شاه عباس اول
شاه عباس در سال 1587 میلادی ( اول رمضان 978 ه ق ) شاه عباس کبیر در هرات به دنیا آمد .وی دربیست و چهارم جمادی الاول سال 1038 ه ق ( 1629میلادی ) در بهشهر کنونی در گذشت و ظاهرا در کاشان مدفون شده است .
گویا پیکر او را بعدها به یکی از اماکن متبرکه انتقال داده اند . شاه عباس بین سالهای 1038 – 996 ه.ق. (1588 تا 1629 میلادی ) بر ایران حکومت کرد . شاه عباس کبیر به یاری مرشد قلیخان استاجلو در سن هجده سالگی به سلطنت رسید . وی پادشاهی سیاستمدار و قدرت طلب بود و پس از روی کار آمدن در صدد مهار امرای قزلباش بر آمد ، بسیاری از آنان قلع و قمع کرد و نهایتا حکومت خود را در حوزه داخلی مستحکم تر ساخت . شاه عباس همچنین در حوزه سیاست خارجی بر کنش متقابل و ایضا سیاست تنش زدایی اعتقاد داشت . وی به همین منظور با عثمانیان صلح کرد و پس از احساس آرامش در جبهه غربی کشور به جنگ با ازبکان در خراسان شتافت که به مشهد وسبزوار تجاوز کرده بودند . اما پس از آن به جنگ به عثمانی ها رفت و با شکست آنان تبریز و برخی مناطق را از اشغال آزاد کرد. اوبه دلیل خود سرشدن قرلباش ها در تشکیلات نظامیان ایران سپاه قوللر(خواجگان خاص ) و شاهسون ایجاد کرد وبه یاری برادران شرلی از انگلستان سلاح گرم را به میان سربازان ایرانی آورد . حس کشور گشایانه او بعدها وی را بر آن داشت که تصرفات خود را افزایش دهد به همین منظور با انجام عملیات نظامی مختلف مناطقی از قفقاز و آناتولی و عراق عرب را از تصرف عثمانیها خارج کرد . وی در دوره خود در حوزه اقتصاد نیز تلاش های فراوانی کرد و در نتیجه روابط اقتصادی فراوان با اروپاییان برقرار کرد . او در سال هزار هجری قمری پایتخت خود را از قزوین به اصفهان منتقل کرد . شاه عباس با استفاده از رقابت اروپایی ها در خلیج فارس ، توانست بندر گمبرون ( بندر عباس ) و جزیره هرمز را از اشغال پرتغالی ها خارج کند . هم اینک عمارت چهل ستون ، مسجد شاه ، عالی قاپو و میدان نقش جهان از آثار او در اصفهان هستند . شاه عباس اول براى جلب رضایت ارامنه جلفا و مسیحیان دیگرى که در پایتخت ایران به سر می بردند و به دلیل ملاحظات سیاسى در سال 1023 هـ ق به ساختن کلیساى بزرگى در جلفا همت گماشت. او سرانجام در سال 1038 ه ق در گذشت . از نقاط تاریک سلطنت وی کشتن فرزندش صفی میرزا و نابینا کردن فرزند دیگرش خدابنده است . پس از مرگ صفی میرزا وی به سختی آزرده شد و هنگام مرگ وصیت کرد پسر صفی میرزا موسوم به سام میرزا به سلطنت برسد
گویا پیکر او را بعدها به یکی از اماکن متبرکه انتقال داده اند . شاه عباس بین سالهای 1038 – 996 ه.ق. (1588 تا 1629 میلادی ) بر ایران حکومت کرد . شاه عباس کبیر به یاری مرشد قلیخان استاجلو در سن هجده سالگی به سلطنت رسید . وی پادشاهی سیاستمدار و قدرت طلب بود و پس از روی کار آمدن در صدد مهار امرای قزلباش بر آمد ، بسیاری از آنان قلع و قمع کرد و نهایتا حکومت خود را در حوزه داخلی مستحکم تر ساخت . شاه عباس همچنین در حوزه سیاست خارجی بر کنش متقابل و ایضا سیاست تنش زدایی اعتقاد داشت . وی به همین منظور با عثمانیان صلح کرد و پس از احساس آرامش در جبهه غربی کشور به جنگ با ازبکان در خراسان شتافت که به مشهد وسبزوار تجاوز کرده بودند . اما پس از آن به جنگ به عثمانی ها رفت و با شکست آنان تبریز و برخی مناطق را از اشغال آزاد کرد. اوبه دلیل خود سرشدن قرلباش ها در تشکیلات نظامیان ایران سپاه قوللر(خواجگان خاص ) و شاهسون ایجاد کرد وبه یاری برادران شرلی از انگلستان سلاح گرم را به میان سربازان ایرانی آورد . حس کشور گشایانه او بعدها وی را بر آن داشت که تصرفات خود را افزایش دهد به همین منظور با انجام عملیات نظامی مختلف مناطقی از قفقاز و آناتولی و عراق عرب را از تصرف عثمانیها خارج کرد . وی در دوره خود در حوزه اقتصاد نیز تلاش های فراوانی کرد و در نتیجه روابط اقتصادی فراوان با اروپاییان برقرار کرد . او در سال هزار هجری قمری پایتخت خود را از قزوین به اصفهان منتقل کرد . شاه عباس با استفاده از رقابت اروپایی ها در خلیج فارس ، توانست بندر گمبرون ( بندر عباس ) و جزیره هرمز را از اشغال پرتغالی ها خارج کند . هم اینک عمارت چهل ستون ، مسجد شاه ، عالی قاپو و میدان نقش جهان از آثار او در اصفهان هستند . شاه عباس اول براى جلب رضایت ارامنه جلفا و مسیحیان دیگرى که در پایتخت ایران به سر می بردند و به دلیل ملاحظات سیاسى در سال 1023 هـ ق به ساختن کلیساى بزرگى در جلفا همت گماشت. او سرانجام در سال 1038 ه ق در گذشت . از نقاط تاریک سلطنت وی کشتن فرزندش صفی میرزا و نابینا کردن فرزند دیگرش خدابنده است . پس از مرگ صفی میرزا وی به سختی آزرده شد و هنگام مرگ وصیت کرد پسر صفی میرزا موسوم به سام میرزا به سلطنت برسد