برداشت هایی از بیانات امام خمینی (ره)
مردم شما را باید حامی خودشان بدانند. شما جوری رفتار کنید که مردم شما را تشخیص بدهند که یک برادرهای دلسوزی هستید برای آنها، و برای حمایت آنها شما شبها بیدارید و شبها کشته می‌دهید. اگر خدای نخواسته یک جوانی در بین شما پیدا شد از باب این که جوان است گاهی بی توجهی به مسائل است- یک وقت خواست یک کاری بکند که کج رفتاری باشد، با مردم یک خشونتی بخواهد [بکند] حالا که یک تفنگی دارد، روی مردم مثلاً [دعوا] بکند، نصیحتش کنید به این که اسلام است؛ دیگر قضیه، قضیه رژیم طاغوت نیست که سربازش با مردم دعوا بکند؛ سربازش برادر مردم است و برای مردم است. وقتی این طور شد، مردم هم برای شما می‌شوند؛ مَحبّت متقابل است. وقتی شما مَحبّت به مردم کردید، مردم به شما مَحبّت می‌کنند. آن روزی که ارتش ایران شمشیر کشیده بود دنبال مردم، مردم هم با تمام قوا با آنها می‌جنگیدند. آن روزی که ارتش آمد توی مردم و با مردم [ همدردی] کرد، گُل سرش می‌ریختند. مَحبّت متقابل است.(1)ما باک نداریم که در غرب به ما صحبتی بکنند، و کسانی که ادعا می‌کنند که ما حقوق بشر را مراعات می‌کنیم به ما اشکال بکنند. ما باید روی میزان عدل رفتار کنیم. ما بعد خواهیم فهماند به آنها که معنی دمکراسی چیست. دمکراسی غربی اش فاسد است، شرقی اش هم فاسد است؛ «دمکراسی اسلامی» صحیح است و ما بعدها اگر توفیق پیدا کنیم به شرق و غرب اثبات می‌کنیم که این دمکراسی که ما داریم، این دمکراسی است نه آن که شما دارید و طرفدار سرمایه‌دارهای بزرگ هستید و نه این که آنها دارند و طرفدارهای ابرقدرت هستند و همه مردم را در اختناق عظیم گذاشتند.(2)
ما بیدار باشیم! نگذاریم این پیش بیاید؛ و نگذاشتن به این است که همه با هم - همه با هم- کمک بکنیم: کارگر با کارفرما کمک بکند، و همه با هم با انصاف رفتار کنند، با انسانیت رفتار بکنند، با رحم و مروت رفتار بکنند و نگذارند این نهضت خاموش بشود تا ان‌شاء‌الله آن معنایی که مقصد اصلی ماهاست برسیم. خداوند ان‌شاء‌الله همه شما را موفق کند و به سعادت برسید.(3)
یکی از فرقهای بین حکومت اسلام با سایر حکومتها، این است که در حکومت اسلام جوّ، جوّ مَحبّت است. بین شخص اوّل مملکت مثل رسول خدا که شخص اوّل بود و در زمان خلافت امیرالمؤمنین شخص اوّل امیرالمؤمنین بود با ادنی فردی که به حسب نظر مردم ادنی حساب می‌شدند فرق اساسی مربوط به دنیا نبود. این طور نبود که رسول خدا حالا که در رأس واقع شده و رئیس امت است مثل سایر حکومتها ریاست بکند. در مسجد می‌آمدند می‌نشستند؛ اصحابشان و اتباعشان هم توی مسجد بود؛ کسی، از خارج که می‌آمد نمی دانست کدام از آنها پیغمبر است. می‌پرسید کدامتان پیغمبر هستید؟ در نشستن این طور نبود که یکی در بالای تخت بنشیند و مابقی مقابلش بایستند و سلام نظامی بکنند! حضرت امیر هم همین طور بود. صدر اسلام وضع این طور بود، این طور نبود که امرای لشکر- امرای لشکر خیلی مهم هم داشتند- با مردم دیگر فاصله بگیرند؛ جوّ مَحبّت بود. آنها در یک محیط دوستی و رفاقت و مَحبّت زندگی می‌کردند. بین خودشان رُحَماء بودند؛ یعنی همه با هم دوست و رفیق.... با رحمت رفتار می‌کردند. و وقتی که مقابل کفار واقع می‌شدند، آن جا أشِدّاء بودند.(4)
پاسداری از جمهوری اسلامی و مکتب اسلام این است که ما اعمالمان همان طوری که اسلام مقرر فرموده است باشد. اگر اعمال پاسدارهای جمهوری اسلامی همان اعمال اسلام باشد، موافق رضای خدا باشد، با بندگان خدا رفتارش رفتار برادرانه باشد، حتی [با] آنهایی هم که معصیت کار هستند. پیغمبر اسلام (صل‌الله‌علیه و آله و سلم) همان طوری که برای مؤمنین رحمت ودلسوز بود، برای کفار هم بود. دلسوز بود برای کفار؛ یعنی متأثر می‌شد که این کفار به کفر خودشان باشند، و منتهی به آتش جهنم بشوند. برای آنها دلسوزی می‌کرد. دعوتش برای این بود که نجات بدهد این اشخاص کافر را، آن اشخاص عاصی را. خدای تبارک و تعالی خطاب می‌فرماید که «مثل این که می‌خواهی خودت را بکشی برای اینها که اینها ایمان نیاورده‌اند! همچو متأثر بود که اینها چرا ایمان نمی آورند، اینها چرا نجات پیدا نمی کنند، اینها چرا؟ وقتی که یک دسته ای را در یک جنگی- در ... تاریخ هست- که بسته بودنشان و می‌آوردند از کفار، می‌فرمود که ما اینها را باید با زنجیر وارد بهشت کنیم! حالا باید این طور بیاوریم و هدایتشان بکنیم.(5)
فرق ما بین رژیم طاغوتی و رژیم اسلامی این است که در رژِیم طاغوتی مردم جدا بودند از قوای انتظامیه؛ از رژیم، هر کدام مقابل هم ایستاده بودند. ملت هر چه می‌توانست کارشکنی می‌کرد برای دستگاه دولتی، دولت هم هر چه می‌کرد برای استفاده خودش و برای فشار به ملت بود. اما در رژیم اسلامی، دولت و ملت از هم جدا نیستند، با هم‌اند، دوست و برادرند. برادر باشید با مردم، همه قوای انتظامی- که شما هم الآن از آن قوا هستید- باید در خدمت مردم باشند. مردم احساس کنند که شما در خدمت آنها هستید وقتی این احساس بشود مردم مثل برادر با شما رفتار می‌کنند، دعا به شما می‌کنند، پشتیبان شما هستند.(6)
راهبردهای تصریحی:
1- درنظام حکومتی اسلام، رفتار حکومت باید با مهر، برادری، مَحبّت و انصاف باشد که مردم به طرف آن جذب شوند.2- باید طوری عمل شود تا مردم در جریان خدمات مسؤولین قرار گیرند.
3- نظام اسلامی نظام مبتنی بر دوستی و خدمت است.
نکته استنباطی:
1. می بایست با اطلاع رسانی صحیح به مردم تبلیغات دامنه دار دشمنان را نسبت به نظام اسلامی و خدمات آن خنثی کرد.پی‌نوشت‌ها:
1- صحیفه امام (ره)،ج8، صص 381 و 382.
2- صحیفه امام (ره)،ج6،ص 463.
3- صحیفه امام (ره)،ج6،ص498
4- صحیفه امام (ره)،ج7، صص 233 و 234.
5- صحیفه امام (ره)،ج8، صص 379 و 380.
6- صحیفه امام (ره)ج9، ص 221.
گرد آوری: مؤسسه فرهنگی هنری قدر ولایت، (1390)، سیره سیاسی حضرت امام خمینی (ره)(5)، اصل مردمداری و رعایت مصالح و منافع مردم، تهران: مؤسسه فرهنگی هنری قدر ولایت، چاپ اول
