سال اتحاد ملي، انسجام اسلامي:
ملت ما بايد هوشيار باشد. تلاش براي سازندگي كشور و عمده تر و مهم‌تر از آن، تلاش براي اتحاد كلمه و يكپارچگي ملي و اتحاد امت اسلامي ادامه يابد. عاقلانه، هوشيارانه، خردمندانه و مدبرانه بايستي اين اتحاد را حفظ كرد و روزبه‌روز تقويت كرد. من به همين جهت با مسأله اتحاد كلمه ملتمان اهميت مي‌دهم. و به نظر من امسال، سال«اتحادملي و انسجام اسلامي» است؛ يعني در درون ملت ما اتحاد كلمه همه آحاد ملت و قوميت‌هاي گوناگون و مذاهب گوناگون و اصناف گوناگون ملي؛ و در سطح بين‌المللي، انسجام ميان همه مسلمانان و روابط برادرانه ميان آحاد امت اسلامي از مذاهب گوناگون و وحدت كلمه آنها.(1/1/86)
سرمايه‌هاي بي‌كران دنياي اسلام:
امروز بيش‌ترين منابع نفت كه بي‌اغراق به منزله خون براي تمدن كنوني جهان است، در كشورهاي اسلامي است. حساس‌ترين مناطق سوق‌الجيشي عالم، در اختيار مسلمانان است. بخش عظيمي از منابع زيرزميني كه براي بناي امروز و فرداي جهان مورد نياز ضروري است در اين كشورهاست. يك پنجم همه جمعيت دنيا متعلق به آنان است. بزرگ‌ترين بازار مصرف مصنوعات كشورهايي كه خود را بر مسلمانان تحميل كرده‌اند، در دست آنان است. فرهنگ غني و ريشه‌دار و علوم و معارف آنان، اولين گام‌هاي عروج به اوج دانش كنوني جهان را به غربي‌ها آموخته و حق حيات به گردن دانش و تمدن غرب دارند.(21/1/76)
به وضع دنياي اسلام نگاه كنيد!
به وضع دنياي اسلام نگاه كنيد! ما سالها مسأله فلسطين را به عنوان زخم عميق پيكر اسلامي همواره به ياد خودمان مي‌آورديم، امروز عراق هم اضافه شده است! ببينيد كه قدرتمندان با تكيه به زور چه مي‌كنند. همه حرف‌هاي غيرمنطقي و غلط را با اتكا به زور و با اتكا به منطق سلاح و قدرت سياسي و پولي به شكل حرف قابل دفاع و منطقي در دنيا مطرح و عمل مي‌كنند. جرايمي را كه در عرف همه ملت‌هاي جهان جنايت و جرم است، علني انجام مي‌دهند و گاهي براي ظاهرسازي نامي هم روي آن مي‌گذارند، در حالي كه مي‌دانند كسي آن را قبول نمي‌كند؛ اما گاهي حتي اسم و نقابي هم روي آن نمي‌گذارند. دولت غاصب صهيونيست صريحاً اعلام مي‌كند كه من زبدگان فلسطيني را ترور مي‌كنم و دولت آمريكا هم رسماً و علناً از او حمايت مي‌كند! اين وضع نظامي امروز جهاني است.(18/2/83)
اختلاف‌افكني؛ جنگ رواني دشمن:
[اشغالگران] ملت عراق را تحقير كرده‌اند، زنان، مردان و جوانان عراقي را به انواع مختلف مورد اهانت قرار داده‌اند، همين حالا هم نظامي آمريكايي و انگليسي در عراق با كمال بدرفتاري دارد عمل مي‌كند، اين‌ها ايران را متهم مي‌كنند كه در امور عراق دخالت مي‌كند. آن روزي كه دولت آمريكا و خيلي از دولت‌هاي غربي از صدام بعثي معدوم حمايت مي‌كردند، ملت ايران آغوشش را بر روي آزادگان عراقي بازكرد؛ آزادمردان عراقي به اين‌جا آمدند و ما آنها را از شر صدام حفظ كرديم؛ امروز همان‌ها در عراق به قدرت و حكومت رسيده‌اند. تروريسم در عراق با تحريك سرويس‌هاي جاسوسي آمريكا و انگليس و اسراييل است. اين برادركشي‌ها در عراق ناشي از جنگ شيعه و سني نيست؛ شيعه و سني قرن‌ها در عراق با هم زندگي كرده‌اند و جنگي هم نداشته‌اند. خانواده‌هاي عراقي بسياري هستند كه بعضي شان شيعه‌اند، بعضي شان سني؛ با هم ازدواج كرده‌اند، با هم زندگي مي‌كردند. اين ترورها را آنها به وجود آورده‌اند؛ آنها هستند كه از ناامني‌ها سود مي‌برند.(1/1/86)
آيا كاري از ما برنمي‌آيد؟!
آيا امت اسلامي درمقابل اين دست‌اندازي قدرتمندانه نمي‌تواند از خود دفاع كند؟ جواب اين است كه چرا، ما مي‌توانيم دفاع كنيم؛ ما ابزارهاي زيادي را براي دفاع از حق و موجوديت خود در اختيار داريم. ما جمعيت بزرگي هستيم؛ ما ثروت عظيمي داريم؛ ما انسان‌هاي برجسته و سرمايه معنوي داريم كه به مردم ما قدرت ايستادگي درمقابل زورگويان را مي‌دهد؛ ما فرهنگ و تمدن باسابقه‌اي داريم كه در دنيا كم‌نظير است؛ ما خيلي امكانات داريم، بنابراين بالقوه مي‌توانيم دفاع كنيم. اما چرا دفاع نمي‌كنيم؟! چرا عملاً در ميدان، كاري از ما برنمي‌آيد چون با هم متحد و يكي نيستيم؛ چون به بهانه‌هاي گوناگون ما را از هم جدا كرده‌اند. لشكر منظم عظيم و مجهزي به نام امت اسلامي را به گروههايي كه هم و غمشان مقابله و مبارزه با هم، ترسيدن از هم و تعرض به هم و پنجه زدن به صورت يكديگر است، تقسيم كرده‌اند. در اين شرايط، معلوم است كه اين لشكر كارايي نخواهد داشت.(18/2/83)
دارد دير مي‌شود ... :
مسأله اتحاد بين مسلمين يك امر جدي است. با اين مسأله، بايد اين‌طور برخورد شود. هر روزي كه اين قضيه دير شود، دنياي اسلام يك روز خسارت كرده و اين روزها، روزهايي است كه بعضي آن‌چنان حساس است كه در يك عمر اثر مي‌گذارد. نبايد بگذاريد دير شود.(24/5/74)
انماالمؤمنون اخوه:
اسلام تأكيد كرده است كه برادران مسلمان بايد با هم برادرانه رفتار كنند؛ نگفته است برادراني كه سني‌اند يا شيعه‌اند يا فلان مذهب ديگر را دارند، بلكه گفته است كه مسلمانان«انماالمؤمنون اخوه» هستند. هركسي به اين كتاب، به اين قرآن، به اين دين و به اين قبله اعتقاد دارد، مؤمن است؛ اين‌ها با هم برادرند؛ اسلام اين را به ما گفته است. اما ما خنجرها ر ا پشت سر مخفي مي‌كنيم براي زدن به سينه برادران! (18/2/83)
محور وحدت عالم اسلام:
آن چه كه براي ما مسلمان‌ها مهم است، اين است كه معرفت خود را نسبت به اسلام و پيغمبر گرامي اسلام، زياد كنيم. امروز در دنياي اسلام يكي از دردهاي بزرگ، درد تفرقه و جدايي است. محور وحدت عالم اسلام، مي‌تواند وجود مقدس پيغمبر- نقطه اعتقاد همه؛ نقطه تمركز عواطف همه انسان‌ها – باشد. ما مسلمان‌ها هيچ نقطه‌اي را به اين روشني و به اين جامعيت- مثل وجود مقدس پيغمبر- نداريم؛ كه هم مسلمان‌ها به او معتقدند هم علاوه بر اعتقاد، يك پيوند عاطفي و معنوي، دل‌ها و احساسات مسلمانان را به آن وجود مقدس، متصل كرده است. اين بهترين مركز وحدت است.(31/3/79)
يكي از چماق‌هاي دشمن!
مسأله شيعه و سني يكي از ابزارهاي مهم دشمنان براي زمين‌گير كردن امت اسلامي است. هم سني‌ها بدانند، هم شيعه‌ها بدانند؛ همه در ايران و در دنياي اسلام اين را بدانند كه اختلاف شيعه و سني يكي از ابزارها و چماق‌هاي دشمن عليه امت اسلامي است. آنها هرجور بتوانند، از اين ابزار استفاده مي‌كنند. آن روزي كه سني فلسطيني زير فشار است، يك عده‌اي را با اين شعار، با اين تبليغات كه اين‌ها سني هستند، شما شيعه هستيد؛ سعي مي‌كنند نگذارند كمك كنند. امروز كه شيعه لبنان زير فشار است، به يك عده‌اي مي‌گويند شما سني هستيد، اين‌ها شيعه هستند؛ به آنها كمك نكنيد. آنها نه به شيعه احترام مي‌گذارند، نه به سني؛ آنها با اصل اسلام طرفند.(17/5/85)
يك مسأله عقلاني:
اين‌كه امام بزرگوار توانست اسلام را عزيز كند، به بركت ايجاد احساس وحدت در بين مسلمين بود. مسلمانان در اقصي نقاط عالم، به نام امام حركت مي‌كرد. فكر نمي‌كرد كه مذهب من چيست؟ «من سني‌ام، او شيعه است» «او سني است، من شيعه‌‌ام» ...
اين حالت براي دشمن، حالت مضري است. دشمن مي‌خواهد اين را بشكند. حال اگر دوست اين را بشكند چه؟ اگر به‌جاي قدرت‌هاي استكباري، خود من و شما، با حرف زدنمان، با نوشتنمان، با گفتنمان، اين وحدت را بشكنيم، شيعه را از سني، سني را از شيعه جدا كنيم، چه مي‌شود؟ بعد كه اين‌ها از هم جدا شدند، نوبت مي‌رسد به فرقه‌هاي سني؛ اين فرقه را از آن فرقه، اصحاب اين اصول را از اصحاب آن اصول، اصحاب اين فروع را از اصحاب آن فروع. بعد نوبت مي‌رسد به شيعه؛ اين فرقه را از آن فرقه، اين دسته را از آن دسته! مگر بر كسي ابقا مي‌كنند چرا ما بايد به خواست دشمن حركت كنيم؟ اين‌كه امام اين قدر روي مسأله «وحدت» تكيه مي‌كردند، براي اين است كه اين، يك مسأله احساساتي نيست. اين يك مسأله عقلاني است.(14/6/72)
از سرويس‌هاي جاسوسي آمريكا و اسراييل غفلت نكنيد:
نقشه دشمن، ايجاد اختلاف است، ايجاد تعصب است، برادركشي است؛ به كمتر از برادركشي هم راضي نمي‌شوند. ببينيد الان در بغداد و شهرهاي مختلف عراق چه مي‌كنند! مسجد شيعه، مسجد براثا، حرم مطهر امامين عسگريين، مسجد كوفه، هرجا دستشان برسد، هرجا يك جمعي كه فكر مي‌كنند آنها شيعه‌اند، آنجا انفجارات درست مي‌كنند و انسان‌هاي بي‌گناهي را به قتل مي‌رسانند. اين را دشمن مي خواهد. دشمن دارد آنها را تغذيه مالي مي‌كند؛ سرويس‌هاي جاسوسي آمريكا و اسراييل پشت سر اين گروههاي افراطي و تكفيري هستند ولو عوامل و پياده‌نظامشان هم خبري ندارند كه پشت سر قضيه چيست؛ اما رؤسايشان مي‌دانند. اين را آمريكا مي‌خواهد.(18/10/85)
وحدت، تحقق پيدا مي‌كند اگر ... :
سالها پيش از انقلاب كه با بعضي از برادران اهل سنت صحبت مي‌كردم، به آنها مي‌گفتم كه اگر ما بخواهيم وحدت اسلامي تحقق پيدا بكند، بايد خودمان را از گذشته جدا و قيچي كنيم. البته، وحدت يعني همين‌كه پيروان اين دو مذهب با هم برادر باشند و احساس برادري كنند؛ نه اين كه شيعه، سني و سني شيعه بشود. نه، مراد از وحدت اين نيست؛ بلكه وحدت به معناي احساس برادري است و همين كه هر طرفي احساس كند كه ديگري هم مسلمان است و حق اسلامي او را بر گردن خود احساس كند و متقابلاً او هم به همين ترتيب عمل نمايد. من مي‌گفتم كه اگر بخواهيم اين كار را بكنيم، بايد خودمان را از گذشته جدا كنيم. اگر به گذشته برگرديم، دعواست. اين‌قدر بحث و تكذيب و تغليط و درگيري و خونريزي و اين طور چيزها اتفاق افتاده كه اگر نگاهي به گذشته بكنيم، باز دعوا خواهد شد.(5/10/68)
تكيه بر اصول مشترك:
اين توصيه‌هاي خادم ملت ايران است به ملت ايران. توصيه من اين است اين شعاري كه ما امسال مطرح كرديم- يعني اتحاد ملي و انسجام اسلامي- اين را رعايت كنيد. اتحاد ملي، يعني يكپارچگي ملت ايران. انسجام اسلامي، يعني ملت‌هاي مسلمان با هم همراه باشند. ملت ايران رابطه خود را با ملت‌هاي اسلامي محكم‌تر كند. ما اگر بخواهيم اتحاد ملي و انسجام اسلامي تحقق پيدا كند، بايد بر اصولي كه بين ما مشترك است، تكيه كنيم. نبايد خودمان را سرگرم فروعي بكنيم كه مورد اختلاف است.(1/1/86)
منبع: ماهنامه ي ديدار آشنا
