اقدامات مهم جورج واشینگتن

جورج واشینگتن همان طور که می‌دانید، اولین رئیس جمهور آمریکا بود. او کسی بود که فدرالیست‌ها و دمکرات‌ها را در طول جنگ بسیار سخت فرانسه – انگلستان در آرامش و صلح نگه داشت. این کار به عنوان یکی از اقدامات مهم و
جمعه، 7 اسفند 1394
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
اقدامات مهم جورج واشینگتن
اقدامات مهم جورج واشینگتن

 

مترجم : بهروزی
منبع:راسخون




 

جورج واشینگتن همان طور که می‌دانید، اولین رئیس جمهور آمریکا بود. او کسی بود که فدرالیست‌ها و دمکرات‌ها را در طول جنگ بسیار سخت فرانسه – انگلستان در آرامش و صلح نگه داشت. این کار به عنوان یکی از اقدامات مهم و بزرگ او در نظر گرفته می‌شود. برای اطلاع بیشتر از اقدامات مهم جورج واشینگتن مقاله‌ی زیر را بخوانید.

چند کلمه در مدح واشینگتن :

"اولین در جنگ، اولین در صلح، اولین در دل هم میهنانش."
جورج واشینگتن در بیست و دوم ماه فوریه سال 1732 در ویرجینیا به دنیا آمد و اولین رئیس جمهور آمریکا شد. او تحصیلات رسمی دریافت نکرده بود و در خانه توسط پدرش و برادر بزرگش آموزش دیده بود. اما او خودش را در نقشه برداری و درست کردن نقشه متخصص کرده بود.
در سال 1748، در سن 16 سالگی، واشینگتن منطقه‌ی دره‌ی شناندوح را نقشه برداری کرد و سپس به نیروهای ویرجینیا ملحق شد. واشینگتن وقتی که به ارتش آمریکا پیوست، تازه نوجوانی‌اش را تمام کرده بود و او را فرستادند تا استراتژی‌ای که فرانسوی‌ها به کار برده بودند تا دره‌ی رود اوهیو را تسخیر کنند، ارزیابی کند.
جورج واشینگتن مقام رئیس جمهوری را بنا نهاد و آمریکا را از سی‌ام ماه آوریل 1789 تا چهارم ماه مارس 1797 رهبری کرد. از او به عنوان پدر کشور و بنیان گذار دمکراسی آمریکا یاد می‌شود.

اقدامات جورج واشینگتن :

در سال 1754، جورج واشینگتن به عنوان سرهنگ دوم برای مأموریت سنگر دوکئنس علیه فرانسه منصوب شد. او به طور موفقیت آمیز به اردوگاه فرانسوی نزدیک جومون ویلا حمله کرد ولی سنگر به اشتباه قرار داده شده توسط ارتش فرانسه اشغال شد و از جورج واشینگتن خواستند که تسلیم شود. در نتیجه می‌توان گفت که نتیجه‌ی مأموریت، مطلوب واشینگتن و سربازانش نبود. اما نقش او در این سفر و مأموریت، نمایش شجاعت و مهارت‌های رهبری عالی بود.
واشینگتن در طول سفر مونون قاهلا در سال 1755، شجاعت زیادی از خود نشان داد و به عنوان قهرمان مونون قاهلا ظاهر شد. به او درجه‌ی جدیدی از سرهنگی اعطا شد و فرمانده و رئیس نیروهای ویرجینیا شد.
در سال 1774، واشینگتن رهبر نشستی بود که در آن تصمیمات فایر فاکس پذیرفته شد. او هم چنین این فرصت را پیدا کرد تا در اولین انجمن ویرجینیا حضور پیدا کند. او در آنجا به عنوان نماینده‌ی اولین کنگره‌ی قاره‌ای انتخاب شد.
در نوزدهم ماه ژوئن سال 1775، او به عنوان ژنرال و فرمانده‌ی ارتش قاره‌ای مأموریت یافت. در سال 1783، او داوطلبانه از سمت خود استعفا داد. مردم می‌خواستند او را به عنوان پادشاه خود انتخاب کنند اما رویای واشینگتن کشور دمکراتیک و آزاد بود. او از پادشاه شدن امتناع کرد.
در چهارم ماه ژولای سال 1776، اظهار نامه‌ی استقلال امضا شد. او آن را امضا نکرد. در نهم ماه ژولای، او اظهار نامه را برای سربازان خود در شهر نیویورک خواند. رئیس جمهور کنگره، جان هانکوک یک کپی از اظهار نامه به واشینگتن فرستاده بود و از او خواسته بود که آن را برای سربازان خود بخواند تا بر آنها تأثیر بگذارد و مردم تشویق شوند و به ارتش ملحق شوند. چندین بار در همان سال، ارتش واشینگتن حملات انگلستان را شکست داد. هم چنین سربازان او از رود دلاوار گذشتند تا سربازان مزدور آلمانی را در جنگ ترنتون در شهر نیوجرسی دستگیر کنند. بار دیگر، جورج واشنگیتن دلاوری و شجاعت خود را ثابت کرد.
در طول جنگ انقلابی آمریکا که از سال 1775 تا 1783 ادامه داشت، واشینگتن رهبر ارتش قاره‌ای بود. تحت رهبری توانای او، ارتش قاره‌ای علیه پادشاهی بریتانیای کبیر پیروز شد.
با تکرار اقدامات بزرگ جورج واشینگتن، او اولین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا شد. او اداره را در سال 1789 بر عهده گرفت. او تنها رئیس جمهوری بود که 100 % آراء انتخاباتی را به دست آورد. او دوباره برای بار دوم در سال 1793 به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد. بعد از خدمت دو دوره، او با از خود گذشتگی از خدمت دوره‌ی سوم امتناع کرد و کنار کشید. این اقدام او احتمالاً در بیست و دومین اصلاح قانون اساسی آمریکا تأثیر داشت که دوره‌ی رئیس جمهوری را به دو دوره محدود کرد.
بعد از بر عهده گرفتن اداره، واشینگتن اولین کابینه آمریکا و شاخه‌ی اجرایی را سازمان دهی کرد. او دادگاه فدرال آمریکا را تأسیس کرد. واشینگتن نقش مهمی در ایجاد اصلاحات قانون اساسی آمریکا از طریق اعلامیه ده ماده‌ای حقوق اتباع آمریکایی ایفا کرد. او 14 کپی از قانون ده ماده‌ای حقوق اتباع آمریکایی منتشر کرد؛ یکی برای کنگره و 13 تا برای 13 ایالت.
در شانزدهم ماه جولای سال 1790، جورج واشینگتن قانون اقامت سال 1790 یعنی قانون فدرال که محل پایتخت ایالات متحده را تثبیت می‌کرد، امضا کرد. قانون به واشینگتن اجازه داد که محلی برای پایتخت انتخاب کند. ادارات مابین محل رود پوتوماک نزدیک جورج تاون و محل رود سوسکوهانا نزدیک کلمبیای امروزی یعنی پنسیلوانیا تقسیم شدند. تا سال 1789 هیچ نتیجه‌ای حاصل نشد. قانون اقامت، محل کنار رود پوتوماک را به عنوان پایتخت ایالات متحده تصویب کرد. با دستیاری توماس جفرسون و به کمک 3 عضو مأمور که واشینگتن منصوب کرده بود، او به گسترش و اجرای برنامه‌ی شهر، طراحی عمارت کنگره آمریکا و خانه‌ی رئیس جمهوری مباشرت کرد.
قانون بی‌طرف سازی سال 1790، قوانینی را تصویب کرد که باید به هنگام اعطای شهروندی به افراد سفید پوست آزاد با شخصیت اخلاقی خوب پیروی می‌شد. قاون بانک سال 1791 اولین بانک آمریکا را تأسیس کرد. امضای قانون مسکوکات سال 1792 دلار آمریکا را بنا نهاد. قانون نیروی نظامی بومی که در همان سال امضا شد به رئیس جمهور اجازه داد که جنگجویان غیر نظامی دولت را تحت کنترل فدرال درآورد. واشینگتن قانون نیروی دریایی را در سال 1794 امضا کرد و نیروی دریایی را بنا نهاد.
واشینگتن هرگز عضو هیچ حزبی نبود و معتقد بود که خط مشی حزبی نسبت به حکومت، موجب درگیری و کشمکش خواهد شد و مانع رشد کشور می‌شود. در سال 1793، جورج واشینگتن بیانیه‌ی بی‌طرفی را صادر کرد. این بیانیه به عنوان پایه‌ای برای جلوگیری از هر گونه شرکت در نزاع‌ها و کشمکش‌های خارجی عمل کرد.
واشینگتن معاهده جی را در سال 1794 امضا کرد که شروع دهه‌ی صلح با بریتانیا بود. در همان سال، او معاهده‌ی گرین ویل را امضا کرد و به جنگ هندی شمال غرب پایان داد. معاهده‌ی پیک نی در همان سال امضا شد و دوستی آمریکا با اسپانیا را بنیان نهاد.

جورج واشینگتن به عنوان . . .

رئیس جمهور
به هنگام عهده دار بودن، همیشه به سمت آوردن اصلاحات به کشور خود، کار و تلاش کرد. او به عنوان منبع الهامی برای خیلی از افراد است. ابتدا او، فکر گرفتن حقوق به خاطر خدمت خود به عنوان رئیس جمهور را نپذیرفت. او مدیر خیلی خوبی بود. او به مشورت با کوچکترها و نماینده‌های خود قبل از گرفتن تصمیم عادت کرده بود و به همین خاطر نزد زیر دستان خود احترام خاصی داشت. او حامی قوی ایجاد یک حکومت مرکزی، اجرای سیستم مالیات و ساختن بانک ملی بود.
او قلبی از طلا داشت. در وصیت نامه‌ی آخر واشینگتن، آرزوی او برای آزاد کردن برده‌های زندانی شده بیان شده است. او هم چنین همدلی خود را به سربازان فقیر و نیمه قحطی زده نشان داد و از آن رنج برد در حالی که هم زمان سرد، سخت گیر، تند و تلخ بود چون اقتضای موقعیت و مقامش این گونه بود.



 

 



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.