برگزيده بيانات عاشورايي رهبر معظم انقلاب
تلاش حضرت زينب (سلام الله عليها) و امام سجاد (عليه السلام) در حفظ و تبليغ پيام امام حسين (عليه السلام)
مسأله ي شهيد و ايثارگري، کهنه شدني نيست؛ اين، موتور حرکت جامعه است؛ بعضي ها از اين نکته غفلت مي کنند. اين که مي بينيد بعضي با سخن، قلم و حرکات خود، نگاهي به ايثار و شهادت مي اندازند که آن نگاه منفي و ناسپاسانه است، بر اثر غفلت آنهاست؛ نمي فهمند پاسداري از حرمت شهيدان و ايثارگران چقدر براي يک جامعه و ملت و کشور داراي اهميت است. شما ببينيد خون مطهر حسين بن علي (عليه السلام) در کربلا در غربت بر زمين ريخته شد؛ اما بزرگترين مسؤوليتي که بر عهده ي امام سجاد (عليه الصلاه والسلام) و زينب کبري (سلام الله عليها) قرار گرفت، از همان لحظه ي اول اين بود که اين پيام را روي دست بگيرند و به سرتاسر دنياي اسلام آن را، به شکلهاي گوناگون، منتقل کنند. اين حرکت براي احياء دين حقيقي و دين حسين بن علي و آن هدفي که امام حسين براي آن شهيد شد، يک امر ضروري و لازم بود. البته اجر الهي براي امام حسين محفوظ بود؛ مي توانستند او را در بوته ي سکوت بگذارند؛ اما چرا امام سجاد (عليه السلام) تا آخر عمر - سي سال بعد از او، امام سجاد زندگي کردند - در هر مناسبتي نام حسين، خون حسين و شهادت اباعبدالله را مطرح کردند؛ آن را به ياد مردم آوردند؟ اين تلاش براي چه بود؟ بعضي خيال مي کنند اين کار براي انتقام گرفتن از بني اميه بود؛ در حالي که بني اميه بعدها از بين رفتند. امام رضا (عليه السلام) که بعد از آمدن بني عباس است، چرا به ريّان بن شبيب دستور مي دهد مصيبت نامه ي اباعبدالله را در ميان خودتان بخوانيد؟ آن وقت که بني اميه نبودند؛ تار و مار شده بودند. اين کار براي اين است که راه حسين بن علي و خون او عَلَم و پرچم حرکت عظيم امت اسلام به سوي هدفهاي اسلامي است؛ اين پرچم بايد سرپا بماند؛ تا امروز هم بر سر پا مانده و تا امروز هم هدايت کرده است.بيانات رهبر معظيم انقلاب اسلامي در ديدار خانواده معظم شهدا، جانبازان و آزادگان استان همدان - 1383/4/16
منبع مقاله :
مختارپور قهرودي، عليرضا؛ 72 سخن عاشورايي (از بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامي)، تهران: انتشارات انقلاب اسلامي، چاپ دوم (1390)
