هشدار حضرت مهدی علیه السلام به نماز اول وقت

هشدار حضرت مهدی علیه السلام به نماز اول وقت بخاطر اهمیت و وجوب این فریضه الهی را در این مطلب مشاهده بفرمائید.
سه‌شنبه، 18 تير 1387
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
هشدار حضرت مهدی علیه السلام به نماز اول وقت
مقدمه:
هیچ هشداری و هیچ امری و بیانی از معصوم بی دلیل نحواهد بود.اگر معصومین علیهم السلام در بیان بعضی احکام و اعتقادات و اخلاقیات اوامری را صادری می کنند .این موارد به دلیل اهمیت و بخاطر نجات انسانها  در تکالیف الهی می باشد.

هشدار حضرت مهدی علیه السلام به نماز اول وقت و انجام این فریضه ی الهی در وقت خودش از نمونه هشدارهایی است که انسانها  را در انجام تکالیف شرعی به نحو احسن راهنمایی می فرماید.

در این مطلب راسخون به هشدار حضرت مهدی علیه السلام به نماز اول وقت، یازده توصیه امام زمان (عج) به آیت‌الله مرعشی نجفی و  ارتباط نماز با مهدویت اشاره می شود.
 
هشدار حضرت مهدی علیه السلام به نماز اول وقت
زهری می گوید:
« من تلاش فراوانی برای زیارت حضرت صاحب الامر علیه السلام داشتم؛ اما به این خواسته نرسیدم. تا آن که به حضور محمد بن عثمان عمروی ـ نایب دوم حضرت در غیبت صغری ـ رفتم و مدتی ایشان را خدمت نمودم. روزی التماس کردم که مرا به محضر آن حضرت برساند.

قبول نکرد؛ ولی چون زیاد تضرع کردم، فرمود: فردا، اول روز بیا.روز بعد، اول وقت به نزد او رفتم. دیدم شخصی آمد که جوانی خوشرو و خوشبو در لباس تجار همراه او بود و جنسی با خود داشت.

در این جا عَمروی به آن جوان اشاره کرد، که این است آن کسی که می خواهی.من به حضور آن حضرت رفتم و آنچه خواستم سؤال کردم و جواب شنیدم.

بعد حضرت، به در خانه ای که خیلی مورد توجه نبود، رسیدند و خواستند داخل آن خانه شوند که عمروی گفت:

اگر سؤالی داری بپرس، که دیگر او را نخواهی دید.رفتم که سؤالی بپرسم؛ اما حضرت گوش ندادند و داخل خانه شدند و فرمودند:

« ملعون است، ملعون است، کسی که نماز مغرب را تا وقتی که ستاره در آسمان زیاد شود، تأخیر اندازد.

ملعون است، ملعون است کسی که نماز صبح را تا وقتی که ستاره ها غایب شوند، تأخیر اندازد. »

یازده توصیه امام زمان (عج) به آیت‌الله مرعشی نجفی 
حضرت آیت الله العظمی مرعشی نجفی، قدس سره داستانی از دیدار شان با امام زمان (عج) بیان کردند، 

در ایّام تحصیل علوم دینی و فقه اهل بیت «علیهم السلام» در نجف اشرف، شوق زیادی جهت دیدار جمال مولایمان بقیّه الله الأعظم عجل الله تعالى فرجه الشریف داشتم.

با خود عهد کردم که هر شب چهارشنبه، به مدت ۴۰ بار، پیاده به «مسجد سهله» بروم، به قصد زیارت مولایمان صاحب الأمر «علیه السلام» تا اینکه به این فوز بزرگ نائل شوم.

چهل شب چهارشنبه به قصد مسجد سهله
این عمل را تا ۳۶ یا ۳۵ شب چهارشنبه ادامه دادم. تصادفاً در این شب، در خروج از نجف تأخیر کردم و هوا ابری و بارانی بود. نزدیک مسجه سهله خندقی بود.

هنگامی که در آن شب تاریک به آنجا رسیدم، همراه با وحشت و ترس از قطّاع الطّریق (راهزن ها)- که در آن زمان زیاد بودند- ناگهان صدای پایی را پشت سرم شنیدم که بر ترس و وحشتم افزود. به عقب نگاه کردم.

سیّد عربی را با لباس اهل بادیه دیدم. نزدیک من آمد و با زبان فصیح گفت:«ای سیّد! سلامٌ علیکم»

[در نتیجه این کلام] وحشتم به کلّی برطرف شد و اطمینان یافتم و نفسم آرام شد. تعجّب‌آور بود که چطور در چنان شب تاریکی متوجه سید بودن او شدم. در آن حال، من از این غافل بودم-که چطور میشود در تاریکی شب چنین تشخیصی داد.

به هر حال؛ مشغول سخن گفتن و حرکت شدیم. از من پرسید:

«کجا قصد داری؟»

گفتم: «مسجد سهله.»

فرمود:« به چه جهت؟»

گفتم: «به قصد تشرّف به زیارت ولیّ عصر علیه السلام»

مسجد زید بن صوحان
مقداری که رفتیم به مسجد زید بن صوحان رسیدیم که مسجد کوچکی نزدیک مسجد سهله است. پس سید عرب گفت:

خوب است که وارد این مسجد شویم و نماز بخوانیم و تحیت مسجد را [که دو رکعت نماز است] ادا کنیم.

پس داخل شدیم و نماز خواند. بعد سیّد دعایی خواند – که گویا دیوارها و سنگ‌ها آن دعا را با او می‌خواندند – [و در اثر آن دعا] انقلابی عجیب در خود حس کردم که از وصفش عاجزم.

بعد از دعا، سیّد عرب فرمود:

«سیّد! تو گرسنه‌ای، چه خوبست شام بخوری.»

پس سفره‌ای را از زیر عبایش بیرون آورد و در آن سه قرص نان و دو یا سه خیار سبز تازه بود، که گویا همین الان از باغ چیده شده‌اند. آن وقت چلّة زمستان با آن سرمای شدید بود و من به این معنا منتقل نشدم که او این خیار تازه سبز را در این فصل زمستان از کجا آورد؟

طبق دستور سید شام خوردیم. سپس فرمود:

«بلند شو به مسجد سهله برویم.»

اضافات زندگی (فضول المعاش)
داخل مسجد شدیم. سید عرب اعمال وارده در مقامات را انجام می‌داد و من هم متابعت او می‌کردم. [سپس] نماز مغرب و عشاء را خواند. من بی‌اختیار به او اقتدا کردم و متوجّه نبودم که این آقا کیست؟

پس از فراغت از اعمال، سید عرب فرمود:

«ای سیّد! آیا مثل دیگران بعد از اعمال به مسجد کوفه می‌روی یا در مسجد سهله می‌مانی؟»

گفتم: «[شب] در مسجد می‌مانم».

پس در وسط مسجد در مقام امام صادق «علیه السلام» نشستیم.

به سیّد گفتم:

«چای یا قهوه یا دخانیات میل دارید تا آماده کنم؟»

در جواب، کلمه جامعه‌ای فرمود:

«هذه الأمور من فضول المعاش و نحن نتجنب فضول المعاش. این امور از اضافات زندگی است و ما از اضافات زندگی دوری می‌کنیم.»

این کلمه در اعماق وجودم اثر گذاشت. [پس از آن] هر وقت چای می‌خوردم و به یاد آن موقف و آن کلمه می‌افتادم دست و پایم می‌لرزید.

۱- در رابطه با استخاره سخن به میان آمد. سید عرب فرمود:‌ای سید با تسبیح به چه نحو استخاره می‌کنی؟

گفتم: سه مرتبه صلوات می‌فرستم و سه مرتبه می‌گویم: «استخیر الله برحمته خیرة فی عافیة» پس قبضه‌ای از تسبیح را گرفته می‌شمارم، اگر دو تا بماند بداست و اگر یکی ماند خوب است.

فرمود: برای این استخاره، باقی مانده‌ای است که به شما نرسیده و آن این است که هرگاه یکی باقی ماند فوراحکم به خوبی استخاره نکنید .

بلکه توقف کنید و دوباره بر ترک عمل استخاره کنید اگر زوج آمد کشف می‌شوداستخاره اول خوب است، اما اگر یکی آمد کشف می‌شودکه استخاره اول میانه است.
 
یازده توصیه امام زمان (عج) به حضرت آیة الله العظمی مرعشی نجفی، قدس سره
به هر حال؛ مجلس ما نزدیک به دو ساعت طول کشید. در این مدّت، مطالبی ردّ و بدل شد که به بعضی آنها اشاره می‌کنم:

1-درباره استخاره سخن به میان آمد، سیّد عرب فرمود:«ای سیّد با تسبیح به چه نحو استخاره می کنی؟»گفتم: سه مرتبه صلوات و سه مرتبه «اَسْتَخیرُ اللهَ بِرَحْمَتِهِ خِیَرةً فی عافِیةٍ» سپس قبضه‌ای از تسبیح را می‌گیرم و می‌شمارم، اگر زوج بود خوب نیست و اگر فرد بود خوب است.

سید فرمود: «برای این استخاره، تتمه‌ای است که به شما نرسیده است و آن این است که هرگاه فرد باقی ماند، [شخص] فوراً حکم به خوبی نکند؛ بلکه توقف کند و بار دیگر بر ترک عمل استخاره کند.

اگر زوج باقی ماند، کشف می‌شود که استخارة اوّل خوب بوده؛ امّا اگر فرد ماند، کشف می‌شود که استخارة اوّل میانه است.»با خود گفتم طبق قواعد علمی باید [برای این مطلب] دلیل بخواهم.

پس جواب داد وصلنا من مکان رفیع (از جای بلندی به ما رسیده است). به مجرّد این قول، در خود تسلیم و انقیاد یافتم؛ با این وجود متوجه نبودم که این سید کیست.

به حسب قواعد علمیه می‌بایست دلیل بخواهیم و آقاجواب دهد به جای دقیق و باریکی رسیدیم پس به مجرداین قول تسلیم و فرمان بردارشدم و در عین حال متوجه نیستم که این آقا کیست.

۲- از جمله مطالب در این جلسه تاکید سید عرب بر تلاوت و قرائت این سوره‌ها بعد از نماز‌های واجب بود. بعد ازنماز صبح سوره یاسین و بعد از نماز ظهر سوره عم بعداز نماز عصر سوره نوح و بعد از مغرب سوره واقعه وبعد از نماز عشاء سوره ملک.

۳- دیگر اینکه تاکید فرمودند: بر دو رکعت نماز بین مغرب و عشا که در رکعت اول بعد از حمد هر سوره‌ای خواستی می‌خوانی و در رکعت دوم بعد از حمد سوره واقعه را می‌خوانی و فرمود: کفایت می‌کند این از خواندن سوره واقعه بعد از نماز مغرب، چنانکه گذشت.

۴- تاکید فرمود که: بعد از نماز‌های پنجگانه این دعا رابخوان:«اللهم سرحنی عن الهموم و الغموم و وحشة الصدر و وسوسة الشیطان برحمتک یا ارحم الراحمین.»

۵- و دیگر تاکید بر خواندن این دعا بعد از ذکر رکوع درنماز‌های یومیه خصوصا رکعت آخر:« اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ تَرَّحَّم عَلی عَجزِنا وَ اَغِثنا بِحَقِّهِم.»  

۶- در تعریف و تمجید از شرایع الاسلام مرحوم محقق حلی فرمود:تمام آن مطابق با واقع است مگر کمی از مسایل آن.

۷- تاکید بر خواندن قرآن و هدیه کردن ثواب آن، برای شیعیانی که وارثی ندارند یا دارند و لکن یاد از آن‌ها نمی‌کنند.

۸- تحت الحنک را از زیر حنک دور دادن و سر آن را درعمامه قرار دادن چنانکه علمای عرب به همین نحو عمل می‌کنند و فرمود: در شرع اینچنین رسیده است.

۹- تاکید بر زیارت سید الشهدا، علیه السلام.

۱۰- دعا در حق من و فرمود: قرار دهد خدا تو را ازخدمتگزارن شرع.

۱۱- پرسیدم: نمی‌دانم آیا عاقبت کارم خیر است و آیا من نزد صاحب شرع مقدس رو سفیدم؟

فرمود: عاقبت تو خیر و تلاشت پسندیده و روسفیدی.

گفتم: نمی‌دانم آیا پدر و مادر و اساتید و ذوی الحقوق از من راضی هستند یا نه؟

فرمود: تمام آن‌ها از تو راضی اند و درباره ات دعا می‌کنند.

استدعای دعا کردم برای خودم که موفق باشم برای تالیف و تصنیف.

دعا فرمودند.

تذکر و یاد آوری
در اینجا مطلب دیگری است که مجال تفصیل و بیان آن نیست پس خواستم از مسجد بیرون روم به خاطرحاجتی، آمدم نزد حوض که در وسط راه قبل از خارج شدن از مسجد قرار دارد به ذهنم رسید چه شبی بود واین سید عرب کیست که اینهمه با فضیلت است؟

شایدهمان مقصود و معشوقم باشد تا به ذهنم این معنی خطور کرد، مضطرب برگشتم و آن آقا را ندیدم و کسی هم در مسجد نبود.

یقین پیدا کردم که آقا را زیارت کردم و غافل بودم، مشغول گریه شدم و همچون دیوانه اطراف مسجد گریه می‌کردم تا صبح شد، چون عاشقی که بعد ازوصال مبتلا به هجران شود.

این بود اجمالی از تفصیل که هر وقت آن شب یادم می‌آید بهت زده می‌شوم.(1)

 ارتباط نماز با مهدویت 
امام مهدی (عج) فرمودند:هیچ چیزی به مانند نماز بینی شیطان را به خاک نمی ساید،پس نماز بگزار و بینی ابلیس را به خاک بمال.»(2)

همچنین، از توصیه های امام عصر(عج) خواندن نماز در اول وقت است،چنان که در روایتی می فرمایند: ملعون و نفرین شده است کسی که نماز صبح را عمداً تأخیر بیندازد تا موقعی که ستارگان ناپدید شوند.»(3)

این یعنی امام عصر(عج) بهترین راه مقابله با شیطان و وسوسه های او را، نماز می داند؛ به عبارت دیگر، نماز می تواند منتظران را مقابل راه های نفوذ شیطان واکسینه کند و به منتظران و جامعه منتظر توان مقابله با ویروس های انحرافی را بدهد.

 ارتباط نماز با مهدویت و تحقق سبک زندگی منتظرانه از شاخص های اصیل جامعه مهدوی می باشد مهدویت و نماز ارتباط و اتصال ارگانیک و نظام مند دارند چراکه اساساً تربیت دینی بدون نماز مثل ساختمان بدون ستون است.

هماهنگونه که بنای بدون تکیه گاه و ستون میسر نیست جامعه دینی و سرآمد آن جامعه منتظر ظهور امام مهدی(عج) نمی تواند نسبت به نماز بی تفاوت باشد.

 اساس و مبنای جامعه ای که ما منتظر آن هستیم عبودیت و نفی هر گونه شرک و اقامه نماز است و نماز این تربیت را برای انسان و جامعه فراهم می کند:

چنان که قرآن مجید می فرماید: «الَّذینَ إِن مَکَّنّاهُم فِی الأَرضِ أَقامُوا الصَّلاةَ».لذا بر منتظران آن حضرت است که به تاسی از امام زمان(عج) شان و در عمل به توصیه آن حضرت نماز را در صدر اولویت های خویش قرار دهند.

نتیجه:
تاکید و توصیه امام زمان (عج) نسبت به نماز اول وقت هم اهمیت این فریضه در صلاح و فلاح جامعه منتظر را ثابت می کند.و هم پاداش رحمت الهی در انجام به تکالیف شرعیه در اول وقت را بیان می نماید. 

هشدار حضرت مهدی علیه السلام به نماز اول وقت در حقیقت یادآور نخستین عبادتی است که بر پیامبر(ص) و پیروانش در مکه واجب شد همچنین در قرآن و متون دینی از آن به عنوان «ستون دین» و «شرط قبولی سایر اعمال» یاد شده است.

پی نوشت ها:
1.شیفتگان حضرت مهدی (عج) ج 1 ص 130
2. کمال الدین،ج2،ص520، ص49.
3. الغیبة طوسی،ح 236.

منبع:
احمد قاضی زاهدی، شیفتگان حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف
آیت الله علی اکبر نهاوندی، حکایات کتاب عبقری الحسان، برکات حضرت ولی عصر (عج)

https://qunoot.net/Nojavan/App/infos.item.php?showid=421
https://khabarfarsi.com/u/107944117
مترجم سید جواد معلم
*این مقاله در تاریخ 1401/7/30 بروز رسانی شده است


نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط