2 شهریور 1387 / 21 شعبان 1429 / 23 اوت 2008
1) آغاز هفته دولت :
2) 2 شعبان 396 هجری قمری :
3) دوم شهريورماه سال1298هجري شمسي:
4) 21شعبان سال 506هجري قمري:
5) 21شعبان سال 768هجري قمري:
6) 21شعبان سال 1345هجري قمري:
دوم شهريور هر سال آغاز هفته دولت است که روز پايانى آن سالروز شهادت محمد على رجايى؛ رئِیس جمهور و محمد جواد باهنر؛ نخست وزير وقت ايران در سال 1360 است.
سالروز ولادت عارف نامی خواجه عبدالله انصاری خواجه عبدالله انصاری در سال 396 (هـ.ق) به دنيا آمد و در سال 481 (هـ.ق) در گذشت و در «گازرگاه» هرات به خاك سپرده شد. پدر او؛ «ابومنصور انصاری» از فرزندان «ابو ايوب انصاری» است كه حضرت رسول اكرم(ص) هنگام هجرت به مدينه، در منزل او فرود آمدند. ابومنصور، مردی طالب دانش و معارف دينی بود، اما پس از آن‌كه به هرات آمد و تشكيل خانواده داد، از دنيای مورد علاقه‌اش كه همان عرفان بود دور افتاد، ولی با اين وجود در طريق صداقت و ايمان، نخستين آموزگار فرزند خويش خواجه عبدالله بود. خواجه عبدالله اولين راهنمای زندگی و نخستين مشوق خود را در راه كسب علم و معرفت، پدر خويش می‌داند و می‌گويد: «من هفتاد و اند سال علم آموختم و نوشتم و رنج بردم. در اعتقاد، اول از پدر خود آموختم كه صادق بود و متقی و با ورع، كه كسی آن چنان نتوانستی بود.» خواجه عبدالله انصاری از نوابغ عصر خود به شمار می‌آمد. او در عصری می‌زيست كه از يك سو فقر و ظلم بيداد می‌كرد و از ديگر سو تمايل عموم مردم به انديشه‌های دينی و عرفانی تا جايی بود كه گوشه و كنار شهرهايی هم‌چون هرات و نيشابور پر از خانقاه‌های صوفيان بود. خواجه عبدالله در تأليف احاديث بجا مانده از حضرت رسول اكرم(ص) رنج و سختی زيادی كشيد، تا جايی كه خود می‌گويد: «آن‌چه من كشيده‌ام در طلب حديث مصطفی(ص)، هرگز كس نكشيده باشد. يك منزل از نيشابور، زياد باران می‌آمد، و من در ركوع می‌رفتم و جزوه‌های حديث، به شكم باز نهاده بودم تا تر نشود.» خواجه عبدالله انصاری آثاری نيز تأليف كرده است كه از آن جمله می‌توان به ترجمه طبقات صوفيه كه آن را به لهجه «هروی» ترجمه كرده است. تفسير قرآن كه اساس كار ابوالفضل ميبدی در تأليف كتاب «كشف الاسرار» قرار گرفت. رساله‌های مناجات‌نامه، نصايح، زادالعارفين، كنزالسالكين، قلندرنامه، محبت‌نامه، هفت حصار، رساله، دل و جان، رساله واردات و الهی‌نامه كه همگی به نثر مسجع هستند.
استاد حاج احمد رائض هنرمند گرانقدر ميناكاري، مينياتور و تذهيب درشهرهنرپروراصفهان به دنيا آمد. احمد رائض عاشق هنربود و در12سالگي به شوق آموختن نقاشي به شاگردي استاداني چون حاج منصورُ المُلك درآمد. بدين ترتيب ايشان رموزنقاشي و تذهيب كاري را فراگرفت. استاد احمد رائض موضوع كارهاي مينياتور خود را از خمسه نظامي انتخاب مي كرد كه جزو دشوارترين موضوعات نقاشي بشمار مي رود. ايشان پس ازپيروزي انقلاب اسلامي مدتها سرپرست كارگاه مينياتور و ميناي وزارت فرهنگ و آموزش عالي بود. استاد رائض درسال1959ميلادي درنمايشگاه بين المللي بروكسل جايزه دوم نمابشگاه را دريافت كرد.
«ابوسعيد عبدالكريم بن محمّد سَمعاني» ملقّب به تاجُ الاِسلام محدث و مورخ معروف قرن 6هجري قمري درمَروْ متولد شد. سمعاني براي كسب علم بيشترايام خود را درسفرگذراند و به ايران، عراق، شام، حجاز و ماوراء النهر مسافرت كرد و از عالمان هرشهر و ديار بهره علمي برد. معروفترين اثرسمعاني كتاب اَلاَنْساب است كه به اَنسابِ سَمعاني نيزشهرت دارد. تاريخ مرو ديگر اثرسمعاني است كه از منابع مهم تحقيق درباره منطقه مرو بشمار ميرود.
« اِبْن بُصَيْص زُبَيْدي» نحودان و لغت شناس مشهور يَمَني درقرن 8هجري قمري، ديده ازجهان فروبست. اين عالم مسلمان مُكَنّي به« اَبوالعَبّاس» و ملقّب به« شهاب الدّين» بود. زبيدي علاوه برنحو و لغت درعروض نيز استادي توانا محسوب ميشد. بطوريكه ازسراسرعربستان و عراق براي دانش اندوزي درعلم نحو به محضراو ميشتافتند. ازجمله آثارزبيدي «عروض وقَوافي» را ميتوان نام برد.
حاج ميرزا حسين قريب ملقّب به شَمسُ العُلَماء و متخلص به ربّاني عالم و شاعر گرانقدر معاصربدرود حيات گفت. قريب پس از تحصيل علوم عالي مذهبي و ادبي، مدت 10سال در هندوستان به تعليم و تعلّم روزگارگذارند و سالها مدرّس دارالفنون تهران و دانشكده حقوق دانشگاه تهران بود.« اشعارحكيمانه، رساله منظوم درباره اصول، نورُ الحَديقه، تاريخ خطاطان وتاريخ نقاشان معروف ايران» ازتأليفات شمس العلماء ربّاني بشمارميروند.
