علف شور الوان (Salsola crassa)
علف شور گياهي است بوته اي يک ساله ، ساقه و برگهاي آبدار و گوشتي ، داراي انشعابات و شاخه هاي گسترده بر روي اراضي شور و بحالت کپه اي ديده مي شود. آنچه که باعث رنگين شدن منظر بوته به رنگهاي ارغواني ، قرمز ، نارنجي ، زرد و صورتي مي شود ، مربوط به تغيير رنگ باله هاي ميوه مي باشد.
اين تغيير رنگ اغلب در ماههاي پاييز (آذر تا آبان ماه) مشهود است . بذور علف شور توسط باله هاي غشايي محصور شده و به اين دليل بذر را سبک و براحتي توسط باد قابل جابجايي است. زمان جمع آوري بذر علف شور طي ماه آبان مي باشد. رويشگاههاي طبيعي علف شور در اکثر نقاط شوره زار ايران مانند تپه هاي نمکي مردآباد کرج ، اراضي شور قزوين ، اراک ، قم ، سمنان ، يزد ، گيلانغرب ، قصر شيرين و بيابانهاي حوضه مسيله مي باشد. اين گياه تنها توسط بذر تکثير مي يابد و بهترين روش ازدياد علف شور ، در طبيعت ، بذر پاشي و بذرکاري پس از ريزشهاي جوي بويژه برف و باران ، در در عرصه هاي شور و قليا بعنوان گياه زيراشکوب گياهان درختي و درختچه اي بيابانها.
علف شور معمولا" ايجاد تيپهاي يکدست و يکنواختي را در تاغزارها مي کند . وليکن توام با ساير گونه هاي شور پسند مانند خولي ، اشنان و آنابازيس نيز بعنوان گونه هاي همراه نيز ديده شده است.
علف شور داراي گونه هاي متعددي است که در محيطهاي شور و قليايي بعنوان گياهي سازگار و مقاوم زندگي مي کند. اين گياه متعلق به خانواده اسفناجيان (Chenopodiaceae) بوده ، گياهي است يکساله، علفي و ارتفاع آن بين ٤٠تا٨٠ سانتيمتر و قطر تاج پوشش آن بين ٤٠تا ١٠٠سانتيمتر متغيير است. برگهاي علف شور کوتاه ، آبدار و گوشتي ، گلهايي سبز متمايل به زرد و ميوه هايي رنگين که در فصل پاييز قابل مشاهده است. اين گياه معمولا" در بين تاغزارها به همراه ساير گونه هاي شن دوست مانند کريفون ، خولي و نسي ايجاد تيپهاي گسترده اي را مي نمايد. خاکهاي رويشگاه علف شور از آهکي – گجي تا شور و قليايي ، متنوع است. اين گياه معمولا" در خطوط همباران ٨٠ميليمتر به بالا مي شود. دامنه ارتفاع رويشگاهي آن بين ٤٠٠تا ١٢٠٠متر از سطح دريا متغير است. علف شور در نواحي مختلف بيابانهاي حوضه مسيله ، دشت کوير ، حاشيه دقهاي بياباني مانند بيابان سياه رگه و چهار طاغي گسترش دارد. زيبايي گياه بيشتر بواسطه تغييراتي است که در باله هاي ميوه رخ داده ، اغلب نوسانات رنگ در فصل پاييز ايجاد رنگهاي قرمز، نارنجي و سياه مي کند . به کوتاه سخن ، مجموعه هاي گياهي علف شور ، طيفي از رنگهاي متنوع را در سطح بيابانها و نمکزارها ، به تماشا مي گذارند.
منبع:http://www.irandeserts.com
اين تغيير رنگ اغلب در ماههاي پاييز (آذر تا آبان ماه) مشهود است . بذور علف شور توسط باله هاي غشايي محصور شده و به اين دليل بذر را سبک و براحتي توسط باد قابل جابجايي است. زمان جمع آوري بذر علف شور طي ماه آبان مي باشد. رويشگاههاي طبيعي علف شور در اکثر نقاط شوره زار ايران مانند تپه هاي نمکي مردآباد کرج ، اراضي شور قزوين ، اراک ، قم ، سمنان ، يزد ، گيلانغرب ، قصر شيرين و بيابانهاي حوضه مسيله مي باشد. اين گياه تنها توسط بذر تکثير مي يابد و بهترين روش ازدياد علف شور ، در طبيعت ، بذر پاشي و بذرکاري پس از ريزشهاي جوي بويژه برف و باران ، در در عرصه هاي شور و قليا بعنوان گياه زيراشکوب گياهان درختي و درختچه اي بيابانها.
علف شور معمولا" ايجاد تيپهاي يکدست و يکنواختي را در تاغزارها مي کند . وليکن توام با ساير گونه هاي شور پسند مانند خولي ، اشنان و آنابازيس نيز بعنوان گونه هاي همراه نيز ديده شده است.
علف شور داراي گونه هاي متعددي است که در محيطهاي شور و قليايي بعنوان گياهي سازگار و مقاوم زندگي مي کند. اين گياه متعلق به خانواده اسفناجيان (Chenopodiaceae) بوده ، گياهي است يکساله، علفي و ارتفاع آن بين ٤٠تا٨٠ سانتيمتر و قطر تاج پوشش آن بين ٤٠تا ١٠٠سانتيمتر متغيير است. برگهاي علف شور کوتاه ، آبدار و گوشتي ، گلهايي سبز متمايل به زرد و ميوه هايي رنگين که در فصل پاييز قابل مشاهده است. اين گياه معمولا" در بين تاغزارها به همراه ساير گونه هاي شن دوست مانند کريفون ، خولي و نسي ايجاد تيپهاي گسترده اي را مي نمايد. خاکهاي رويشگاه علف شور از آهکي – گجي تا شور و قليايي ، متنوع است. اين گياه معمولا" در خطوط همباران ٨٠ميليمتر به بالا مي شود. دامنه ارتفاع رويشگاهي آن بين ٤٠٠تا ١٢٠٠متر از سطح دريا متغير است. علف شور در نواحي مختلف بيابانهاي حوضه مسيله ، دشت کوير ، حاشيه دقهاي بياباني مانند بيابان سياه رگه و چهار طاغي گسترش دارد. زيبايي گياه بيشتر بواسطه تغييراتي است که در باله هاي ميوه رخ داده ، اغلب نوسانات رنگ در فصل پاييز ايجاد رنگهاي قرمز، نارنجي و سياه مي کند . به کوتاه سخن ، مجموعه هاي گياهي علف شور ، طيفي از رنگهاي متنوع را در سطح بيابانها و نمکزارها ، به تماشا مي گذارند.
منبع:http://www.irandeserts.com
