سازمان ملل برای اهدای مجدد غذا دعوت وموفقیت های دراز مدت را پیش بینی می کند
نويسنده: کاترین مک کانل
این سازمان در پی بالا رفتن قیمت ها و برای پاسخ به نیاز وخیم به غذا خواستار اقدام فوری است.
کانزاس سیتی، میسوری- ژوزت شیران، رییس برنامۀ جهانی غذای سازمان ملل، از کشور های اهدا کننده خواسته است کمک های خود به مردم گرسنۀ جهان را افزایش دهند. او گفت سازمانش در ایجاد راه حل های دراز مدت از طریق کمک به کشاورزان کشورهای در راه توسعه، پیشرفت هایی حاصل نموده است.
شیران در کنفرانس بین المللی کمک های غذایی که 15 آوریل در کانزاس سیتی، میسوری تشکیل شد با عنوان کردن افزایش 55 درصدی قیمت مواد غذایی در ده ماهۀ اخیر، و کمک به کشور های فقیر که نسبت به سال قبل 40 درصد کاهش نشان می دهد، به کشور های اهدا کننده هشدار داد. اوگفت، از اوایل ماه مارس 2008، قیمت برنج به طرز بی سابقه ای افزایش پیدا کرده است- از هر تن 450 دلار به هر تن 780 دلار.
شیران گفت، بودجۀ برنامۀ جهانی غذا (WFP)(1) که به خریداری مواد غذایی اختصاص دارد کاهش نیافته است. اما بالا رفتن هزینه ها مانع اقدامات مناسب این سازمان گشته است. بالا رفتن قیمت نفت موجب گران شدن هزینۀ حمل و نقل، کود و سوخت ماشین آلات کشاورزی است. به علاوه، ذخیره های مواد غذایی – من جمله ذرت، روغن نخل، روغن دانه ها، شکر و آرد نشاسته – روانۀ بازار صنعت ، مانند صنعت تولید سوخت های بیولوژیکی شده اند.
در همین نشست، گادی واسکز، سفیر آمریکا در آژانس های غذایی سازمان ملل، از تغییرات جوّی و کم ارزش شدن دلار آمریکا به عنوان عوامل مؤثر در مشکل غذا یاد کرد.
شیران اظهار داشت، برنامۀ جهانی غذا نیاز به این دارد که اهدا کنندگان به کمک های خود ادامه دهند تا ذخیرۀ مواد غذایی به قدر کافی بماند تا سازمان بتواند در مواقع ضروری، مانند وقوع جنگ یا بلایای طبیعی، به سرعت جوابگوی احتیاجات کشور های فقیر باشد. او دعوت ماه فوریۀ خود را مبنی بر تأمین 500 میلیون دلار اضافی از سوی اهدا کنندگان برای افزودن به بودجۀ 2,9 میلیارد دلاری سال 2008 سازمان، مجددا ً مطرح کرد.
شیران علاوه بر تأکید بر نیاز به پول بیشتر برای خریداری مقدار کافی غذا به قیمت های بالاتر برای مردم گرسنۀ جهان، درمورد یافت شدن مواد غذایی نیز ابراز نگرانی نمود. بعضی از تأمین کنندگان مواد غذایی، وقتی می بینند محصولات خود را در جا های دیگر می توانند به قیمت گران تری به فروش برسانند، از ادامۀ قرار دادهای خود با برنامۀ جهانی غذا سر باز می زنند.
هر چند برنامۀ جهانی غذا همیشه درمواقع اضطراری آمادگی کمک رسانی را دارد، اما در حال گذراندن یک "تحول تاریخی " است – از تأمین کمک های غذایی به راه حل های دراز مدت برای کمک به مردم برای تهیه مواد غذایی مورد نیاز خود.
برای مثال، در جنوب سودان، برنامۀ جهانی غذا به عنوان دست مزد غذا تامین می کند، به این معنی که کمک های غذایی به کارگرانی تعلق پیدا می کند که مشغول جاده سازی و پاکسازی زمین ها از مین هستند، تا کشاورزان بتوانند محصولات خود را برای عرضه به بازار برسانند.
برنامۀ جهانی غذا با همکاری با بنیاد بیل و ملیندا گیتس و شرکای دیگر، برای کمک به خودکفایی جوامع، از محصولات محلی نیز استفاده می کند. برای مثال در سنگال، برنامۀ جهانی غذا محصولات محلی را ، مانند نمک از تولید کنندگان داخلی که سابق بر این همۀ محصول خود را صادر می کردند خریداری می کند. سازمان با آموزش طریقۀ اضافه کردن ُید به نمک، به تولید کنندگان فرصت می دهد محصول خود را در بازار های محلی ومنطقه ای عرضه کنند، مضافا ً این که ایجاد شغل نموده و با مشکل بیماری گواتر در سنگال هم مبارزه می شود.
در جمهوری دموکراتیک کنگو، کشاورزان به دلیل جریان جنگ به بازار دسترسی نداشتند، برنامۀ جهانی غذا با استفاده از قدرت خرید خود، محصولات مزارع محلی را خریده و آن را در همان اطراف توزیع می کنند. در عین حال، اعتباری به کشاورزان داده می شود تا بتوانند تولید محصولات خود را بهبود ببخشند.
در مصر، برنامۀ جهانی غذا به طراحی برنامه ای برای تثبیت قیمت ها و رویارویی با بحران گرانی مواد غذایی کمک می کند.
شیران گفت، در بسیاری از مناطق آفریقا، حجم کشت محصولات کشاورزی، به دلیل گرانی وسایل و مواد مورد نیاز کمتر از قبل شده است. مثلا ً در بعضی نواحی کنیا، قیمت کود بیش از دوبرابر شده و به همین دلیل کشاورزان به اندازۀ یک سوم کمتر از زمین های سال 2007 را زیر کشت برده اند. برنامۀ جهانی غذا امیدوار است با بستن قرار داد های پیش از موعد با کشاورزان، آن ها بتوانند برای تهیۀ بذر و کود از اعتبار مورد نیاز برخوردار شده و هنگام برداشت محصول، از قیمت آن در بازار خاطر جمع باشند. شیران گفت، کشاورزانی که نسبت به سود دهی زحمات خود، اطمینان ندارند، ریسک نمی کنند.
شیران خطاب به شرکت کنندگان در دهمین کنفرانس بین المللی کمک های غذایی، به میزبانی مشترک وزارت کشاورزی آمریکا و آژانس توسعۀ بین الملل آمریکا، اظهار داشت: "از بین بردن گرسنگی امری ممکن است؛ و نیازی به نیل به موفقیت های علمی ندارد."
کانزاس سیتی، میسوری- ژوزت شیران، رییس برنامۀ جهانی غذای سازمان ملل، از کشور های اهدا کننده خواسته است کمک های خود به مردم گرسنۀ جهان را افزایش دهند. او گفت سازمانش در ایجاد راه حل های دراز مدت از طریق کمک به کشاورزان کشورهای در راه توسعه، پیشرفت هایی حاصل نموده است.
شیران در کنفرانس بین المللی کمک های غذایی که 15 آوریل در کانزاس سیتی، میسوری تشکیل شد با عنوان کردن افزایش 55 درصدی قیمت مواد غذایی در ده ماهۀ اخیر، و کمک به کشور های فقیر که نسبت به سال قبل 40 درصد کاهش نشان می دهد، به کشور های اهدا کننده هشدار داد. اوگفت، از اوایل ماه مارس 2008، قیمت برنج به طرز بی سابقه ای افزایش پیدا کرده است- از هر تن 450 دلار به هر تن 780 دلار.
شیران گفت، بودجۀ برنامۀ جهانی غذا (WFP)(1) که به خریداری مواد غذایی اختصاص دارد کاهش نیافته است. اما بالا رفتن هزینه ها مانع اقدامات مناسب این سازمان گشته است. بالا رفتن قیمت نفت موجب گران شدن هزینۀ حمل و نقل، کود و سوخت ماشین آلات کشاورزی است. به علاوه، ذخیره های مواد غذایی – من جمله ذرت، روغن نخل، روغن دانه ها، شکر و آرد نشاسته – روانۀ بازار صنعت ، مانند صنعت تولید سوخت های بیولوژیکی شده اند.
در همین نشست، گادی واسکز، سفیر آمریکا در آژانس های غذایی سازمان ملل، از تغییرات جوّی و کم ارزش شدن دلار آمریکا به عنوان عوامل مؤثر در مشکل غذا یاد کرد.
شیران اظهار داشت، برنامۀ جهانی غذا نیاز به این دارد که اهدا کنندگان به کمک های خود ادامه دهند تا ذخیرۀ مواد غذایی به قدر کافی بماند تا سازمان بتواند در مواقع ضروری، مانند وقوع جنگ یا بلایای طبیعی، به سرعت جوابگوی احتیاجات کشور های فقیر باشد. او دعوت ماه فوریۀ خود را مبنی بر تأمین 500 میلیون دلار اضافی از سوی اهدا کنندگان برای افزودن به بودجۀ 2,9 میلیارد دلاری سال 2008 سازمان، مجددا ً مطرح کرد.
شیران علاوه بر تأکید بر نیاز به پول بیشتر برای خریداری مقدار کافی غذا به قیمت های بالاتر برای مردم گرسنۀ جهان، درمورد یافت شدن مواد غذایی نیز ابراز نگرانی نمود. بعضی از تأمین کنندگان مواد غذایی، وقتی می بینند محصولات خود را در جا های دیگر می توانند به قیمت گران تری به فروش برسانند، از ادامۀ قرار دادهای خود با برنامۀ جهانی غذا سر باز می زنند.
پایان دادن به گرسنگی در مدت زمانی طولانی تر
هر چند برنامۀ جهانی غذا همیشه درمواقع اضطراری آمادگی کمک رسانی را دارد، اما در حال گذراندن یک "تحول تاریخی " است – از تأمین کمک های غذایی به راه حل های دراز مدت برای کمک به مردم برای تهیه مواد غذایی مورد نیاز خود.
برای مثال، در جنوب سودان، برنامۀ جهانی غذا به عنوان دست مزد غذا تامین می کند، به این معنی که کمک های غذایی به کارگرانی تعلق پیدا می کند که مشغول جاده سازی و پاکسازی زمین ها از مین هستند، تا کشاورزان بتوانند محصولات خود را برای عرضه به بازار برسانند.
برنامۀ جهانی غذا با همکاری با بنیاد بیل و ملیندا گیتس و شرکای دیگر، برای کمک به خودکفایی جوامع، از محصولات محلی نیز استفاده می کند. برای مثال در سنگال، برنامۀ جهانی غذا محصولات محلی را ، مانند نمک از تولید کنندگان داخلی که سابق بر این همۀ محصول خود را صادر می کردند خریداری می کند. سازمان با آموزش طریقۀ اضافه کردن ُید به نمک، به تولید کنندگان فرصت می دهد محصول خود را در بازار های محلی ومنطقه ای عرضه کنند، مضافا ً این که ایجاد شغل نموده و با مشکل بیماری گواتر در سنگال هم مبارزه می شود.
در جمهوری دموکراتیک کنگو، کشاورزان به دلیل جریان جنگ به بازار دسترسی نداشتند، برنامۀ جهانی غذا با استفاده از قدرت خرید خود، محصولات مزارع محلی را خریده و آن را در همان اطراف توزیع می کنند. در عین حال، اعتباری به کشاورزان داده می شود تا بتوانند تولید محصولات خود را بهبود ببخشند.
در مصر، برنامۀ جهانی غذا به طراحی برنامه ای برای تثبیت قیمت ها و رویارویی با بحران گرانی مواد غذایی کمک می کند.
شیران گفت، در بسیاری از مناطق آفریقا، حجم کشت محصولات کشاورزی، به دلیل گرانی وسایل و مواد مورد نیاز کمتر از قبل شده است. مثلا ً در بعضی نواحی کنیا، قیمت کود بیش از دوبرابر شده و به همین دلیل کشاورزان به اندازۀ یک سوم کمتر از زمین های سال 2007 را زیر کشت برده اند. برنامۀ جهانی غذا امیدوار است با بستن قرار داد های پیش از موعد با کشاورزان، آن ها بتوانند برای تهیۀ بذر و کود از اعتبار مورد نیاز برخوردار شده و هنگام برداشت محصول، از قیمت آن در بازار خاطر جمع باشند. شیران گفت، کشاورزانی که نسبت به سود دهی زحمات خود، اطمینان ندارند، ریسک نمی کنند.
شیران خطاب به شرکت کنندگان در دهمین کنفرانس بین المللی کمک های غذایی، به میزبانی مشترک وزارت کشاورزی آمریکا و آژانس توسعۀ بین الملل آمریکا، اظهار داشت: "از بین بردن گرسنگی امری ممکن است؛ و نیازی به نیل به موفقیت های علمی ندارد."