استفاده از نانوحاملها براي درمان مسموميتهاي دارويي

مسموميتهاي دارويي حدود 40% از كل موارد مسموميت را به خود اختصاص داده‌ا‌ند. متاسفانه براي تعداد كمي از داروها پادزهر وجود دارد و درمان اين موارد منوط به پمپاژ معده و تخليه آن و يا تحريك روده‌ها، تجويز زغال فعال و يا انجام همودياليز مي‌باشد. تمامي اين روشها تهاجمي بوده و نياز به دستگاههاي ويژه دارند.
روش جايگزين ديگري كه ابداع شده است استفاده از تزريق نانوذرات به درون خون است. به گفته يكي از محققان دانشگاه مونترال، ما در حال ارزيابي انواع نانوحاملها (نانووزيكولها و نانوكپسولها) جهت سميت‌زدايي دارويي مي‌باشيم. ما تاكنون موفق شده‌ايم نشان دهيم كه طراحي مناسب نانوحاملها مي‌تواند داروها را از بافتها براحتي خارج سازد.
اين ذرات به همراه حامل دارويي خود بعد از تخريب از بدن دفع مي‌شوند. به دليل كوچك بودن اندازه اين ذرات (100-50 نانومتر) براحتي در جريان عمومي خون گردش كرده بدون اينكه عروق خوني را مسدود سازند. اين ذرات را بگونه‌اي مي‌توان طراحي كرد كه به يك داروي خاص متصل شده و غلظت آن را كاهش دهند. حتي آنها را بگونه‌اي مي‌توان طراحي نمود كه بيش از يك دارو را جذب كنند و براي برداشت چند نوع دارو مناسب باشند. اين افراد در يك مدل درون-برون تني (Ex-vivo) سميت قلب بوسيله داروهاي ضدافسردگي را مورد ارزيابي قرار دادند.
آنها دريافتند كه بهبود مسموميت در حالتي كه از نانوحاملها استفاده شد نسبت به موقعي كه از نانوذرات استفاده نشد سريع‌تر مي‌باشد. محدوديتهاي احتمالي اين روش تداخل نانوذرات با داروهاي ديگري است كه براي درمان مسموميت مريضها از آنها استفاده مي‌شود. اين محققان درنظر دارند اين روش را در نمونه‌هاي حيواني بزرگتر نيز بررسي كنند تا به نتايج واقعي‌تري دست يابند.
نتايج اين مطالعه در مجله Nature Nanotechnology منتشر شده است.
منبع:http://nanotechweb.org