بازیهای خشن ویدیویی با رفتارهای پرخطر ارتباط دارد
منبع:خبرگزاری جمهوری اسلامی
. تحقیقات نشان می‌دهد احتمال دست زدن به رفتارهای پرخطر بعد از انجام بازیهای خشن ویدیویی در مردان جوان افزایش نشان می‌دهد این یافته‌ها بیانگر تاثیر منفی رسانه‌های خشونت آمیز در بروز رفتارهای پرخطر است.
به گزارش خبرگزاری رویترز هلث از نیویورک، دکتر سونیا برادی از دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو می‌گوید بازیهایی خشن ویدیویی و رسانه‌های خشونت آمیز در کل احتمال پرخاشگری را در کودکان افزایش می‌دهند.
اکنون این مطالعه نشان می‌دهد این بازیها احتمال هر نوع رفتار پرخطر را افزایش می‌دهند. بردای و دکتر کارن متیوس از دانشگاه پیتزبورگ همچنین دریافتند مردان جوان بعد از انجام این بازیها بیشتر احتمال دارد نگرش دیگران را به خود خصمانه تلقی کنند. این محققان تاثیر دو نوع بازی ویدویی را در ۱۰۰مرد ۱۸تا ۲۱ساله بررسی کردند. در یک بازی فرد نقش مثبت و در دیگری نقش یک جنایتکار را بازی می‌کند.
انجام بازی خشن فشار خون مردان جوان را افزایش داد این تاثیر در مردانی که در خانواده یا جامعه شان نیز خشونت بیشتر است مشهودتر بود. در بازی خشن کارهای خشونت آمیز کاملا واقعی به نظر می‌رسید. هنگام حمله فرد مضروب به زمین می‌افتد و استخری از خون زیر بدن او جمع می‌شود. برای جوانانی که پیش از بازی هم در معرض خشونت واقعی بوده‌اند، این بازی واقعی‌تر به نظر می‌رسد.
محققان دریافتند صرف نظر از اینکه آیا این افراد در یک فضای خشن رشد کرده‌اند یا خیر، این جوانان در انجام یک کار مشترک با فردی دیگر، همکاری کمتر و رقابت بیشتری از خود نشان دادند. نگرش این جوانان به الکل و ماری‌جوانا آسانگیرانه‌تر بود. بعد از انجام این بازی شرکت‌کنندگان فیلمی را تماشا کردند که طی آن آموزگار به دانش آموزان می‌گوید برخی در امتحان تقلب کرده‌اند و ضمن ابراز ناامیدی از این تعداد از عملکرد دانش آموزانی که درست عمل کرده‌اند ابراز رضایت می‌کند. سپس آموزگار از بیلی می‌خواهد بعد از پایان کلاس نزد او برود.
بعد از تماشای فیلم به دانش آموزان گفته می‌شود خود را جای بیلی بگذارند و بگویند چقدر احتمال می‌دهند آموزگار آنها را متهم به تقلب کند. محققان دریافتند کسانی که بازی خشن انجام داده بودند بیشتر احتمال داشت چنین تصوری داشته باشند. این محققان به والدین توصیه کردند بر بازیهای ویدیویی مورد استفاده فرزندانشان نظارت داشته باشند و کودکان هم از تاثیر بازیهای خشن را بر طرز فکر خود آگاه شوند.
مشروح این مطالعه در شماره ماه آوریل مجله `Adolescent Medicine `Archives of Pediatrics andمنتشر شده است.
به گزارش خبرگزاری رویترز هلث از نیویورک، دکتر سونیا برادی از دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو می‌گوید بازیهایی خشن ویدیویی و رسانه‌های خشونت آمیز در کل احتمال پرخاشگری را در کودکان افزایش می‌دهند.
اکنون این مطالعه نشان می‌دهد این بازیها احتمال هر نوع رفتار پرخطر را افزایش می‌دهند. بردای و دکتر کارن متیوس از دانشگاه پیتزبورگ همچنین دریافتند مردان جوان بعد از انجام این بازیها بیشتر احتمال دارد نگرش دیگران را به خود خصمانه تلقی کنند. این محققان تاثیر دو نوع بازی ویدویی را در ۱۰۰مرد ۱۸تا ۲۱ساله بررسی کردند. در یک بازی فرد نقش مثبت و در دیگری نقش یک جنایتکار را بازی می‌کند.
انجام بازی خشن فشار خون مردان جوان را افزایش داد این تاثیر در مردانی که در خانواده یا جامعه شان نیز خشونت بیشتر است مشهودتر بود. در بازی خشن کارهای خشونت آمیز کاملا واقعی به نظر می‌رسید. هنگام حمله فرد مضروب به زمین می‌افتد و استخری از خون زیر بدن او جمع می‌شود. برای جوانانی که پیش از بازی هم در معرض خشونت واقعی بوده‌اند، این بازی واقعی‌تر به نظر می‌رسد.
محققان دریافتند صرف نظر از اینکه آیا این افراد در یک فضای خشن رشد کرده‌اند یا خیر، این جوانان در انجام یک کار مشترک با فردی دیگر، همکاری کمتر و رقابت بیشتری از خود نشان دادند. نگرش این جوانان به الکل و ماری‌جوانا آسانگیرانه‌تر بود. بعد از انجام این بازی شرکت‌کنندگان فیلمی را تماشا کردند که طی آن آموزگار به دانش آموزان می‌گوید برخی در امتحان تقلب کرده‌اند و ضمن ابراز ناامیدی از این تعداد از عملکرد دانش آموزانی که درست عمل کرده‌اند ابراز رضایت می‌کند. سپس آموزگار از بیلی می‌خواهد بعد از پایان کلاس نزد او برود.
بعد از تماشای فیلم به دانش آموزان گفته می‌شود خود را جای بیلی بگذارند و بگویند چقدر احتمال می‌دهند آموزگار آنها را متهم به تقلب کند. محققان دریافتند کسانی که بازی خشن انجام داده بودند بیشتر احتمال داشت چنین تصوری داشته باشند. این محققان به والدین توصیه کردند بر بازیهای ویدیویی مورد استفاده فرزندانشان نظارت داشته باشند و کودکان هم از تاثیر بازیهای خشن را بر طرز فکر خود آگاه شوند.
مشروح این مطالعه در شماره ماه آوریل مجله `Adolescent Medicine `Archives of Pediatrics andمنتشر شده است.
