پدر و مادرش قدردانى نکند شکر خدا را هم بجا نیاورده است. 3 ـ و فرمان به تقواى الهى و صله رحم داده است، پس کسى که صله رحم انجام ندهد تقواى الهى را مراعات نکرده است.
وسائل الشیعه، ج6، ص13
امام باقر علیه ‏السلام فرمودند:
ما مِنْ عَبْدٍ مَنَعَ مِنْ زَکاةِ مالِهِ شَیْئا اِلاّ جَعَلَ اللّهُ ذلِکَ یَوْمَ الْقیامَةِ ثُعْبانا مِنْ نارٍ مُطَوَّقا فى عُنُقِهِ یَنْهَشُ مِنْ لَحْمِهِ حَتّى یَفْرَغَ مِنَ الْحِسابِ وَهُوَ قَوْلُ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ «سَیُطَوَّقُونَ ما بَخِلُوا بِهِ یَوْمَ الْقِیامَةِ» یَعْنى ما بَخِلُوا بِهِ مِنَ الزَّکاةِ؛
بنده ‏اى که از پرداخت مقدارى از زکات واجب خوددارى کند خداوند روز قیامت آن مال را به صورت اژدهایى از آتش قرار مى ‏دهد که در گردن آن شخص پیچیده و گوشت او را مى ‏درد، تا این که از حسابرسى آزاد گردد و آن فرموده پروردگار (در قرآن) است که فرمود: آنچه را بخل ورزیدند، روز قیامت طوق گردنشان خواهد شد. (یعنى آنچه از زکات ندادند)
وسائل الشیعه، ج6، ص 11
امام باقر علیه ‏السلام فرمودند:
بَیْنَما رَسُولُ اللّهِ صلى ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله فِى الْمَسْجِدِ اِذْ قالَ: قُمْ یَا فُلانُ، قُمْ یا فُلانُ، قُمْ یافلانُ، قُمْ یا فُلانُ، حتّى اَخْرَجَ خَمْسَةَ نَفَرٍ؛ فَقَالَ: اُخْرُجُوا مِنْ مَسْجِدِنَا لاتُصَلُّوا فیهِ وَاَنْتُمْ لاتُزَکُّونَ؛
رسول خدا صلى ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله در مسجد بود که گفتند: فلانى بلند شو، فلانى بلند شو، فلانى بلند شو ... تا این که پنج نفر را بیرون کرد و فرمودند: از مسجد ما خارج شوید و شما که زکات نمى ‏پردازید در مسجد ما نماز نخوانید.
وسائل الشیعه، ج6، ص13