چه عواملي باعث ايست يا افت وزني شيرخواران مي شود

در افت يا ايست وزني شيرخواران ، بايد در جستجوي عوامل زيربنايي بود. ابتدا بايد به نوع و شخصيت كودك عنايت داشت. آنگاه به امكان وجود پاره اي رفتارهاي نادرست تغذيه اي توجه كرده و سپس از نبودن ناهنجاري و يا بيماري در وجود كودك اطمينان حاصل نمود. طبيعي است كه پس از كشف علت ، براي رفع و اصلاح آن بايد تلاش كرد و در عين حال تا رفع مشكل بايد شيوه تغذيه كودك را مطابق با نيازها و محدوديتهاي او تنظيم نمود براي مثال كودكاني كه دچار شكاف كام هستند ممكن است از مكيدن ضعيف تري برخوردار بوده و انرژي بيشتري هم مصرف كنند. اين دسته از كودكان حتي اگر نوع و روش تغذيه آنان صحيح هم باشد ممكن است افزايش وزن كندتري داشته باشند. اشتهاي كودكان بسيار فعال و پرتحرك در مقايسه با كودكان بسيار آرام بيشتر تحت تاثير رنگ، بو و طعم غذاها و نيز مسايل عاطفي ، رواني قرار دارد در نتيجه ممكن است افزايش وزن متفاوتي هم داشته باشند . بنابراين بايد با در نظر گرفتن شخصيت كودك و خلق وخوي او برنامه تغذيه را پيش برد.
تغذيه مادر نيز مهم است . مادر بايد از رژيم هاي سخت غذايي به منظور كاهش وزن پرهيز كند و تلاش كند تا پيوسته از يك رژيم غذايي متعادل و مقدار كافي مايعات استفاده نمايد. رفتارمادر بسيار اهميت دارد. مادران عصبي ، عجول و يا مادراني كه از بچه هايشان انتظار دارند مثل بزرگترها رفتار كنند و نيز مادراني كه از تكامل كودك در ارتباط با رفتارهاي غذايي او اطلاع لازم را ندارند و يا نسبت به آن بي توجه هستند مي توانند ناخودآگاه موجب كندي افزايش وزن و رشد نامناسب فرزند خود شوند. صحبت نكردن و كم توجهي به نيازهاي عاطفي كودك به ويژه در حين تغذيه و نيز اعمال دستورالعملهاي خشك و يا سخت گيري و انعطاف ناپذيري در امر تغذيه، مي تواند موجب كاهش اشتها و ناكافي بودن افزايش وزن كودك شود. در مقابل،‌ توجه و محبت به فرزند به خصوص در حين تغذيه ، انعطاف پذيري ، تغذيه مطابق ميل و سليقه و خواست كودك، تلاش در تنوع بخشيدن به رنگ، بو و مزه غذاها و افزايش دفعات تغذيه به جاي تحميل حجم غذا مي تواند در بهبود وضع تغذيه كودك و افزايش وزن مناسب وي موثر باشد.