![2 آذر 1387 / 23 ذیقعده 1429 / 22 نوامبر 2008 2 آذر 1387 / 23 ذیقعده 1429 / 22 نوامبر 2008](https://rasekhoon.net/_files/thumb_images700/article/fee30107-861d-437c-b31e-205e928735f6.jpg)
![]() 2 آذر 1387 / 23 ذیقعده 1429 / 22 نوامبر 2008 |
![]() انتشار عكس موسيونوژ بلژيكي مدير كل گمرك ايران با لباس روحانيت شيعه در مجلس لهو و لعب، خشم مردم متدين و علما را برانگيخت. در اين ميان، كوبندهترين و مؤثرترين اعتراض از جانب سيد عبداللَّه بهبهاني، عالم بزرگ تهران، مشاهده شد. مظفرالدين شاه در پي اعتراضات سهمناك بهبهاني، نامهاي به او نوشت و به برآوردن خواستههاي وي تعهد سپرد. اما با آرام شدن مردم و فروكش كردن هيجانهاي نخستين، اقدامي از سوي شاه قاجار در اين باره صورت نگرفت و اين بار، بهبهاني مصمم شد تا به همراهي ديگر علما، نهضت را شوري تازه ببخشد. براين اساس، مقصود خود را با علماي نامدار و بزرگ تهران در ميان گذاشت كه در اين ميان تنها سيد محمد طباطبايي اظهار داشت كه به خاطر مشروطه، حاضر است بهبهاني را همراهي كند. آيتاللَّه بهبهاني نيز همكاري طباطبايي را مغتنم شمرد و دوم آذر 1284ش به منزل طباطبايي رفت و پس از مذاكره، همپيمان و متّفق شدند كه در مبارزه عليه استبداد و ظلم حكومت تا رسيدن به هدف اصلي يعني مشروطه، از ياري يكديگر باز نايستند. اين نشست كه به پيمان "سيدين سندَين" معروف شد، در تاريخ مشروطيت اهميتي بس بزرگ يافت تا جايي كه رشد نهضت مشروطهخواهي را به آن دو بزرگوار دانستهاند. بهبهاني شخصيتي بيباك، شجاع و سرسخت بود و طباطبايي، عالمي متقي، پاك دامن، آگاه به علوم زمان و اوضاع سياسي جهان. در واقع، دو ويژگي ممتازي كه هر رهبر براي پيروزي نهضت بدان نيازمند است، يعني سازش ناپذيري و درايت، به وسيله اتحاد بهبهاني و طباطبايي حاصل شد و پيروزيهاي بعدي را ممكن ساخت تا به مشروطه دست يافت. |
2) هجوم وحشيانه ايادي رژيم پهلوي به حرم مطهر امام رضا(ع) (1357 ش) روز دوم آذر 1357، در مشهد تظاهرات آرامي از طرف مردم به وقوع پيوست و تظاهركنندگان وارد صحن حرم امام رضا(علیه السلام) شدند. ناگهان نظاميان رژيم، مردم را به گلوله بستند و عدهاي از مردم مبارز جان خود را از دست دادند. گلوله باران بارگاه مقدس حضرت ثامن الحجج(ع) خشم مردم را چندين برابر كرد و عكس العمل علما را به بار آورد. حضرت امام خميني(ره) طي پيامي متذكر شدند: دولت ياغي نظامي، به امر شاه، تر و خشك را به آتش كشيده و يكي از بزرگترين ضربههاي اين جنايتكار به اسلام، به مسلسل بستن بارگاه قدس علي بن موسي الرضا صلوات اللَّه عليه است. پس از آن، امام، روز پنجم آذر را عزاي عمومي اعلام نمودند. متعاقب پيام امام، ساير آيات عظام و مراجع تقليد نيز پيامهايي در محكوم كردن عمليات نظاميان در مشهد فرستادند و روز عزاي ملي را تاييد و بر آن تأكيد نمودند. |
![]() |
4) درگذشت محقق و مترجم معاصر استاد دكتر "محمد حسن لطفي تبريزي" (1378 ش) استاد دكتر محمدحسن لطفي تبريزي، مترجم آثار فلسفي و محقق بنام آثار افلاطون، در سال 1298 ش در تبريز به دنيا آمد. وي پس از گذراندن دروس ابتدايي و متوسطه راهي تهران شد و پس از اخذ ليسانسِ حقوق از دانشگاه تهران، مدرك دكتراي خود را از آلمان گرفت و از سال 1329 تا پيروزي انقلاب اسلامي به وكالت پرداخت. دكتر لطفي تبريزي پس از آن، عمر خود را وقف خواندن و نوشتن و ترجمه آثار فلسفي نمود و با تسلطي كه به زبانهاي آلماني، انگليسي و فرانسوي داشت، در زمره بهترين مترجمان آثار فلسفي قرار گرفت. وي در طي مدت نزديك به چهل سال ترجمه آثار كلاسيك و متون اصلي فلسفه، آثار متعددي به وجود آورد كه زندگي و آثار افلاطون، دوره آثار افلاطون، فرهنگ رنسانس و خاطرات سقراط از آن جملهاند. سرانجام استاد لطفي تبريزي در حالي كه عمري را به خدمات ارزشمند علمي سپري كرده بود در دوم آذر 1378 ش در هشتاد سالگي بدرود حيات گفت و دربهشت زهرا آرميد. |
![]() |
6) 23ذيقعده سال578هجري قمري: « ابن نجّار» مورخ و محدث و اديب شافعي مذهب دربغداد بدنيا آمد. او تا سال624هجري قمري: با مسافرتهاي متعدد به شهرها و سرزمينهاي مختلف ازدانش علماي بسياربهره برد و سرانجام خود ازعلماي پرآوازه روزگارشد. ابن نجارازاطلاعات تاريخي و شرح حال رجال كه دراين سفرها گردآورده بود براي تأليف كتابهاي خود استفاده كرد. ازآثارابن «نجارمَناقِبُ الاِمامُ الشّافِعي و اَلدُّرَةُ الثَّمينَةُ في تاريخِ المَدينه » را ميتوان برشمرد. |
7) 23ذيقعده سال403هجري قمري: «قاضي ابوبكراحمدبن طَيِّب » ملقّب به باقِلاني ازمتكلمان عهد عَضُدُ الدّوله ديلمي دربغداد درگذشت. وي تحصيلات مقدماتي را درزادگاهش بصره به پايان رساند و سپس دربغداد سكونت اختياركرد. باقِلاني ازحاميان فرقه اشعريه بشمارميرفت و به بحث و جدل علاقمند بود. او همواره با شيخ مفيد به بحث و مناظره ميپرداخت اما هميشه درپايان بحثها شوريده و مبهوت ميماند. ازجمله آثارباقِلاني «اِعجازُ القُرآن، اَسرارُ الباطِنيَّه و هِدايَةُ المُستَرشِدين» را ميتوان ذكركرد. |
![]() |
9) 23ذيقعده سال256هجري قمري: «زُبَيربن بَكّار» ازعلماي نامدارمدينه درگذشت. وي مدتي سمت قضاوت شهرمقدس مكه را به عهده داشت. ابن بكاربرنَسَب نامههاي قريش وقوف كامل داشت و كتابي دراين باره نوشت كه به نَسَب قريش مشهوراست. ازديگرآثاراو« اَخبارُ الحَرَب و اَلاُوس و الخَزرَج» را ميتوان نام برد. |
10) وقوع غزوهي "نيقُرَيظه" به فرماندهي پيامبر اسلام(صلی الله علیه واله) (5 ق) يهوديان طايفهي بنيقريظه كه با مسلمانان مدينه، پيمان دفاعي برقرار كرده بودند، پس از هجوم جبههي متحد استكبار، متشكل از يهوديان، مشركان قريش و طوايف ديگر عرب به شهر مدينه و وقوع نبرد سرنوشت ساز خندق (جنگ احزاب)، نسبت به مسلمانان، مرتكب خيانت شده و موجب تقويت جبههي كفر و شرك و تضيعف روحيهي مسلمانان مدينه گرديدند. به همين جهت، پس ازپيروزي مسلمانان درجنگ احزاب با قهرمانيهاي مولاي متقيان امام عليبن ابيطالب(علیه السلام)، مسلمانان به فرمان پيامبراكرم(ص) بلادرنگ به سوي قلعهي بنيقريظه رهسپار گرديدند و آنان را به مدت 15 (و به روايتي 25) روز در محاصرهي خويش گرفتند. سرانجام سران طايفهي بنيقريظه چارهاي جز تسليم نديده و به داوري سعدبنمعاذ يكي از صحابهي بزرگ پيامبر، رضايت دادند. سعدبن معاذ، اشد مجازات را كه قتل مردان جنگي قبيله بود براي آنان پيشنهادنمود كه مورد پذيرش پيامبر اكرم(ص) واقع گرديد. به اين صورت، فتنه و خيانت، از ريشه خشكانيده شد و شرّ يهود از سر مسلمانان كوتاه گرديد. |
![]() |
![]()
تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله |