مکیدن انگشت در دو، سه سال اول زندگی طبیعی است.

بعضی از کودکان از بدو تولد یا کمی‌ پس از آن دچار یک‌سری از عادات دهانی می‌شوند، از جمله مکیدن انگشت یا شست، تنفس دهانی و در سنین بالاتر جویدن لب، ناخن و نوک مداد اشاره کرد. به هر حال هر یک از این عادات پدیده‌هایی هستند که از یک سو موجب نگرانی شدید والدین شده و از طرف دیگر در صورت ادامه یافتن برای مدت طولانی می‌تواند سبب بروز عوارض دندانی، فکی و باعث بروز مشکلات در بلع، تنفس و صحبت کردن شود.
مکیدن انگشت در جوامع مختلف از شیوع 12 تا 83 درصد برخوردار است. درتحقیقاتی که در تهران انجام شده، شیوع این عادت در کودکان شش ساله بیش از 40 درصد گزارش شده است. مکیدن انگشت حتی قبل از تولد در رحم مادر نیز انجام می‌گیرد و گزارشات سونوگرافی دال بر مکیدن انگشت توسط جنین وجود دارد.
دکتر اصغر عبادی‌فر، متخصص ارتودنسی در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)،با بیان این که عمل مکیدن انگشتان، عمل آموخته شده‌ای است که از انقباضات پیچیده عضلانی شکل گرفته و بیانگر یک نیاز تغذیه‌یی یا عاطفی است، افزود: مکیدن انگشت در دو، سه سال اول زندگی عادی می‌تواند طبیعی محسوب شود و در این سنین کودک نباید مورد نکوهش قرار گیرد و یا از آن جلوگیری شود.
دکترعبادی‌فر افزود: مکیدن انگشت به شکل مکیدن شست یا یک یا چند انگشت دیگر بروز می‌کند، این عادت یا در طول خواب، ساعاتی از بیداری و یا هر دو انجام می‌گیرد و موقعیت قرارگیری انگشت در حفره دهان (کناره یا وسط) از کودکی به کودکی دیگر می‌تواند متغیر باشد.
وی با بیان این که تفاوتی در شیوع این عادت در دختران و پسران وجود ندارد و با افزایش سن، شیوع آن کاهش می‌یابد و هیچ ربطی هم به هوش کودک ندارد، درباره عوامل ایجاد ناهنجاری دندانی و فکی افزود: عوامل ارثی می‌توانند سبب ناهنجاری‌های مهمی‌ مثل شکاف کام و لب و یا رشد بیش از حد فک بالا و پایین شود و عوامل اکتسابی که عادات دهانی و از جمله مکیدن انگشت در این دسته قرار می‌گیرد می‌تواند صدماتی را به صورت موقت یا دائم به سیستم دندانی، فکی کودک وارد کنند.