نقش اولیا در پیروزی تحصیلی فرزندان
تایید یادگیری
2- رفتن به مدرسه خود یک «کار» است. فرزند شما نیاز به تشویق دارد. برای اینکه او کار خویش را به بهترین صورت انجام دهد ، باید از علاقه و توجه شما نسبت به آن کار کاملاً مطمئن باشد.
3- برای تنظیم وقت انجام تکالیف و گفتگوهای خانوادگی طرح بریزید. این طرحها نقش با اهمیتی در بهبود کار درسی و ایجاد نظام فکری صحیح و آموزش تجزیه و تحلیل مسایل دارند.
4- فرزندان خود را در بحثهای خانوادگی شرکت دهید. وقتی آنها عضوی برای برنامههای خانوادگی باشند. انگیزه لازم را برای فکر کردن و یادگیری به دست خواهند آورد. توجه داشته باشید که فرزند شما از گفتگوهای سر میز غذا بیش از تمام مدت روز در مدرسه مطلب میآموزد.
5- به خاطر داشته باشید که ایجاد فضای مناسب جهت یادگیری و آموزش در خانواده بستگی به طرز فکر و رفتار اعضای خانواده دارد. نه به ثروت و دارایی آنها و یا موقعیت شغلی.
فرزندان خود را محترم بشمارید:
2- با در نظر گرفتن فرزندتان به عنوان یک انسان روش مثبتی را در یادگیری یا تغییر رفتار او اتخاذ نمایید.
3- کمک کنید تا از طریق تایید و تصویب شما، او برای خود حرمت و احترام کسب نماید و مرحله به مرحله آن را تقویت نمایید.
4- روزانه به هر فرزند خود به طرز انفرادی توجه و رسیدگی کنید.
5- همکاری مدرسه و معلم راهنما را نسبت به فرزندتان جلب نمایید.
فرزند خود را در مسیر موفقیت قرار دهید:
2- موفقیت در یک زمینه، توفیق در زمینههای دیگر را به دنبال دارد. فرزندتان را کمک کنید که این را بداند و برای موفقیت تلاش کند.
3- حتی المقدور سعی کنید، کودک شما از آغاز در نردبان موفقیت گام بردارد. در صورتیکه احساس ضعف در مورد درس یا دروسی از فرزندتان مشاهده نمودید با تماسهای مستمر با مسئولین آموزشی مدرسه و نظارت مثبت بر عملکرد فرزندتان زمینه ی موفقیت را فراهم نمایید.
4- فرزندتان را کمک کنید تا مدرسه ی خود را به یک محیط شادی تبدیل کند.
5- توجه داشته باشید که اثر دوستان فرزند شما در موفقیتهای آموزشی کاملاً محسوس است پس ضمن هماهنگی با معلم راهنمای کلاس در این خصوص از دانشآموزان موفق کمک گرفته شود.
6- موفقیت یک رویای دور نبوده و میتوان به آن دست یافت.
کمک کنید تا فرزندتان به مسیر موفقیت برگردد:
2- مواظب عواملی که مانع یادگیری هستند باشید.
3- وقتی مشکل بسیار پیچیده و فنی باشد، از افراد متخصص کمک بخواهید.
4- در صورتیکه بنا به ضرورت از معلم خصوصی استفاده میشود، معلم خصوصی باید ضمن تقویت روحیه شیوههای مناسب و کاربردی را همراه با آموزش به کار گیرد.
تمرکز حواس
2- به دانشآموزان کلاسهای ابتدایی کمک کنید تا برای کارهای در دست اجرای خود تمرکز حواس داشته باشند.
3- دانشآموزان دوره راهنمایی و دبیرستان را تشویق کنید تا آگاهانه نسبت به بهبود روش مطالعه و یادگیری خود اقدام نمایند.
ترس از شکست را کاهش دهید
2- والدین باید فرصتهایی برای کودک فراهم آورند که بدون دست پاچگی و ترس، شکست را به تجربه بگذارند.
3- وقتی به کودک مسئوولیت خیلی زیادی میدهید نگرانی او گسترش پیدا میکند. اگر مسئولیت بسیار اندک باشد کودک وابسته و تابع بار میآید. بین این دو راه یک محوطه وسیع و پهناور وجود دارد که کودکان در آن شاد و موفق و آرام میباشند. و این همان روابطی است که والدین باید برای دستیابی به آن کوشش کنند.
4- اعمال پیشبینی شده میتواند ترس مزمن از درس جواب دادن را بر طرف کند.
5- داشتن نقشه و طرح برای کارها و رفع اشکال به موقع و جبران گذشتهها جایی برای احساس ترس باقی نمیگذارد.
6- نقش والدین در عدم ایجاد اضطراب در کودکان و احساس ایمنی بخشیدن بسیار مهم است. به این نقش عملاً توجه کنید.
مراکز توجه جدید برای کودک
2- از طریق گوش کردن به سوالات کودکان و کمک کردن به آنها در پیدا کردن پاسخهای مناسب والدین میتوانند به گسترش مرکز علائق و توجه کودکان اقدام نمایند.
3- والدین باید کودکان خود را تشویق کنند که برای داشتن علائق قوی سعی و تلاش واقعی از خود نشان دهند.
4- والدین باید یادگیری با شتاب را منع کرده و در عوض مرور نهایی را که سبب هماهنگ کردن آموختهها میشود، تشویق نمایند.
استعدادهای ویژه را تشویق کنید
2- کمک کنید تا کودک براساس سایر موضوعات درسی علائق و توجهات جدید کسب کند.
3- یک موضوع را برای کودک انتخاب نمایید و همکاری او را جلب نمایید، او باید کوشش کند، بگذارید در آن موضوع شرکت کرده و بعد چگونگی انجام کار برایش روشن شود.
4- او را تشویق کنید در یک زمان روی یک موضوع خاص سعی بیشتری کرده و نمرات خوبی به دست آورد.
خلاقیت و کنجکاوی را تشویق کنید.
2- مدارس تبعیت را تاکید میکنند تا دروس در زمان اختصاص داده شده فرا گرفته شوند.
3- از طریق فراهم آوردن مواد برای کودکان، یا تشویق آنها برای پیدا کردن موادی که برای مصرف نیاز دارند، خانه میتواند مشوق کنجکاوی باشد.
4- آنها را در انجام پروژههایشان کمک کنید، ولی خود نقش اصلی را به عهده نگیرید. خلاقیت یک مساله ی فردی است، وقتی ما مسوولیت را به عهده میگیریم، پروژه مال ما میشود، نه مال آنها.
طریقه ی برقراری ارتباط را به کودک خود یاد دهید.
2- زیاد به او تذکر ندهید. (مطالب را در دهان او نگذارید.) کودک باید یاد بگیرد که در صورت لزوم شخصاً مطالب خود را بیان نماید.
3- به کودک فرصت دهید تا «روشن بیان کردن مطالب» را تمرین کند.
4- عجله نکنید. – منتظر بیانات و جملات روشن و قابل فهم باشید.
بهترین کمک را میتوانید از آموزگاران بگیرید.
2- آموزگاران و شما درگیر کار و مشغله هستید. پیشبینی کنید تا همدیگر را در زمانی که وقت آزاد دارید ملاقات نمایید.
3- به خاطر داشته باشید که شما و آموزگار جنبههای مختلفی از کودک را مشاهده میکنید، با مقایسه ی یادداشتهای یکدیگر در شناسایی کودک موفقتر خواهید شد.
4- نظر مشاور را مورد توجه قرار بدهید. گفتههای او بر اساس مطالبی است که قبلاً در اثر مشاهده و مصاحبه با کودک یاد داشت شده است.
5- وقتی به کمک شخص دیگری احتیاج دارید، بهتر است از او کمک بگیرید و در این کار هیچ تردید نکنید.
والدین در مسئوولیت شریک هستند.
2- موقعیت دلخواه این است که پدر و مادر هر دو نسبت به انگیزش یادگیری اقدام کنند.
3- محیط خوبی برای مطالعه به وجود آورید، تشویق، پشتیبانی، پیشنهاد و پاسخ به سوالات اقداماتی هستند که نباید فراموش شوند.
4- تکلیف کودکان را برایشان انجام ندهید.