رابطه تماشای تلویزیون و اختلالات یادگیری 1
نوجواناني كه در روز بيشتر از 3 تا 4 ساعت تلويزيون تماشا ميكنند، در بزرگسالي بيشتر در خطر مشكلات يادگيري و تمركز قرار دارند.
به گزارش خبرگزاري فارس به نقل از ساينس ديلي، كودكان و نوجوانان كشورهاي صنعتي به طور متوسط 2 ساعت يا بيشتر در روز تلويزيون تماشا ميكنند كه 90 درصد آنها برنامههاي سرگرم كننده را نگاه ميكنند.
محققان تأكيد دارند: تماشاي برنامههاي سرگرم كننده ممكن است به اين علت كه وقت مطالعه يا انجام تكاليف را به خود اختصاص ميدهد، باعث ايجاد اختلال در يادگيري شود.
بر اساس اين گزارش، اين برنامهها همچنين نياز كمي به فعاليت فكري داشته كه باعث اختلال در دقت هم شده و منجر به عدم علاقه به مدرسه خواهد شد.
اين تحقيقات روي 678 خانواده در سه مرحله بين سالهاي 1983 تا 1993 انجام شده بود. نوجواناني كه در آن زمان 14، 16 و 18 سال داشتند بين سالهاي 2001 تا 2004 به ميانگين سني 33 سال رسيده بودند.
در 14 سالگي، 33 درصد نوجوانان بيش از 3 تا 4 ساعت تلويزيون در روز تماشا ميكردند.
محققان در گزارش خود نوشتند: افزايش زمان تماشاي تلويزيون در اين مدت به شدت باعث افزايش خطر مشكلاتي مانند شكست مداوم در انجام تكاليف، كسل شدن از مدرسه، عدم موفقيت در اتمام دبيرستان، گرفتن نمرات پايين و عدم رسيدن به سطح تحصيلات دانشگاهي بوده است. بنابراين با تشويق نوجوانان به تماشا نكردن تلويزيون بيش از 3 ساعت در روز، ميتواند باعت كاهش قابل توجه اين خطرات شد.
بنا بر اين گزارش، تحقيقات آتي بر روي ساير فعاليتها مانند ورزش، موسيقي و هنر ميتواند نشاندهنده تأثير آنها بر كاهش اين خطرات باشد.
به گزارش خبرگزاري فارس به نقل از ساينس ديلي، كودكان و نوجوانان كشورهاي صنعتي به طور متوسط 2 ساعت يا بيشتر در روز تلويزيون تماشا ميكنند كه 90 درصد آنها برنامههاي سرگرم كننده را نگاه ميكنند.
محققان تأكيد دارند: تماشاي برنامههاي سرگرم كننده ممكن است به اين علت كه وقت مطالعه يا انجام تكاليف را به خود اختصاص ميدهد، باعث ايجاد اختلال در يادگيري شود.
بر اساس اين گزارش، اين برنامهها همچنين نياز كمي به فعاليت فكري داشته كه باعث اختلال در دقت هم شده و منجر به عدم علاقه به مدرسه خواهد شد.
اين تحقيقات روي 678 خانواده در سه مرحله بين سالهاي 1983 تا 1993 انجام شده بود. نوجواناني كه در آن زمان 14، 16 و 18 سال داشتند بين سالهاي 2001 تا 2004 به ميانگين سني 33 سال رسيده بودند.
در 14 سالگي، 33 درصد نوجوانان بيش از 3 تا 4 ساعت تلويزيون در روز تماشا ميكردند.
محققان در گزارش خود نوشتند: افزايش زمان تماشاي تلويزيون در اين مدت به شدت باعث افزايش خطر مشكلاتي مانند شكست مداوم در انجام تكاليف، كسل شدن از مدرسه، عدم موفقيت در اتمام دبيرستان، گرفتن نمرات پايين و عدم رسيدن به سطح تحصيلات دانشگاهي بوده است. بنابراين با تشويق نوجوانان به تماشا نكردن تلويزيون بيش از 3 ساعت در روز، ميتواند باعت كاهش قابل توجه اين خطرات شد.
بنا بر اين گزارش، تحقيقات آتي بر روي ساير فعاليتها مانند ورزش، موسيقي و هنر ميتواند نشاندهنده تأثير آنها بر كاهش اين خطرات باشد.