در بيان خشم خود جسور و منطقی باشيد نه پرخاشگر!
خشم مي تواند يک رنجش و ناراحتي زودگذر باشد و يا يک عصبانيت تمام عيار، در هر حال پديده‌اي کاملا طبيعي است و مانند ساير احساسات نشانه سلامت و تندرستي و عواطف انساني مي باشد، اما هنگامي که از کنترل خارج شود، مي تواند به يک حس مخرب و ويرانگر تبديل شود و پيامدهاي ناگوار در محيط کار، روابط شخصي و در تمامي عرصه‌هاي زندگي شما به وجود آورد.
همه ما با حالت روحي خشم آشنا هستيم و در زندگي بارها آن را تجربه کرده ايم. خشم نوعي هيجان روحي است که اغلب بر اثر واکنش شخص نسبت به رفتار ناشايست ديگران بروز مي‌کند.
همچنين خشم مي‌تواند حس خود بزرگ بيني را در شما زنده کند. و زودتر ازآنچه تصور مي‌کنيد به سلامت شما آسيب مي رساند.
خشم يک نوع احساس است که همواره بين دو حالت متغير است: خشم مي تواند عصبانيت و ناراحتي جزئي و يا در نوع حاد آن، واکنشي جنون آميز باشد.
عصبانيت مي‌تواند به دليل حوادث و رويدادهاي بيروني و يا تغييرات دروني باشد. ممکن است شما از شخص خاصي مانند همکاران، اعضاء خانواده و يا رئيس خود رنجيده باشيد و رفتار آن ها باعث عصبانيت شما شده باشد و يا ترافيک و شلوغي شهر شما را خشمگين کند.
فکر کردن و نگراني در مورد مسائل و مشکلات روزمره و يا به يادآوردن وقايعي که قبلا باعث خشم و ناراحتي شما شده اند نيز از عواملي هستند که مي توانند خشم شما را برانگيزند.
بيان کردن خشم، صحبت کردن پرخاشگرانه و عکس العمل تند و خشن حالتي غريزي است که اکثر ما هنگامي که خشمگين مي شويم، از خود بروز مي‌دهيم.
ابراز کردن خشم به اين معناست که در بيان خشم خود جسور و منطقي باشيد نه پرخاشگر، اين روش منطقي‌ترين راهکار براي ابراز خشم است. شما بايد ياد بگيريد که چگونه رفع اتهام کنيد و خود را تبرئه نمائيد و چگونه به اين هدف بدون صدمه زدن به ديگران برسيد.
جسور بودن به اين معني نيست که قلدر باشيد و به ديگران زور بگوييد، بلکه به اين معني است که براي خودتان و ديگران ارزش قائل باشيد و با احترام رفتار کنيد و مشکلاتتان را از راه منطقي حل کنيد.
سرکوب کردن خشم راه حل ديگري است براي مهار عصبانيت و سرکوب خشم و جهت دادن و تبديل آن به رفتارهاي ديگر. راهکار آن هم به اين صورت است که هنگامي که خشمگين مي شويد، در مورد موضوعي که باعث خشم شما شده است، فکر نکنيد و بجاي آن به چيزهايي خوب و مثبت بيانديشيد.
همه ما با حالت روحي خشم آشنا هستيم و در زندگي بارها آن را تجربه کرده ايم. خشم نوعي هيجان روحي است که اغلب بر اثر واکنش شخص نسبت به رفتار ناشايست ديگران بروز مي‌کند.
همچنين خشم مي‌تواند حس خود بزرگ بيني را در شما زنده کند. و زودتر ازآنچه تصور مي‌کنيد به سلامت شما آسيب مي رساند.
خشم يک نوع احساس است که همواره بين دو حالت متغير است: خشم مي تواند عصبانيت و ناراحتي جزئي و يا در نوع حاد آن، واکنشي جنون آميز باشد.
عصبانيت مي‌تواند به دليل حوادث و رويدادهاي بيروني و يا تغييرات دروني باشد. ممکن است شما از شخص خاصي مانند همکاران، اعضاء خانواده و يا رئيس خود رنجيده باشيد و رفتار آن ها باعث عصبانيت شما شده باشد و يا ترافيک و شلوغي شهر شما را خشمگين کند.
فکر کردن و نگراني در مورد مسائل و مشکلات روزمره و يا به يادآوردن وقايعي که قبلا باعث خشم و ناراحتي شما شده اند نيز از عواملي هستند که مي توانند خشم شما را برانگيزند.
بيان کردن خشم، صحبت کردن پرخاشگرانه و عکس العمل تند و خشن حالتي غريزي است که اکثر ما هنگامي که خشمگين مي شويم، از خود بروز مي‌دهيم.
ابراز کردن خشم به اين معناست که در بيان خشم خود جسور و منطقي باشيد نه پرخاشگر، اين روش منطقي‌ترين راهکار براي ابراز خشم است. شما بايد ياد بگيريد که چگونه رفع اتهام کنيد و خود را تبرئه نمائيد و چگونه به اين هدف بدون صدمه زدن به ديگران برسيد.
جسور بودن به اين معني نيست که قلدر باشيد و به ديگران زور بگوييد، بلکه به اين معني است که براي خودتان و ديگران ارزش قائل باشيد و با احترام رفتار کنيد و مشکلاتتان را از راه منطقي حل کنيد.
سرکوب کردن خشم راه حل ديگري است براي مهار عصبانيت و سرکوب خشم و جهت دادن و تبديل آن به رفتارهاي ديگر. راهکار آن هم به اين صورت است که هنگامي که خشمگين مي شويد، در مورد موضوعي که باعث خشم شما شده است، فکر نکنيد و بجاي آن به چيزهايي خوب و مثبت بيانديشيد.
